eitaa logo
قرارگاه شهدای مدافع حرم
898 دنبال‌کننده
38.6هزار عکس
11هزار ویدیو
505 فایل
🌹﷽🌹 رسانه جبهه مردمی فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی در جنوب شرق استان تهران (شهرستان های ورامین، قرچک، پیشوا، پاکدشت)
مشاهده در ایتا
دانلود
بازدید سردار قاآنی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از مقر فاطمیون در سوریه 🌐 @gharargah1542
شهید از جوانترین شهدای است که سال ۱۳۹۵ در به رسید و جاویدالاثر شد.😔 امیرعلی محمدیان در آذر ماه ۱۳۷۱ به دنیا آمد. مادرش نصیبه ابراهیمیان می گوید: از پنج شش سالگی شروع به حفظ آیات قرآن کرد، چون به استعداد او پی بردم، نامش را در کلاس قرآن مسجد محله نوشتم. همه ی دل خوشی اش رفتن به مسجد بود. در هیات ها تا دیروقت، فعالیت می کرد. در تعزیه ها شرکت می نمود و اشقیاخوان بود، و به سبب درشتی هیکلش نقش (شمر) را به او می دادند. امیرعلی از همان دوران کودکی نوع نگاه و رفتارش با دیگران فرق می‌کرد. بیشتر از سنش می‌فهمید و همین باعث شده بود برای مادرش تکیه‌گاهی باشد. نصیبه ابراهیمیان، مادر شهید محمدیان می‌گوید: «من و امیرعلی باهم یک غار تنهایی داشتیم. وقتی دلم از دنیا می‌گرفت به آن‌جا می‌رفتیم و با او درددل می‌کردم. شنونده‌ی خوبی بود. حالا من مانده‌ا‌م و تنهایی.»💔 🕊🕊 مدافع‌حرم‌عقیله‌بنی‌هاشم‌حضرت‌زینب‌س🕌 ◾🕊🌹🍃••• ◾
به خدا که حدسش اصلاً سخت نبود! چون پروژه ‎ سازی ایران بود! اما این ها نمیدونن تاریخ نشون داده مردم ایران در همچین موقعیت هایی وجود اختلاف سلیقه و عقیده هاشون به هیچ کس و هیچ چیز حق و اجازه‌ی جولان در خاکِ مقدسِ ‎ نمیدن! 🇮🇷 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
👆اگر انقلاب اسلامی ایران نبود؟ یا ، جزایری تکه تکه بود؛ یا ایران، ای جدید بود؛ یا استبداد بدون جمهوری بود؛ یا..... 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
تروریست‌ها در ترور می‌کردند، رسانه‌ها میگفتن کار خود اسده!! شهرها سقوط میکردند بازهم می‌گفتند کار خود اسده!!! وقتی مردم فهمیدند چه بلایی سرشون اومده که زنهاشون در قیمت خوردند...! 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
📌 به پناهگاه جبل الصبر خوش آمدید - ۲ که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل‌ها... هم دلشوره داشتم؛ هم از شوق رفتن روی پا، بند نمی‌شدم. نگرانی جزء جدا نشدنی وجود مادرهاست. نمی‌شد دلتنگی‌ام را از یک ماه دوری بچه‌ها ندید بگیرم. ولی دلم را گذاشته بودم پیش دل مادرهای لبنانی. خودم را دلداری می‌دادم که؛ «بچه‌های تو توی امنیتن! بچه‌های اونا توی دل جنگ! صدای مظلومیت و مقاومت این زن‌ها، وسط جنگ گم شده! مگه نمی‌خواستی صداشون بشی! حالا این تو و این میدون زهرا خانم!» چندبار تمرین کرده بودم که چطور موضوع را پیش بکشم. سفره‌ی شام را پهن کردم. برای مطرح کردن ماجرا، بهترین وقت بود. گذرنامه را بهانه کردم و گفتم: «مهلت گذرنامه‌م تموم شده؛ شما باید بیای امضا کنی دیگه؟ درسته؟» همسرجان گفت: «بله باید بیام. پاسپورت می‌خوای چی کار الان؟» غذا را کشیدم توی بشقاب و گفتم: «راستش امروز از حوزه هنری زنگ زدن. خبر دادن می‌خواهیم چند نفری رو بفرستیم سوریه. برای کار روایت‌نویسی و مصاحبه! شما هم اگه شرایطش رو داری، تو این سفر همراه بشی.» منتظر بودم یک نه قاطع بشنوم و حسرت سوریه بر دلم بماند. صدای تپش قلبم را می‌شنیدم. چند دقیقه‌ای فقط صدای برخورد قاشق‌ها به بشقاب می‌آمد و اخبار تلویزیون داشت از حمله‌ی جدید اسرائیل به لبنان می‌گفت. هیچ وقت سؤال‌ها را بلافاصله جواب نمی‌دهد. همیشه صبر می‌کنم تا فکر کردنش تمام شود و خودش شروع کند به صحبت کردن. نفسم در سینه حبس شده بود. قاشق را برد سمت بشقاب و در عین ناباوری گفت: «باشه، برو، خدا به همرات!» ذوق و تعجب همزمان توی صدایم پیچید: «واقعا؟؟؟ برم؟؟» نگاهش روی صفحهی تلویزیون بود. آرام گفت: «آره، برو»! می‌دانستم دلم برای همین سفره‌ی کوچکمان هم تنگ می‌شود. حقیقتش فکر نمی‌کردم این قدر به سرعت رضایت  بدهد. نه این که آدم همراهی نباشد. همیشه توی هر کاری که خواستم انجام بدهم پشتم بوده. امّا حرف رفتن به سوریه بود. این جا دیگر داستانش فرق داشت. هر چند ته دلم مطمئن بودم کلام آقا را زمین نمی‌گذارد؛ «...فرض است هر کسی با هر امکانی کنار جبهه مقاومت بایستد...» حتماً باور داشت این امکان من است. (این که راوی برش مهمی از تاریخ باشم و به گوش دیگران برسانم.) و رضایتش به رفتن من هم، امکان خودش. جناب همسر برای من، مصداق این حرف حاج احمد متوسلیان است که گفت: «تا پرچم اسلام را در افق نصب نکردی حق نداری استراحت کنی!» هیچ کس به اندازه‌ی من تلاش‌هایش در درست کار کردن، برای پیشرفت ایران جان را ندیده است. او در جای دیگری جهاد می‌کند و من باید در این وادی قلم بزنم. شاید این راه ایستادن ما کنار جبهه مقاومت است. ذوق زده گفتم: «فردا صبح بریم دنبال کارهاش؟ باید زودتر اقدام کنم. چند روز دیگه اعزامه!» سری تکان داد و گفت: «باشه، بریم.» صبح اول وقت اداره گذرنامه بودیم. اولین سنگ پیش پایم نداشتن روسری ساده بود. از خانه که بیرون می‌زدیم، اصلاً حواسم نبود، برای آن عکس‌های بی‌ریختی که توی اتاقک پلیس به اضافه ۱۰ باید بگیرم، لازم است روسری ساده سرم باشد. مجبور شدم یکی از دخترهای باغ شمعدونی (مجموعه فرهنگی دخترانه‌مان) را که خانه‌یشان نزدیک آن جا بود از خواب بیدار کنم تا برایم روسری بیاورد. مشکل عکس که حل شد، همسر جان یادش آمد شناسنامه را توی خانه جا گذاشته. مثل یخ وا رفتم. تا برود و بیاید من داشتم برای خودم روضه‌ی بی‌لیاقتی می خواندم: «اگه کارا امروز تموم نشه، می‌ره تا شنبه. معلوم نیست دیگه به پرواز برسم. متعالِ من! پروردگارم! داستان چیه؟ شما می‌خوای ما بریم یا نریم؟ من که می دونم لیاقتشو ندارم..» وسط روضه خواندن‌هایم بود که پیدایش شد؛ با نامه‌ی محضری دفترخانه. رفتنم را امضا کرده بود و من را مدیون محبتش. خدا وکیلی همسر و بچه‌های همراه داشتن نعمت است. ثوابی هم اگر باشد برای همین مردها ست. از شنبه تا حالا، سه‌بار به اداره پست سر زدم. بالاخره بعد از کلی نگرانی، امروز گذرنامه به دستم رسید. به حوزه هنری خبر دادم آماده‌ی رفتنم. هنوز باورم نمی‌شد دعوت شده‌ام. این که باید در ایام فاطمیه، مظلومیت و مقاومت این مردم را روایت می‌کردم؛ آن هم در محضر بانویی که بزرگ راوی کربلا بود، پشتم را می‌لرزاند. قرار بود پا بگذارم در سرزمینی که به برکت خون مدافعین حرم، حالا آزاد بود. من رسالت سنگینی را قبول کرده بودم. و مطمئن بودم کار دارد از جای دیگری پیش می‌رود! از گوشه‌ی خاکی چادر امّ المقاومة! زهرا کبریایی | راوی اعزامی راوینا دوشنبه | ۲۸ آبان ۱۴۰۳ | نیمه‌شب | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
