دکتر فاطمه نعنافروش ۲ مرداد سالمرگ احمد شاملو «شاملو: تلفیق عشق و سیاست و اجتماع» نجوایم کن دمی که من شعرِ عریانِ نفس‌های توام می‌خواهم صدایت را بپوشم.... جریان شعری سمبولیسم اجتماعی با شعار جامعه گرایی و تعهد در برابر اجتماع و هنر برای مردم، به رهبری نیما فردگرایی و رمانتیسم را به سمت شعری هدف‌دار سوق داد. این جریان پنج قله دارد که هرچند در قالب شعری به یک شیوه رفته‌اند رفتار، باورها و منش فکری و رویکردهای ادبی‌شان کاملاً متفاوت است. با بررسی سبک شخصی هر یک از این‌ قله‌ها این منش و رفتار قابل برداشت و ملموس است. یکی از قله‌ها معروف و صاحب نام این جریان «احمد شاملو» است که تا قبل از پیوستن به جریان شعر سمبولیسم اجتماعی در مجموعه شعری «آهنگ‌های فراموش شده» روشی کاملاً رمانتیک و رویایی دارد حضور شاملو در جریان شعر جامعه‌گرا با مجموعه شعری «قطعنامه» آغاز می‌شود. او در شعر «قطعنامه» به یک خودکشی فکری و ادبی اشاره می‌کند و چاپ مجموعه شعری «آهنگ‌های فراموش شده» را اشتباهی کودکانه تلقی می‌نماید. آبش نداده/ دعایی نخواندم/ خنجر به گلویش نهادم/ و در احتضاری طولانی او را کشتم/ و در زیر زمین خاطره‌ام دفنش کردم از اینجاست که شاملو در اشعار بعدی خود به مردم می‌پیوندد و حتی در جریان عشق اساطیری و فرازمینی‌اش به «آیدا» مجموعه‌های شعری عاشقانه‌ای مانند «آیدا در آینه» ، « درخت خنجر و خاطره » می سراید و در آنها نیز دامان شعر سیاسی و اجتماعی را رها نمی‌کند. این اشعار عاشقانه در اوج لطافتِ تغزل رفته رفته به حماسه تبدیل می‌شوند. شعر شاملو از آغاز تا آخرین روزهای شاعریش از وزن و ظاهر گرفته تا محتوا و معنا در حال تغییر و دگرگونی است. شعر کاملاً رمانتیک او ابتدا جامعه‌گرا، پس از درک عشق آیدا، عاشقانه، سپس ،عاشقانهٔ اجتماعی، و در طول زمان به سمت نوعی رمز و فلسفه گرایش پیدا می‌کند. در وزن و قالب هم از شعر نیمایی آغاز می‌کند و رفته رفته سبک مختص به خود را به وجود می‌آورد که آن را با شعر آزاد، سپید یا حتی شعر منثور می‌شناسیم که بعد از خود پیروانی هم پیدا می‌کند. وجود اختصاصی در شعر و در نظریات و باورهای شاملو ما را به این باور می‌رساند که این نظریات و اعتقادات مجوز ورود شاعرانی چون احمدرضا احمدی و یدالله رویایی را در نوع جدیدی از شعر که شعر حجم یا موج نو باشد، صادر می‌کند. از جمله این ویژگی‌ها سنت گریز و یا حتی سنت ستیز بودن که البته شامل نه فقط شعر سنتی که شعر نیمایی نیز می‌شود. این ویژگی یکی از ویژگی‌های بسیار بارز شعر حجم در ادامه می‌گردد، به نوعی که دکتر حسین پور در «جریان‌های شعری معاصر» شعر حجم را شعر تخریب و نه تعمیر ادبیات سنتی تلقی می‌کند. سنت گریزی شاملو تا جایی است که تعارض و تقابل بسیار واضح و آشکار با شاعری سنت‌گرا چون «،دکتر مهدی حمیدی شیرازی» دارد و بارها در مصاحبه‌های خود به بدترین شکل ممکن به وی می‌تازد و حتی در شعری تحت عنوان «برای خون و ماتیک» از مجموعه «آهن‌ها و احساس‌ها» از ماهیت بی دردانه شعر حمیدی انتقاد می‌کند و بعدها در شعری به نام «شعری که زندگیست» در مورد حمیدی اینگونه می‌گوید: و یک بار هم حمیدی شاعر را / در چند سال پیش/ بر دار شعر خود آونگ کردم البته سهراب سپهری هم که از دستهٔ همین جریان شعر سمبولیسم اجتماعی محسوب می‌شود، بارها مورد انتقاد شاملو قرار می‌گیرد. به هر روی شاملو با ایجاد سبک نوین شعری و ارتقاء نثر ادبی معاصر به واسطه سبک و سیاق شعریش و نیز به دلیل اشعار مردمی و نوع خاصی از ادبیات عاشقانه در اشعار عاشقانه‌ای که برای آیدا می‌سراید و نیز به دلیل کارهای تحقیقی مانند مجموعه کوچه که واژه نامه‌ایست از ضرب المثل‌ها و اصطلاحات زبان عامیانه در شعر و ادبیات معاصر حائز اهمیت است.

