#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها تا کی دریایی غرق تلاطم گردی در جستجوی آن تربت گم گردی می خواهی اگر زائر زهرا باشی باید زائر فاطمه ی قم گردی #محمد_مبشری

بیرق چه فراوان و علمدار تو ، کم غم دار تو عالمی و غم خوار تو ، کم بیهوده نبوده این همه سال ، شما ... سربار تو بسیار ، ولی یار تو ، کم #محمد_مبشری

چهارشنبه های امام رضایی با اینکه فقیریم و سراپا دردیم جز راه ولایت برویم نامردیم چارشنبه ها با کبوتر دل امّا دور حرم امام رضا می گردیم‌ #محمد_مبشری

گریه ام خنده ندارد دل من تنگ شده باز کن گوشه ای از خلوت ایوان مرا حال شبهای گدا را چه کسی میداند صبح کن جان جوادت شب هجران مرا از همین فاصله ی دور سلام آقا جان مهربان دست بکش موی پریشان مرا تن بیمار مرا باز در آغوش بگیر اینقدر طول نده مهلت درمان مرا آی مردم همه آبرویم دست رضاست من گُنَه کردم و داده همه سامان مرا قلبم از شوق وصال تو به هم میریزد قدمی رنجِه کن آن لحظه ی پایان مرا نمک سفره ی ما چیست #اباعبدالله میدهد از سر این سفره فقط نان مرا #نـوكــر_نـوشـت: #یا_امـام_رضـا مَحرمی نیست که مرهم بنهد بر دل من جز تو، ای دوست که خود محرم اسرار منی

#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ای دختر و ای خواهر و عمّه ی امام شهبانوی با فضیلت و عالی مقام دریای عطایتان ندارد ساحل بر درگه تان زانو زده شاه و غلام #محمد_مبشری

روزنامه کیهان یک شنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۴ بازخوانی زندگی مرحوم «نادعلی کربلایی» شاعر و مداحی که ۳ فرزندش را تقدیم میهن اسلامی کرد روضه‌خوانی در محضر حضرت امام(ره)

روزنامه کیهان چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۴ یادنامه مرحوم حاج اسماعیل ولی‌خانی (طالع) شاعر، مداح و پدر دو شهید مفقودالاثر

از خلقت ما خلق که‌ امر ازلی است مقصود خدا چهارده نور جلی است وان چار محمد دو حسن یک موسی زهرا و حسین و جعفر و چار علی است #صغیر_اصفهانی

اي کوثر کوثر محمد اي دختر دختر محمد معصومه ي دودمان عصمت روح ادب و روان عصمت سر تا قدمت همه معاني مانند کتاب آسماني پاکي ز تو اعتبار دارد عصمت به تو افتخار دارد قم، مکه تو مسجد الحرامش خورشيد، ستاره اي به بامش مهر تو به حشر دست آويز فيضيه ز فيض توست لبريز اي مصحف دامن ائمه اي پاره اي از تن ائمه يک نخله ز هفت قله ي طور يک فاطمه از دو فاطمه نور صحن تو پناه خلق عالم ايوان طلات قلب مريم مهر تو به سينه داغ خورشيد شمع حرمت چراغ خورشيد روي تو گل بهار زهراست قبر تو همان مزار زهراست مهر تو چو جان درون سينه است زوّار تو زائر مدينه است جود و کرم ائمه داري جا در حرم ائمه داري اي زينب دوم ولايت ثاراللهيان همه فدايت اي آل رسول را کريمه معصومه، محدثه، عليمه ايران حرم مطهر توست مرهون تو و برادر توست چون باب تو بود طفل نوزاد صادق ز ولادتت خبر داد پيش از شب دل فروز ميلاد از آمدنت به قم خبر داد بر زائرت اي فرشته حاجب در حشر بود بهشت واجب ذکر تو چراغ محفل ماست قبر تو مدينه ي دل ماست يک کعبه بود به ديده ي ما قبر تو و زينبين و زهرا قم شد حرم محمد و آل کردي تو در آن نزول اجلال بر دوش خود آن فقيه کامل مي برد تو را زمام محمل در نزد تو اي بزرگ بانو پيران خرد زدند زانو بستند همه لب از تکلّم کردند به محضرت تعلّم افسوس که بعد هيفده شب جانت ز اِلَم رسيد بر لب تو فاطمه ، شهر قم مدينه داغت شرري درون سينه در سوگ تو چشم مردم قم بر دامن خاک ريخت انجم هر گام هزار بار مردند تابوت تو را به دوش بردند هر چند که شد مکان به خاکت شب دفن نگشت جسم پاکت شد بسته دو چشم اشکبارت سيلي نزدند بر عذارت پوشيده ز خاک شد روي تو ديگر نشکست پهلوي تو بگذار کنم به چشم خونبار اين بيت از آن قصيده تکرار آن قبر که در مدینه شد گم پيدا شده در مدينه ي قم #استاد_سازگار