📌 بازگشت - ۶ سماحة السید؛ سلام! مردم دارند برمی‌گردند به خانه‌هایشان. روی همان خرابه‌ها خیمه بزنند. کم کم به جای صدای غرش هواپیماها، صدای سرودهای مقاومت از ماشین‌ها پخش می‌شود. شاید هم صدای جولیا پطرس که محکم می‌خواند: الحقّ سلاحی و أقاوم... دوباره مردم عصرها جمع می‌شوند روی همان خرابه‌هایی که دشمن به جا گذاشته. صندلی می‌گذارند. قلیان چاق می‌کنند. گپ می‌زنند و به ریش اسراییل می‌خندند. سرمای بیروت امسال سوزان‌تر است. جای خالی شما کشنده است. کمر خم می‌کند. مردم هنوز به انتظار پیدا شدنتان توی چهار گوش تلویزیون نشسته‌اند تا بیایی و برایشان بخوانی: ایها الاحباء! ایها الکرام! یا اشرف الناس و اطهر الناس و اکرم الناس السلام علیکم... همه دارند بر می‌گردند. شما نیستی و هستی؛ در قلب تک تک لبنانی‌ها که نه، در قلب همه‌ی آزادگان دنیا! زهرا کبریایی | راوی اعزامی راوینا eitaa.com/raavieh پنج‌شنبه | ۸ آذر ۱۴۰۳ | ساعت ۱۶:۰۰ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
📌 به پناهگاه جبل الصبر خوش آمدید - ۶ امّی الحنون از خیابان روبروی حرم راهمان را کج کردیم سمت اولین فرعی. چند دقیقه‌ای پیاده رفتیم، تا رسیدیم هتل البغداد. از در هتل که وارد شدیم، پیرمرد به استقبالمان آمد. یک دستش سیگار بود و دست دیگرش را گذاشته بود روی سرش. پشت سر هم می‌گفت: «‌السلام علیکم و الاکرام، ایرانی نور عینی...» شیخی که رابط حزب‌الله بود، برای پیدا کردن سوژه‌های گفت‌وگو، پیش از رسیدن ما، معرفی‌مان کرده بود. لابی هتل پر بود از مردها و زن‌های لبنانی که روی مبل‌ها نشسته بودند و با هم حرف می‌زدند. در این شرایط و روزهای سخت، چاره‌ی دیگری جز پناه بردن به حرم و دور هم جمع شدن و گعده گرفتن به یاد روزهای گذشته‌شان نداشتند. بچه‌ها وسط لابی مشغول بازی بودند. تا همین چند وقت پیش توی حیاط خانه یا مدرسه، مشغول بازی با دوستانشان بودند. طفلکی‌ها، کجا فکرش را می‌کردند سرگردان هتل‌های سوریه بشوند؟! برق نبود. فضای هتل کمی تاریک شده بود. سوریه سر جمع روزی دو ساعت برق دارد. اگر هزینه‌ی مولّد نداشته باشی باید با بی‌برقی سر کنی. روی یکی از مبل‌ها خانم مسنی نشسته بود. فهمیدم همسر همان آقاست که موقع وارد شدن به هتل دیدیم. چهره‌ی مهربانش مرا یاد مادربزرگم می‌انداخت. رفتم طرفش. دستم را دراز کردم و گفتم: «السلام علیکم امّی. کیف حالک؟ انا ایرانی» تا اسم ایران را شنید، انگار دنبال جایی برای خالی کردن بغضش بگردد محکم مرا کشید توی بغلش و با گریه گفت: ایران، امّی الحنون... حبیبتی، نور عینی، حبیبتی، امّی...» چقدر شنیدن این لفظ لذت داشت. قلبم از گرمی کلمه‌هایش جان گرفت. ایران مادر مهربانشان بود. تا حالا این لفظ را نشنیده بودم. شیرینی‌اش به جانم نشست. با گریه می‌گفت: «اگر ایران نبود ما نبودیم. هر چه داریم از ایران داریم. ایران مادر مهربان ماست. خدا سید قائد رو برای ما حفظ کنه. خدا ایران رو حفظ کنه.» از شوق بغلش کرده بودم و مدام می‌گفتم: «حبیبتی، امّی...» پیرمرد عاشق آقا بود. وقتی نظرش را نسبت به آقای خامنه‌ای پرسیدم اشک توی چشمش جمع شد. پک محکمی به سیگارش زد و گفت: «چی بگم که زبان‌ها از وصفش قاصرن! من چی می‌تونم بگم در مورد سید القائد؟ همین‌قدر بگم که من بیشتر از سید حسن نصرالله دوستش دارم. هیچ‌کس نشناخته سید القائد رو. خدا برای ما نگهش داره. بعد از سید حسن نصرالله دلمون به سید القائد گرمه!» با دو تا از دخترها و نوه‌هایش آمده بودند سوریه! خانه‌شان ناامن شده بود. موشک باران‌ها که شدت گرفته بود بچه‌ها را جمع کرده بود و ناچار شده بود به ترک وطن! که جان بچه‌ها را نجات بدهد. دامادش نیروی حزب‌الله بود. هنوز آن قدری نگذشته بود که خبر شهادت دامادش را داده بودند. دخترش ۶ تا بچه داشت. پرسیدم: «بچه‌ها رو چه جوری بزرگ می‌کنید؟ سخت نیست؟» سرش را تکان داد و گفت: «چرا، خیلی سخته! ولی فدای مقاومت. فدای حزب‌الله. ما و همه بچه‌هایمان فدای مقاومت. شهادت سید حسن کمرمان را شکست. خدا رو شکر که سید علی خامنه‌ای هست.» از مصاحبه چند روزی گذشته. حالا هر شب مادر و دختر را توی مصلی می‌بینیم. هر بار که ما را می‌بیند جوری بغلمان می‌کند و گریه می‌کند که مهربانی همه‌ی دنیا می‌ریزد توی قلبمان. ما به هم گره خوردیم و این راست‌ترین حرف تاریخ است. زهرا کبریایی | راوی اعزامی راوینا eitaa.com/raavieh سه‌شنبه | ۶ آذر ۱۴۰۳ | ظهر | ـ 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
⛔️ هرچه به ذهن انسان می‌رسد را نباید در فضای مجازی منتشر کرد "کسانی که با فضای مجازی ارتباط دارند، به این نکات توجه کنند همه‌چیز را در فضای مجازی نبایستی منتشر کرد. هرچه به ذهن انسان می‌رسد؛ ملاحظه کنید اثرش چیست، ببینید روی فکر مردم، روی روحیه‌ی مردم چه تأثیری می‌گذارد... توجه کنند که چطور ممکن است در فضای مجازی یک غلط، یک غلط، یک غلط از یک مسئله، مردم را دچار اضطراب کند، دچار کند، دچار کند." ۱۴۰۳/۸/۶ 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
خوشا به حال آنان که تردید نکردند! 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
📌 *از حمص تا هرمل* تعداد زیادی از شیعیان آواره شده در حمص در روستای مرزی ما جمع شده بودند. یهو نصف شب به ما گفتند تخلیه کنید هرکی ماشین داشت با ماشین و هرکی نداشت پیاده رفت لبنان با کودکان و پیرمردان وزنان. فاصله ۵ کیلومتر داریم تا مرز اما اینقدر ترافیک بود دو سه ساعت طول میکشه تا به مرز فقط در شهر کوچیک هرمل لبنان ۶۰ هزار آواره داریم کل مساجد و حسینیه و مراکز فرهنگی و خانه ها پر شد حزب تلاش میکنه کمک کنه نیروهای جهادی هم رسیدند اما مردم غذای کافی ندارند که هیچ اما نه تشک و پتوی کافی و نه دستشویی دارند نه حمام نه جای پاک برای نماز تاحدی نماز در بیشتر جاها تعطیل شد بنده دو روز در ماشین خوابیدم بعدش یکی از آشنایان ما رو به خانه فامیلش دعوت کرد خانه خالی بود و هنوز خالیه حزب فقط پتو دادند تشک هنوز قسمت ما نشد اما رفتم برای کودکان ۴ تشک قرض گرفتم از همسایه اوضاع اقتصادی اجتماعی بده اما شکست نفسی و روحی و دینی از همه بدتر حرفهای زیادی منتشر میشه و گفته میشه امیدوارم با حضور نیروهای جهاد تا حد الامکان