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۲ امرداد سالروز درگذشت احمد شاملو (زاده ۲۱ آذر ۱۳۰۴ تهران – درگذشته ۲ امرداد ۱۳۷۹ تهران) شاعر، نویسنده و مترجم او متخلص به "الف. بامداد" یا الف. صبح. شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگ‌نویس و از دبیران کانون نویسندگان ایران پیش و پس از انقلاب بود. وی تحصیلات کلاسیک نامرتبی داشت؛ زیرا پدرش افسر ارتش بود و پیوسته از این شهر به آن شهر اعزام می‌شد و از همین روی، خانواده‌اش هرگز نتوانستند برای مدتی طولانی جایی ماندگار شوند. زندانی شدنش در سال ۱۳۲۲ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی، پایانِ همان تحصیلات نامرتب را رقم زد. شهرت اصلی او به‌ خاطر نوآوری در شعر معاصر فارسی و سرودن گونه‌ای شعر است که با نام شعر سپید یا شعر شاملویی شناخته می‌شود. این یکی از مهم‌ترین قالب‌های شعری مورد استفاده به‌شمار می‌رود و تقلیدی از شعر سپید فرانسوی یا شعر منثور است. وی که هر شاعر آرمانگرا را در نهایت امر یک آنارشیست تام و تمام می‌انگاشت، در سال ۱۳۲۵ با نیمایوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به‌ شعر نیمایی روی آورد؛ اما نخستین بار در شعر «تا شکوفه سرخ یک پیراهن» که درسال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد، وزن را رها کرد و به‌ صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد. او علاوه بر شعر، فعالیت‌های مطبوعاتی، پژوهشی و ترجمه‌هایی شناخته‌شده دارد. مجموعه کتاب کوچه او بزرگ‌ترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامه مردم ایران است. آثار او به زبان‌های: سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی، کردی و ترکی ترجمه شده‌ است. وی از سال ۱۳۳۱ به‌مدت دوسال، مشاور فرهنگی سفارت مجارستان بود. «نخستین شب شعر بزرگ ایران» در سال ۱۳۴۷ از سوی وابسته فرهنگی سفارت آلمان در تهران برای او ترتیب داده شد. آرامگاه وی در امامزاده طاهر کرج است.  سنگ مزار شاملو را چندین بار افراد ناشناسی شکسته‌اند.

دچار باید بود! و گرنه زمزمه ی حیات میان دو حرف، حرام خواهد شد. و عشق، سفر به روشنیِ اهترازِ خلوت اشیاست. و عشق، صدای فاصله‌هاست. صدای فاصله‌هایی که غرق ابهامند... #سهراب_سپهری #شعر

آقای محسن کاویانی شاعر جوان و موفق در 11 اردیبهشت 1368 در محله‌ی (جوی شور) قم به دنیا آمد. اصالت پدری او از لرهای منطقه‌ی نهاوند و ملایر است؛ و دلیل نام خانوادگی او نیز به طایفه‌ی پدری او یعنی طایفه‌ی کاویانی که یکی از تیره‌های بزرگ قوم لر بوده می‌رسد و عده‌ای معتقد هستند که از نوادگان کاوه‌ی آهنگر می‌باشند؛ پدرش از جانبازان شیمیایی هشت سال دفاع مقدس است. وی ورزش کشتی و در کنار آن رشته‌های زورخانه‌ای را در سال 1381 به‌صورت جدی و حرفه‌ای آغاز کرد؛ و در سه مقطع نونهالان ، نوجوانان و جوانان بارها در سطح استانی ملی و کشوری صاحب مقام‌های قهرمانی و نایب قهرمانی شد و از دلایل اصلی علاقه‌مندی او به شعر را می‌توان به همین روحیه‌ی سنت گرا و درآمده از بطن یک ورزش ملی_مذهبی اشاره کرد. خود نیز دلیل علاقه‌مندی‌اش به شعر را طنین ضرب و زنگ زورخانه و اشعاری که مرشد می‌خواند می‌داند؛ از همین رو در همان سال‌های 84 و 85 اشعاری می‌نوشت و گاهی هم به‌دست مرحوم مرشد محمدزاده می‌داد تا بخواند اما آشنایی جدی او با شعر و محافل شعری از سال 88 و 89 بود که با اصرار یکی از دوستانش پایش به محافل شعری باز شد و شعر را به صورت حرفه‌ای و جدی زیر نظر استاد محمدعلی مجاهدی (پروانه) دنبال کرد. کاویانی تا کنون برگزیده‌ی بیش از 450 کنگره‌ی شعر ملی و بین المللی شده است. #محسن_کاویانی #معرفی_شاعر

