🤔 اگه یه عده معاند تو گروه ها راجع به موضوعات مختلف حتی شهدای خدمت، شبهه ایجاد میکنن و فلان دروغ رو میگن حتی اظهار خوشحالی میکنن! چطور باید جواب بدیم؟ سفارش رهبری معظم انقلاب هست که با این افراد (که خدا به قلبشون مُهر زده) نباید وارد مجادله شد چون فایده نداره و فقط انرژیتون تحلیل میره! بجاش تلاش کنید تا پایه های فکری و اعتقادی خودتون و خانواده و اطرافیانتون رو محکم و قوی کنید! هدایت کار من و شما نیست کار خداست و بس. بگذریم... از این به بعد بجای بحث کردن با هر کی که مطمئن به عنادش هستید، این فیلم رو بفرستید کافیه... ❤️ #رئیسی_عزیز 🦋 #خادم_الرضا علیه السلام 🌷 #شهید_رئیسی ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

💠 نماز لَیلَةُ الدّفن شهدای خدمت 1⃣🌷شهید رئیسی 🕌 سیدابراهیم ابن سیدحاجی 2⃣🌷شهید آل هاشم 🕌 سیدمحمدعلی ابن سیدمحمدتقی 3⃣🌷 شهید مالک رحمتی 🕌 مالک ابن اسکندر 4⃣🌷 شهید حسین امیرعبداللهیان 🕌 حسین ابن محمد 5⃣🌷 شهید سیدطاهر مصطفوی 🕌 سیدطاهر ابن سیداحمد 6⃣🌷 شهید محسن دریانوش 🕌 محسن ابن مختار 7⃣🌷 شهید بهروز قدیمی 🕌 بهروز ابن اسحاق 8⃣🌷فردا شب شهید سیدمهدی موسوی 🕌 سیدمهدی ابن سیدمحمدعلی 🗓 زمان نماز از اول شب تدفین تا فردا صبح روز بعد ✅ بهترین وقت آن بعد از نماز عشاء است. 📿 کیفیت ادای نماز شب اول قبر بنابر منابع فقهی، نماز هدیه (وحشت) به صورت زیر اقامه می‌شود. *در رکعت اول بعد از حمد، یک مرتبه آیة الکرسی و در رکعت دوم بعد از حمد، ده مرتبه سوره قدر بخواند، و بعداز سلام نماز بگوید: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمدٍ وَ آلِ مُحمدٍ وَ ابْعَثْ ثَوابَها اِلی قَبرِ فلان بن فلان». به جای فلان بن فلان، نام شهداء گفته شود» 🔰 احکام نماز طبق فتوای امام خامنه‌ای مدظله العالی: خواندن یک نماز برای چند میت یا خواندن چند نماز برای یک میت، به امید مطلوبیت و ثواب، اشکال ندارد. برای همه بفرستید تا شب همه بخونن ❤️ #رئیسی عزیز 🦋 #خادم_الرضا علیه السلام 🌷 #شهید_رئیسی ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │ 📖 @feqh_ahkam ╰───────────

📼 ‌ماجرای نقض حکم اعدام عباس معروفی توسط سید ابراهیم رئیسی، از زبان نویسنده «سمفونی مردگان» ❤️ #رئیسی_عزیز 🦋 #خادم_الرضا علیه السلام 🌷 #شهید_رئیسی ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

#خطبه_اول | ۷ ثُمَّ اَنْشَأ سُبْحانَهُ ریحاً اعْتَقَمَ مَهَبَّها وَ أدامَ مُرَبَّها وَ أعْصَفَ مَجْراها وَ أبْعَدَ مَنْشَأها فَأمَرَها بِتَصْفیقِ الْماءِ الزَّخّارِ وَ إثارَةِ مَوْجِ الْبِحارِ فَمَخَضَتْهُ مَخْضَ السِّقاءِ وَ عَصَفَتْ بِهِ عَصْفَها بِالْفَضاءِ. تَرُدُّ أوَّلَهُ اِلى آخِرِهِ وَ ساجیَهُ اِلى مائِرِهِ حتّى عَبَّ عُبابُهُ وَ رَمى بالزَّبَدِ رُکامُهُ فَرَفَعَهُ فی هَواء مُنْفَتِق وَ جَوٍّ مُنْفَهِق فَسَوَّى مِنْهُ سَبْعَ سَموات جَعَلَ سُفْلاهُنَّ مَوْجاً مَکْفُوفاً وَ عُلْیاهُنَّ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ سَمْکاً مَرْفُوعاً بِغَیْرِ عَمَد یَدْعَمُها وَ لا دِسار یَنْظِمُها ثُمَّ زَیَّنَها بِزینَةِ الْکَواکِبِ وَ ضیاءِ الثَّواقِبِ وَ أجْرى فیها سِراجاً مُسْتَطیراً وَ قَمَراً مُنیراً فی فَلَک دائِر وَ سَقْف سائِر وَ رَقیم مائِر. #نهج_البلاغه_بخوانیم

