#امام_جواد_ع_مدح_و_شهادت مشتاق روی ماه جوادالائمه‌ایم محتاج یک نگاه جوادالائمه‌ایم باب‌الجواد شاهد این ادعای ماست عمری‌ست در پناه جوادالائمه‌ایم «راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست» ما رهروان راه جوادالائمه‌ایم از کاظمین راهی کرب‌وبلا شدیم ما شیعیان، سپاه جوادالائمه‌ایم داغ عطش چه با دل لب‌تشنه می‌کند؟ دلخون هُرم آه جوادالائمه‌ایم در بین حجره؟ در دل گودال؟ پشت در؟ حیران قتلگاه جوادالائمه‌ایم #محمدرئوف_رحمانی

‏━━━━━━━━━━━ همین دقیقه، همین ساعت..‌. آفتاب، درست کنار حوض، کمی سایه داشت روز نخست تو کنج باغچه، گل‌های سرخ می‌چیدی... پس از گذشتن یک سال، یادم است درست ببین چگونه برایت هنوز دلتنگ است کسی که بعد تو، یک لحظه از تو دست نشست چقدر نامه نوشتم... دلم پر است چقدر امید نیست به این شعرهای ساده‌ی سست دوباره نامه‌ی من... شهر بی‌وفا شده‌است چه خلوت است در این روزها اداره‌ی پست! ‏━━━━━━━━━━━ ❏ #نجمه_زارع ✼

از دور دست سیب وگندم خواهد آمد وز لابه لای درد مردم خواهد آمد یک روز آخر تکسوار جاده ی عشق با کوله باری از تبسـًم خواهد آمد #حسین کیوانی #اللهم عجل لولیک الفرج

السلام علیک یا جواد الائمه باب المراد و مظهر جود و سخایی دلبند شاه مشهد و جان رضایی از داغ هجرانت زمین ماتم گرفته دلهای شیعه را سراسر غم گرفته انگور مسموم و جگر شد پاره پاره آه ازخیانت که ندارد راه و چاره ازآل مأمون و دغل بازی همسر قلبت شده رنجور و غم آلوده بستر قلب پدر از داغ فرزندش شکسته گرد مصیبت بر مه رویش نشسته مثل پدر انگور در کامت شده زهر از رفتنت داغی بمانده بر دل شهر خورشید رویت در جوانی گشته خاموش از داغ رویت آسمان دل سیه پوش ک. قالینی نژاد _افروز شهادت جواد الائمه دردانه امام رضا (ع)تسلیت باد🖤🖤😔

هجدهم خردادماه، زادروز سعید نفیسی (۱۲٧۴-۱۳۴۵) زبان یگانه وسیلۀ حفظ و بقای فکر مشترک است. ما ایرانیان به هیچ قیمتی نباید راضی شویم ملیت ما سست بشود، یا خدای ناخواسته در خطر بیفتد. باید همۀ همّ خود و مهمترین وظیفۀ ملی خود را حفظ زبان فارسی و توسعه و رواج آن بدانیم. این موضوع حفظ و حراست و توسعه و تکمیل و رواج زبان فارسی که وظیفۀ فردفرد ما و بالاترین وظیفۀ ملی ماست راه بسیار ساده و روان و طبیعی دارد. ما پاسبان میوۀ هزار سال جان‌فشانی‌های روان‌فرسای پدران بزرگوار خود هستیم. برگرفته از: سعید نفیسی، «حفظ زبان پارسی»، ای زبان پارسی، به کوشش میلاد عظیمی، ج ۱، انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۰، ص ۲۹۳-۳۰۰.

‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۱۸ خرداد زادروز سعید نفیسی (زاده ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ تهران -- درگذشته ۲۳ آبان ۱۳۴۵ تهران) ادیب، شاعر، نویسنده، مترجم و تاریخنگار   او فرزند میرزا علی‌اکبر "ناظم‌الاطباء کرمانی" و از نوادگان حکیم نفیس‌بن عوض‌کرمانی "طبیب نامدار ایران در قرن نهم هجری" بود. در ۱۵ سالگی برای تحصیل به شهر نوشاتل سویس و دانشگاه پاریس رفت و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت. ابتدا در دبیرستان‌های تهران به‌تدریس زبان فرانسه پرداخت و بعد در وزارت فواید عامه مشغول خدمت شد. در سال ۱۲۹۷ به‌گروه نویسندگان مجله دانشکده پیوست و در مدت یک ساله فعالیت این مجله، با ملک‌الشعرا بهار همکاری داشت. در سال ۱۳۰۸ به‌خدمت وزارت فرهنگ درآمد و علاوه بر تدریس زبان فرانسه در دبیرستان‌ها، به‌کار آموزش در مدارس علوم سیاسی، دارالفنون، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی پرداخت. در سال‌های بعد به‌تدریس در دانشکده‌های حقوق و ادبیات مشغول شد و به‌عضویت فرهنگستان ایران درآمد. وی از آغاز بنیان دانشگاه تهران در جایگاه استاد دانشکده حقوق و پس از آن، به استادی دانشکده ادبیات برگزیده شد. او چندی در دانشگاه‌های کابل و شهرهایی چون دهلی، کلکته، دانشگاه‌های قاهره و بیروت به آموزش پرداخت. يكى از ويژگی‌هاى نفيسى اين بود كه درخواست نويسندگان تازه كار را براى نگارش مقدمه‌اى بر آثار آنان مى‌پذيرفت و معتقد بود كه اين كار سبب تشويقشان مى‌شود. او در راديو نيز برنامه‌اى با عنوان "در مكتب استاد" داشت كه ازبرنامه‌هاى پرشنونده بوده، در اين برنامه به‌پرسش‌هاى ادبى شنوندگان پاسخ داده مى‌شد. وی از بنیانگذاران مکتب نثر دانشگاهی است که از جمله ویژگی این نثر پیراستگی عبارات در لفظ و معنا بوده، به‌طوری که نویسنده می‌کوشد، اندیشه خود را چنان ساده بیان کند که عبارات او از هر گونه پیچیدگی دور بماند و به‌جای زیورهای بیهوده لفظی، از استحکام دستوری بهره بگیرد. مدارج و افتخارات علمی نفیسی: نفیسی را معمار نثر جدید معاصر ایران نامیده‌اند و این تبحر و چیرگی، ناشی از احاطه کامل وی به‌زبان‌های یونانی، لاتین، فرانسه، روسی، اردو، پشتو، عربی و فارسی است. ترجمه‌های کم‌نظیر او از زبان‌های بیگانه دارای معروفیت خاص است. بزرگترین خدمت وی به‌زبان و ادب و فرهنگ فارسی، تصحیح و تنقیح متون قدیمی است که از گوشه‌های کتابخانه‌های جهان بیرون کشیده و روی آنها با جدیت تمام کار کرده و به‌صورت کتاب عرضه داشته است. یکی از افتخارات وی، احیا و بنیانگذاری شیوه داستان‌نویسی تاریخ است که در آنها روح وطن‌پرستی و سلحشوری و قهرمانی را تقویت کرده، جوانان ایران زمین را به‌وطندوستی و حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور فرامی‌خواند. نفیسی از بیماری آسم رنج می‌برد و سال‌های آخر عمر را در پاریس به‌سر برد و زمانی که برای شرکت در نخستین کنگره ایران‌شناسان به‌تهران آمده‌ بود درگذشت. آرامگاه وی تهران در کنار مزار پدرش و در بقعه‌ای به نام آرامگاه سرقبر آقا "پایین‌تر از چهارراه مولوی‌ است. #برگی_از_تقویم_تاریخ #سعید_نفیسی

گر "هشت" رضا و "نه" جواد است چه غم؟ بگذار که هشتم گرو نه باشد... ‌ #شهادت باب المراد امام جواد(ع) بر پویندگان راهش تسلیت باد