به باغ‌مان دم اردیبهشت جان بدهد اگر خزان به درختان‌مان امان بدهد خزان درخت جوان را شبانه كرد عصا كه مزد كوری و پیری به باغبان بدهد تو هم درخت جوان! در كنار شاعر باش كه با غزل به تو آرامش روان بدهد نمی‌شود كه چشیدن ز میوه‌ات آسان مگر اشاره تو راه را نشان بدهد چكد ز كاسه چشمان تو شراب نگاه كجاست قسمت من دستم استكان بدهد؟ نشسته‌ام سر راهت چنان درخت كهن مگر غرور نگاهت مرا تكان بدهد تو می‌روی و پس از تو همیشه تنهایم خدا نخواست به ما وصل جاودان بدهد #استاد_غلامعلی_مهدیخانی(مجرد) درگذشت شاعر گرانقدر،استاد مهدیخانی (مجرد) را تسلیت عرض می کنیم. روحشان شاد و قرین رحمت الهی باد! انجمن ادبی محفل شعر قند پارسی

انالله و اناالیه راجعون 🔲 با نهایت تاسف و تاثر روح بلند استاد علامه *محمد آل عصفور* آخرین شاگرد ملک الشعرای بهار نویسنده و پژوهشگر سترگ زبان و ادب پارسی در۹۴ سالگی *به ملکوت اعلی پیوست*

بیست و هفتم‌ مرداد ماه زادروز بزرگمرد و نابغه ی ایران زمین استاد «حسین گل گلاب» شاعر شعر حماسی "ای ایران ای مرز پر گهر" یاد و هنرهایش جاودان

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۲۷ امرداد زادروز حسین گل‌گلاب (زاده ۲۷ امرداد ۱۲۷۴ تهران -- درگذشته ۲۲ اسفند ۱۳۶۳ تهران) شاعر سرود ای ایران او نویسنده، شاعر، مترجم، موسیقیدان و گیاهشناس بود و به‌زبانهای فرانسه، انگلیسی، روسی، عربی و لاتین تسلط داشت و در زمینه معادل‌یابی برای واژه‌های علمی از متخصصان فرهنگستان ایران بود. در ۱۳۰۳ علینقی وزیری گروه موسیقی‌اش را تاسیس کرد و برای ارکستر آن به‌جز تار معمولی، سه نوع تار با طول‌های مختلف طراحی کرد که در واقع یک ارکستر مجلسی چهار بخشی بود که با موسی معروفی، گل‌گلاب، ادیب، حسنعلی صبا، اسماعیل مهرتاش، صادق خانی و صادق اربابی اجرا می‌شد. گل‌گلاب که در نواختن ساز، نوازنده‌ای ماهر بود، در سرودن شعر و ترانه هم همردیف بزرگانی چون شیدا، عارف قزوینی و محمدتقی بهار ارزیابی می‌شد. وی نت میدانست و برخلاف سایر شعرا که سرودن شعر روی آهنگ برایشان مشکل بود، کلمات را با نتهای موسیقی تطبیق می‌داد. سرودهای «ای ایران» «آذر آبادگان» «خاک ایران» «پایدار ایران» «زبان عشق» «ره عشق» «بلبل مست» و «وصال دوست» از او به‌یادگار مانده‌است. سرود ای‌ایران: درباره ساختن سرود «ای ایران» روایتی است: که در زمان اشغال ایران توسط "متفقین" (قوای روس و انگلیس و امریکا) در جنگ دوم جهانی سال ۱۳۲۳، روزی گل‌گلاب از خیابان رد می‌شده‌، رفتار دور از ادب مامور نظامی خارجی را با مردم می‌بیند. برآشفته می‌شود؛ به انجمن موسیقی ملی در خیابان هدایت می‌رود و با ناراحتی این جریان را برای خالقی تعریف می‌کند. خالقی هم متاثر می‌شود و آهنگی می‌سازد و گل‌گلاب شعرش را می‌گوید که حاصل این همکاری سرود «ای ایران» است. نخستین اجرای آن  ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در کنسرت انجمن موسیقی ملی در سالن سینما تهران در خیابان استانبول برای دوشب متوالی برگزار می‌شود. این سرود در همان مجلس سه‌بار تکرار شده و هربار شور و هیجانی را در جمع به وجود می‌آورد. استقبال و تاثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به‌مرکز پخش صدا فرستاد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای دیگر مربوط به‌سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در ارکستر بزرگ «گلها» است که‌ بنان خواننده محبوب، این سرود را خواند. سرود «ای ایران» در آواز دشتی ساخته شده و ملودی اصلی‌اش از برخی از نغمه‌های موسیقی بختیاری که از فضایی حماسی برخوردارند، وام گرفته شده. از دیگر ویژگی‌های آن این است که کلمات بیگانه کمی در آن استفاده شده و بیشتر واژگان آن پارسی هستند.