#سلام‌‌بر‌ابراهیم‌‌📚 عباس هادي #اخلاص! بــا ابراهيــم از ورزش صحبت ميكرديم. ميگفت: وقتــي براي ورزش يا مسابقات کشتي ميرفتم، هميشه با وضو بودم. هميشــه هم قبل از مسابقات کشتي دو رکعت نماز ميخواندم. پرسيدم: چه نمازي؟! گفت: دو رکعت نماز مســتحبي! از خدا ميخواستم يك وقت تو مسابقه،حال کسي را نگيرم!ابراهيم به هيچ وجه گرد گنــاه نمي چرخيد. براي همين الگوئي براي تمام دوستان بود. حتي جائي که حرف از گناه زده ميشد سريع موضوع را عوض ميکرد.هر وقت ميديد بچه ها مشغول غيبت کسي هستند مرتب ميگفت: صلوات بفرست! و يا به هر طريقي بحث را عوض ميکرد. هيچگاه از کسي بد نميگفت، مگر به قصد اصلاح کردن. هيچوقت لباس تنگ يا آستين کوتاه نميپوشيد. بارها خودش را به کارهاي‌سخت مشغول ميکرد.زماني هم که علت آن را ســؤال ميکرديم ميگفت: براي نَفس آدم، اين‌کارها لازمه شــهيد جعفر جنگروي تعريف ميکرد: پس از اتمام هيئت دور هم نشسته #این‌حکایت‌ادامه‌دارد...