مهرِ عدالت
«خدا کند ورقِ روزگار برگردد»
ز جادههای سحر، آن سوار برگردد
زمین بلرزد و دیوار شب فرو ریزد
زمان بچرخد و آیینهدار برگردد
دوباره مهرِ عدالت بتابد از مشرق
به دستهای علی، ذوالفقار برگردد
خدا کند که فلسطین، ز غم شود آزاد
رها شود ز غم و از حصار برگردد
دوباره خنده به لبهای غزه بنشیند
به قلب مُضطربِ او، قرار برگردد
خدا کند برسد سیب سرخ لبنان باز
به این دیار مبارک، بهار برگردد
خدا کند که به پایان رسد شب هجران
ز جادههای سحر، آن سوار برگردد
✍🏻 #رضا_اسماعیلی
🏷 #شعر_انتظار | #فلسطین | #لبنان
جـهـان، بـه مـجـلـسِ مـســتـانِ بـیخِــرَد مـانَـد
که در شکنجه بُوَد هر کسی که هُشیار است
#صائب_تبریزی
#معرفیشاعران
بیگم دختر هاتف، متخلص به رشحه (۱۱۹۸ قمری - ؟) شاعر ایرانی در دوران قاجار بود.
پدر بیگم (هاتف اصفهانی)، شوهرش (میرزا علی اکبر، متخلص به «نظیری»)، پسرش (میرزا احمد متخلص به «کشته») و برادرش (سید محمد متخلص به «سحاب») نیز همگی شاعر بودند.
مقام شعری بیگم از برادرش «سحاب» بلندتر بود. او از سادات بود و مدح بعضی از دختران و پسران فتحعلی شاه قاجار میگفت. محمودمیرزا در تذکره نقل مجلس مینویسد رشحه شاعری بسیار توانا بود و «با لاله خاتون و مهری هروی و مهستی گنجوی که مهتر و بهتر شعرای نسوان میباشند همسر و برابر است.»
دیوان شعر بیگم به گفته محمودمیرزا سه هزار بیت شعر داشت که از بهترین و بزرگترین دیوانهای یک زن شاعر ایرانی بود ولی متاسفانه در دست نیست. در تذکره نقل مجلس صدبیت از شعرهای او و ضمیمه دیوان هاتف هفتاد و پنج بیت آمده است.
تاریخ دقیق مرگ وی مشخص نیست ولی تا سال ۱۲۳۱ ق رشحه هنوز زنده بود.
#رشحه
13.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💢شعر طوفانی احمد بابایی در بزرگداشت شهید نصرالله
گفتی این زخمها پر و بال است
شیعه اوجش میان گودال است
تو خودت گفتی امر امر ولی است
یاد دادی که عشق سیدعلی است
احمد نیکطلب مشهور به یاور همدانی در ۲ اردیبهشت ۱۳۱۳ متولد شد.
وی شاعر، ترانهسرا،نویسنده، خوشنویس، گوینده رادیو و پژوهشگر اهل ایران بود.
او در طول عمر خود از اعضای هیئت مدیره انجمنهای مختلف ادبی از جمله انجمن ادبی ایران و دبیر انجمن ادبی حافظ بود.
همچنین بعضی از اشعار او در رادیو خوانده شدهاست. او از معدود شاعران اهل همدان بود که به گویش همدانی شعر نیز سرودهاست. اشعار احمد نیکطلب را به سبکهای هندی و عراقی میدانستند.
قالب بیشتر سرودههای او غزل و ترانه و قصیده است که اغلب با مضامین عاطفی و اجتماعی به طبع رسیدهاست.نام دیوان اشعار او سایه سار الوند است.او کارشناس رشتهٔ روابط عمومی و روزنامهنگاری از دانشکدهٔ علوم و ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران بود.
نخستین مقاله او در مجله ارمغان به چاپ رسید.
احمد نیک طلب پس از سال ها فعالیت در حوزه ادب و زبان فارسی سرانجام در ۱۳ اسفند ۱۳۹۸ خورشیدی بر اثر بیماری چشم از جهان فروبست.
#یاور_همدانی #معرفی_شاعر
#شعر_بخوانیم ؛
پرسه در کوی غزل بیتو عجب دلگیر است
دلم از رهگذرانش، ز غروبش سیر است
امشب این کوچه ز تنهایی من میگوید
دل بیچاره که در وسوسهات تسخیر است
بین اوزانو قوافی شدهام زندانی
فکرم هر ثانیه با قافیهها درگیر است
من شبگرد غزل سوخته از خود نالم
که دلم در قفس خاطرهها زنجیر است
منو این کوچهی بن بست تو را کم داریم
ترسم آن لحظه بیایی که جوانت پیر است
منمو عکس تو در قابو نگاهی خسته
چشم من سوی لب بستهی یک تصویر است
تو ثریای منی آمدنت شیرین است
من نگویم که چرا آمدهایو دیر است
شهریارم که بسی خون جگرها خوردم
چه بگویم که قلم ناطق بی تزویر است ؛
#شهریار
🎧i 📚🎧
4_5765041512299632032.opus
3.3M
نقد شعر دکتر سید حسن حسینی
دکتر داودرضا کاظمی
کانال گروه ادبیات دانشگاه چالوس
عطر صبح از شیشه هستی پراکنده شده
بلبل از شادی پراز سرمستی و خنده شده
گل لبانش تر شده از شبنم عشق پگاه
آسمان ازصورت خورشید زیبنده شده
ک_قالینی_نژاد_افروز