سپس خداوند پاک و منزّه، طوفانى🌪 برانگيخت که کار آن متلاطم ساختن آب و در هم کوبيدن امواج بود، طوفان به شدّت مىوزيد و از نقطه اى دور، سرچشمه مى گرفت. پس به آن فرمان داد که آبهاى متراکم را بر هم زند و امواج درياها را به هر سو بفرستد! در نتيجه، همچون مشکِ سقّايى آنها را به هم زد و با همان شدّت که در فضا مىوزيد، به آن امواج حمله‌ور شد. آغازش را بر آخرش فرو مى ريخت و قسمتهاى ساکن آن را به امواج متحرّک پيوند مى داد تا آبها روى هم انباشته شد و همچون قلّه کوه بالا آمد و 🌊 امواج، کفهايى را بيرون فرستاد و در هواى باز و جوّى وسيع، پراکنده ساخت و از آن، هفت آسمان را پديد آورد. آسمان پايين را همچون موج مهار شده اى قرار داد و آسمان برترين را همچون سقفى محفوظ و بلند. بى آن که ستونى براى نگاهدارى آن باشد و نه ميخ هايى که آن را ببندد. سپس آسمان پايين را به وسيله کواکب و نور ستارگانِ درخشنده زينت بخشيد و چراغى روشنى بخش و ماهى نورافشان در آن به جريان انداخت، در مدارى متحرّک و سقفى گردان و صفحه اى جنبده. ┅─────────── مطالعه شرح این فراز ؛ https://eitaa.com/ghararemotalee/8978 —— ⃟‌ ———————— 🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