﷽ • یارا بهشت صحبت یاران همدم است • دیدار یار نامتناسب جهنم است • دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف • لیکن رفیق بر همه چیزی مقدم است [شیخ اجل سعدی] ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ |⇦• اعلام برنامه - جلسه شعرخوانی انجمن ۵ بعدازظهر جمعه ۱۴۰۳/۰۵/۰۵ فرهنگسرای طاووسیه (بلوار بوستان، حدفاصل آرامگاه سعدی و باغ دلگشا) [ورود برای عموم آزاد است.] ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ انجمن شعر سعدی اسلام فهندژ [ @sheresaadi ]

پنجمین رویداد فرهنگی ادبی کوچه باغ جریان شناسی شعر فارس - شهرستان نی ریز کارشناس و مجری: دکتر غلامرضا کافی سخنران: دکتر آرزو حقیقی شاعران مدعو: سید احمد علوی، محمدجلال رنجبر 🕓زمان: یکشنبه ۷ مرداد ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ 🏛️مکان: شیراز – چهارراه حافظیه – سالن غزل تالار حافظ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان فارس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس مؤسسه فرهنگی هنری آفتاب مهر صبا‌‌‌ قرارگاه شهید آوینی #کوچه-باغ #نی-ریز #شعر #شاعران #اداره-کل-فرهنگ-و-ارشاد-اسلامی-فارس #جریان-شناسی-شعر-فارس

گزارش تصویری نشست ادبی محفل قند پارسی عصر سه شنبه دوم مردادماه ۱۴۰۳ سالن کتابدار ،کتابخانه رییسی اردکانی_شیراز

گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم هر روز عشق بیشتر و صبر کمتر است #سعدی

#شگردها و #تكنيك هاي شعر سپيد پیش از اين كه بخواهیم تکنیک های شعر سپید را مورد برسی و ارزیابی قرار دهیم، لازم است بدانیم آیا غیر از نبود وزن وقافیه، مشخصه های دیگری هم وجود دارد که بتوان آنها را به عنوان ” معیار” یا ” قاعده” برای شعر سپید فرض کرد؟ اصولاً چنین چیزی در شعرسپید امکان دارد؟ تردیدی نیست که شعر تنها از طبیعت به وجود نمی آید بلکه با احساس، اندیشه، قریحه و فعل آدمی نیز سروکار دارد و از تلاش ذهنی انسان در زبان شکل می گیرد. لهذا از آنجایی که پدیده های مولود آدمی ثبات ندارند، شعر وقواعد مربوط به آن هم نمی توانند، حالت ثابتی داشته باشند. از این رو می بینیم بسیاری از قاعده های شعری به مرور زمان تغییر یافته اند. چه اين كه زبان به عنوان نشانه همیشه با تحولات تاریخی، شکل های گوناگونی از خود نشان داده است. بر این اساس، زبان ها متناسب با مردم هر زمان و هر حوزهء جغرافیایی، صورت خاصی یافته اند. شعرهم که شکل ویژه ای در هر زبان است، ساختار متفاوتی داشته است. قوانین آن در چارچوب زبان هر دوره ومحل، تحولات گوناگونی پیدا کرده است. زمانی، وزن وقافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می گردید. زمان دیگر فرم و تخیل به علاوهء عناصر مذکور معیار سنجش قرار می گرفتند و اینک در دورهء معاصر، ادبیت، منطق و بیان شاعرانه، استوانه های اصلی شعررا تشکیل می دهند. بنابر این، هیچ معیار ثابتی نمی توان برای آن فرض کرد. هر آنچه به عنوان قاعده برای شعر جعل کرده اند، با تغییر شرایط فکری و زبانی، قابل تحول می باشد. آنچه را که برای شعر سپید گفته اند نیز از این دایره خارج نمی باشد. تنها چیزی که می تواند به عنوان معیار ، در شعر سپید قابل پذیرش باشد، نبود وزن عروضی و قافیه است. دیگر مشخصه هاي آن می توانند در تقویه فرم و ادبیت آن مؤثر باشند. نام بردن از بعضی چیز ها به عنوان تکنیک به این معنا نیست که این عناصر، هیچگاه تغییر پذیر نیستند و نمی توان آنها را با روش جدید تر معاوضه کرد بلكه به این مفهوم است که شعر سپید با ترکیب از این اصول به مرحلهء عالی تری از کمال در فرم می رسد. وهمچنان ذکر شماری از این عناصر به معنای نفی عناصر دیگر نمی باشد. ممکن است خیلی از خصایص در شعر سپید وجود داشته باشد، که بدون یاد کرد از آنها در گذشته باشیم. تکیه این قلم بر این است که به تعدادی از عناصر برجسته که موجب شکوه شعر سپید شاملو شده است و ما می توانیم از آنها در اشعار خود نیز استفاده ببریم، اشاره نماییم ورنه شگرد های شعر سپید بسیار زیادتر از آن است که به شمارش در آید. #تاریخچه_نظرات__قوانین_سپید علوم وفنون نورمحمدی

https://eitaa.com/ghandeparsi_shiraz لینک کانال محفل ادبی شعر قند پارسی کانال ما را برای دوستان علاقه مند خود به اشتراک بگذارید

کاسهٔ شعر من از دست تو افتاد و شکست عاشقان فرصت خوبی است غزل جمع کنید #علیرضا_آذر