جلوی این حرفها گرفته بشه همه باورشان نشد وضعیت نظامی در حمص خوب بود نیروهای رضا و کل نیروی حزب رفته حمص بدون ارتش آماده بودند درگیری شد و جلویشون گرفتند و تعدادی از آنها به هلاکت رسید نیروهای ما آماده بودند حمله کنند البته سپاه حضوری نداشت بله فاطمیون بودند یه گردان عراقی هم بود یهو حزب دستور داد عقب نشینی در کل سوریه فقط در حمص درگیری اتفاق افتاد چون کشته دادند اینها نگاه وخیمتری به شیعیان حمص دارند و دارند تهدید میکنن اگر شیعه برگرده سر میبریم مخصوصا شیعیانی که با حزب و سپاه همکاری داشتند اما علیرغم این وبه خاطر اوضاع وخیم لبنان. تعدادی از شیعیان دارند برمیگردند. دیرز دیدم یه عده دوباره برگشتند لبنان حرف از تهدید و مزاحمت وتجاوز به شیعان گفتند تماس گرفتم به فامیل که حمص هستند کفتند خبری نیست شاید داره تقیه میکنه روستای ما در لب مرز رو غارت کردند و بیشتر خانه ها رو سوزوندند تا کسی به فکر برگشتن نباشه تحریر الشام که به قدرت رسید اعلام کرد به شیعیان کاری نداره اگر جنگ داخلی بیفتد باید خودمان رو آماده کنیم بر شنیدن خبر سربریدن هزاران شیعه در شهر حمص و کلا در سوریه همه معتقدند ظهور حضرت ولیعصر عج نزدیک است اگر بخوام کل شرایط واتفاقات رو بگم باید یه کتاب بنویسم در کل شیعیان سوریه و مخصوصا شیعیان حمص آینده روشنی ندارند [روایت یکی از شیعیان سوریه برای راوینا] یک‌شنبه | ۲۵ آذر ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــ 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹 https://eitaa.com/joinchat/2839674880C36ec351e59
1_15066215934.mp3
23.7M
♨️فایل صوتی بسیار شنیدنی در موضوعات روز: 📌تبیین وضعیت کشور و منطقه ⁉️آیا می‌دانید...؟ ❓چرا حسن روحانی در دیدارهای رهبرانقلاب در صدر می‌نشیند؟ ❓چرا شورای نگهبان صلاحیت پزشکیان‌ را در انتخابات ریاست‌جمهوری تایید کرد؟ ❓آیا در حکومت امیرالمومنین (ع) یاران حضرت، خالص بودند؟ ❓آیا نگاه ما در برخی موضوعات حاکمیتی، اشتباه است یا این تفاوت نگاه؛ اقتضای حکمرانی است؟ ❓آیا کسی بالاتر یا در تراز رهبر انقلاب وجود دارد که صلاحیت رهبری را داشته باشد؟ ❓رفتار پزشکیان در انتصاب افراد مسأله‌دار چگونه قابل توجیه است؟ ❓آیا پوتین واقعاً سخنرانی‌های رهبرانقلاب را ترجمه می‌کند؟ ❓این‌که رهبرانقلاب فرمودند: «نزدیک قله‌ایم»؛ قله کجاست؟ ❓آیا جمهوری اسلامی؛ قابلیت رسیدن به قله را دارد؟ ❓آیا طوفان‌الاقصی به فروپاشی اسرائیل خواهد انجامید؟ ❓آیا وعده صادق۳ به فروپاشی اسرائیل منتهی خواهد شد؟ ❓آیا رهبر انقلاب ماموریت فروپاشی آمریکا را برعهده دارند؟ ❓کلید فروپاشی آمریکا چیست؟ ❓چرا ترامپ با اختلاف زیاد بر رقیب خود پیروز شد؟ ❓آیا سند ۲۰۳۰، طراحی رژیم صهیونی است؟ ❓چرا در کارت ملی متولدین آمریکا، جنسیت آنان قید نمی‌شود؟ ❓آیا ترامپ در ادامه جنگ‌ غزه از اسرائیل حمایت خواهد کرد؟ ❓آیا می‌دانید که پزشکیان تا این تاریخ، تمام‌قد از مقاومت حمایت کرده است؟ ❓چرا طیف رادیکال اصلاحات بطور جدی پیگیر استعفای پزشکیان تا پایان سال است؟ ❓ و... ✅ اگر می‌خواهید پاسخ این سوالات را بدانید؛ این فایل صوتی شنیدنی را دنبال بفرمایید. 🎙استاد مهدی طائب 👈 نشر حداکثری 🌹 قرارگاه شهدای مدافع حرم 🌹