#ایمان #توکل 💠 خدا، همسایه دیوار به دیوار و تکیه گاه محکم 🔻ما اين مقداري که فکر مي‌کنيم ايمان به قيامت داريم، چرا در اعمال ما اثر نمي‌کند؟ به خاطر اينکه خيلي از آن، تصور و توهم است. 🔹 اگر کسي يک صحنه از قيامت را بالحس و الوجدان ببيند، منظم مي‌شود، درست متوجه مي‌شود که کجا چه خبر است، چگونه بايد رفت. 🔸 در دعاي مشلول می خوانیم :«يَا جَارِيَ اللَّصِيق يَا رُكْنِيَ الْوَثِيقَ» [یعنی ای همسایه دیوار به دیوار من، ای همراه من، ای تکیه گاه محکم من] هر جا که انسان کمي احساس فاصله يا مشکل مي‌کند، مي‌بيند که عجب، خدا هست. 🔹 آن‌ حس و حال‌هایی که يک وقتي يک نفر در جبهه، در بيابان، در مشکلات، يک تجلّي ديده بود، وقتي متذکر مي‌شود، همان [حال و توجه و ارتباط] مي‌آيد و مي‌گويد: ببين، من در آنوقت با تو بودم و الآن هم هستم، بعد هم هستم. 🔸 خيلي وقت‌ها جاخالي داده مي‌شود، هرچه مشکل شديد باشد، او جاخالي نمي‌دهد. به سمت او مي‌روي، مي‌بيني که هست. تکيه مي‌کني، مي‌بيني تکیه گاه محکم است. اگر کوتاهي باشد، در اعتماد ما است. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺نقل از حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری @gharar_at

#ایمان 💠 ايمان به غيب 🔻از ما ايمان به غيب می‌خواهند، وقتي از ما بپرسند: غيب چيست؟ يا بايد برويم در کتاب‌ها پيدا کنيم، ادراک خود ما نيست و اين فايده ندارد. يا بايد غيب را توهّم کنيم. چيزي که ما الآن به آن مبتلا هستيم، و فکر می کنیم ذخیره ما و ایمان ماست. 🔸 انسان، ايمان به غيب نمي‌تواند بياورد، مگر اينکه صحيح راه رفته باشد «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ». غيب، مصاديق فراوان دارد. خدا و امام زمان عليه السلام [از مصادیق بارز غیب هستند]؛ ولي آن راه نارفته؛ يعني راه آسمان «وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ؛ رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید در آسمان است. ذاریات/۲۲» غیب است. هر کسي به حسب توان خود باید برود، چرا که انسان يک ظرفيت است و بايد اين حرکت را بکند؛ اگر انسان به اين‌جا رسيد، هم تجلّي الهي را در طيّ طريق مي‌بيند و هم حضرت را. ايمان همين است که انسان به يقين برسد و تا موانع را برطرف نکند، و شهود نکند به آن نمي‌رسد. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 نقل از حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری @gharar_at ‌