هر شام ز ماه رمضان صبح امیدی است هر روز از این ماه مبارک شب عیدی است هر آه جگرسوز که از سینه برآید در دامن صحرای جزا سایهٔ بیدی است هر نوع شکستی که تو را روی نماید چون موج در این بحر ، پر و بال جدیدی است تا خلوت یوسف که صبا راه ندارد از دیده یعقوب عجب راه سفیدی است در دامن دشتی که تو می می کشی امروز هر لاله او شمع سر خاک شهیدی است صائب اگرت دیدهٔ بیدار نخفته است در پردهٔ شبگیر عجب صبح امیدی است #صائب_تبریزی

لذت نمانده است در آیینه‌ی حیات از عیش‌های رفته دلی شاد می‌کنیم #صائب_تبریزی

روزی که برف سرخ ببارد ز آسمان بخت سیاه اهل هنر سبز می‌شود #صائب_تبریزی

📝 از ما سراغِ منزلِ آسودگی مجو! چون باد، عمرِ ما به تکاپو گذشته‌است..‌. #صائب_تبریزی

فریبِ تربیتِ باغبان مخور ای گل... که آب می‌دهد اما گلاب می‌گیرد...! منسوب به #صائب_تبریزی

بی محبّت مگذران عمر عزیز خویش را در بهاران عندلیب و در خزان پروانه باش #صائب_تبریزی

در دبستان وجود از تیره‌بختی چون قلم رزق من کوتاهی عمر است از گفتار خویش #صائب_تبریزی

از صبح پرده‌سوز، خدایا نگاه دار این رازها که ما به دل شب سپرده‌ایم #صائب_تبریزی