نقش طوفانها در آغاز آفرینش این بخش از کلام مولا ـ همان گونه که قبلا اشاره شد ـ ادامه و تکمیل بخش سابق است. باز در این جا نخست به سراغ فهم تعبیرات بسیار دقیق و عمیقى که در کلام حضرت آمده است ـ بدون هیچ گونه پیشداورى ـ مى رویم، سپس درباره چگونگى انطباق آن بر نظرات دانشمندان امروز، در مسأله آفرینش جهان سخن مى گوییم. مولا در این بخش از کلامش، به چند مرحله اشاره مى فرماید: نخست این که مى گوید: «خداوند سبحان باد و طوفان دیگرى ایجاد فرمود (که داراى چهار ویژگى بود که آن را از باد و طوفانهاى معمولى کره زمین ما جدا مى کند) بادى نازا بود» (ثُمَّ اَنْشَأ سُبْحانَهُ ریحاً اِعْتَقَمَ(۱) مَهَبَّها(۲)) نه ابرى بود که به هم پیوندش دهد و باران ببارد و نه گلى که آن را بارور سازد. «بادى که همراه و ملازم آب بود و از آن جدا نمى شد» (وَ اَدامَ مُرَبَّها(۳)) بر خلاف بادهاى معمولى که دائمى نیست گاه مىوزد و گاه آرام مى گیرد. «بادى که جریانش بسیار قوى و پرقدرت بود (با باد و طوفانهاى معمولى بسیار تفاوت داشت)» (وَ اَعْصَفَ(۵) مَجریها). «بادى که از نقطه هاى دور دست سرچشمه مى گرفت (نه همچون بادهاى معمولى که غالباً سرچشمه هایى نزدیک به خود دارد)» (وَ اَبْعَدَ مَنْشأها). در مرحله دوّم اشاره به مأموریّت این باد مى کند، مى فرماید: «به او فرمان داد که آن آب عمیق و انباشته را پیوسته بر هم بکوبد» (فَاَمَرَها بِتَصْفیقِ(۶) الْماءِ الزَّخارِ). «و امواج آن اقیانوسها را به هر سو به حرکت درآورد» (وَ اَثارَةِ مَوْجِ الْبِحارِ). «این تندباد عظیم، آن آب را همچون مَشک سقّایان به هم زد» (فَمَخَضَتْهُ(۷)مَخْضَ السِّقاءِ). «و آن را به شدّت به سوى فضا بالا برد» (وَ عَصَفَتْ بِهِ عَصْفَها بِالْفَضاءِ). «این تندباد قسمتهاى نخست این آب را بر آخرش مى ریخت و بخشهاى ساکن را به سوى قسمتهاى متحرّک مى برد» (تَرُدُّ أوَّلَهُ اِلى آخِرِهِ وَ ساجیَهُ(۴) اِلى مائِرِه(۸)). در مرحله سوّم مى فرماید: «آب ها بر روى هم متراکم شدند و بالا آمدند» (حَتّى عَبَّ عُبابُهُ(۹)). «و قسمت هاى متراکم آب، کف هایى از خود به بیرون پرتاب کردند» (وَرَمى بِالزَّبَدِ رُکامُهُ(۱۰)). سرانجام در مرحله چهارم: «خداوند این کفها را در فضاى وسیعِ بالا و جو گشاده و گسترده بالا برد» (فَرَفَعَهُ فی هَواء مُنْفَتِق وَ جَوِّ مُنْفَهِق(۱۱)). «و از آن آسمانهاى هفتگانه را آفرید و منظم ساخت» (فَسَوّى مِنْهُ سَبْع سَماوات). «این در حالى بود که قسمتهاى پایین آن را همچون موج مهارشده اى قرار داد. و قسمتهاى بالا را همانند سقفى محفوظ و بلند، ساخت» (جَعَلَ سُفْلاهُنَّ مَوْجاً مَکْفُوفاً(۱۲)وَ عُلْیاهُنَّ مَحْفُوظاً وَ سَمْکاً(۱۳) مَرْفُوعاً). «در حالى که هیچ ستونى که آن را نگاه دارد نبود و نه میخ و طنابى که آن را به نظم و بند کشد» (بِغَیْرِ عَمَد(۱۴) یَدْعَمُها(۱۵) وَلا دِسار یَنْظِمُها(۱۶)). سرانجام پنجمین و آخرین مرحله فرا رسید: «خداوند آسمانها را به زینت کواکب و نور ستارگان درخشنده بیاراست» (ثُمَّ زَیَّنَها بِزینَةِ الْکَواکِبِ وَ ضیاءِ الثَّواقِبِ(۱۷)). «و در آن چراغى روشن و نورافشان (خورشید تابان) و ماهى روشنگر در مدارى متحرّک و سقفى گردان و صفحه اى جنبنده به حرکت درآورد» (وَ أجْرى فیها سِراجاً مُسْتَطیراً(۱۸) وَ قَمَراً مُنیراً فی فَلَک دائِر وَ سَقْف سائِر وَ رَقیم(۱۹) مائِر). نکته ها ۱ـ تطبیق اجمالى این گفتار بر نظرات امروز دانشمندان امروز درباره پیدایش جهان نظریّاتى دارند که از حدود فرضیه ها تجاوز نمى کند زیرا هیچ کس در میلیاردها سال قبل وجود نداشت تا چگونگى پیدایش جهان را مشاهده کند. ولى به هر حال قراینى در دست است که بعضى از این فرضیّه ها را دقیقاً تأیید مى کند. تعبیراتى که در کلام مولا آمده بر فرضیه هاى معروف، کاملا قابل انطباق است که در ذیل، از نظر خوانندگان عزیز مى گذرد بى آن که بخواهیم ادّعا کنیم منظور مولا حتماً همینها بوده است. همان گونه که در شرح و تفسیر بحثهاى قبل آوردیم، جهان در آغاز، توده فشرده اى از گازهاى متراکم بود که شباهت زیادى با مایعات داشت که هم تعبیر «ماء» (آب) درباره آن صحیح بود و هم تعبیر به «دخان» که در آیات قرآن آمده است. آفریدگار جهان دو نیروى عظیم بر آن مسلّط ساخت که از آن در کلام بالا به عنوان دو باد تعبیر شده است: نیروى جاذبه که آن را در کنار هم نگه مى داشت و از متلاشى شدن، حفظ مى کرد و نیروى دافعه که بر اثر گردش دورانى به دور خود و به وجود آمدن نیروى گریز از مرکز، آن را به سوى خارج مى کشاند و این همان باد و طوفان شدید دوّم بود.