صد و چهل و چهارمین شعر تضمین شدهٔ انتظار. ...و سومین سرودهٔ تضمین شدهٔ شادروان صائب تبریزی -- دیوان صائب ج ۶ / ۳۱۶۹. --------------------------------------- ۱ فتاده آتش ماتم در انجمن بی تو چوشام تیره و تار است صبح من بی تو شده است خون، دلم از جور اهرمن بی تو «زبان چو پسته شود سبز در دهن بی تو گره چو نقطه شود رشتهٔ سخن بی تو» ۲ کجاست آن که به ما مژدهٔ فَرَج بدهد؟ که جان ما مگر از بند رنج و غم برهد به دست آینه، مرهم به زخم دل بنهد «نفس گسسته چو تیری که از کمان بِجَهَد برون ز خانه دَوَد شمع انجمن بی تو» ۳ زِمام امر فتد تا به دست رهبر کل به باغ عشق شود تا سخن سرا بلبل قسم به عطر دل انگیز هادیان سُبُل «صدف ز دوری گوهر، چمن ز رفتن گل چنان به خاک برابر نشد که من بی تو» ۴ به باغِ آینه پرور بِبَر دل و دین را! بریز در دل و جان عطر باغ یاسین را! تورا که هست دل، آیینه دار، آیین را «بیا و صلح دِه این همدمان دیرین را! که همچو روغن و آبند جان و تن بی تو» ۵ تویی قرار دل و جان انبیاءِ رُسُل یگانه عطر گل باغ هادیانِ سُبُل برآورد همه شب تا سحر فغان بلبل «تو تا برون شده ای از چمن، ز لاله و گل هزار کاسهٔ خون می خورد چمن بی تو» ۶ خوش است بر تو و اندیشهٔ تو پیوستن به دست لطف تو از بند هر بلا رستن مرا که نیست از این دام، فرصت جستن «دگر چه طرف، ز ایام می توان بستن؟ که صبح عید کند جلوهٔ کفن بی تو» ۷ رسید پیری و طی شد دگر جوانی من نکرد مرحمتی کس به خسته جانی من گذشت با غم و اندوه، زندگانی من «کجا رسد به تو پیغام ناتوانی من؟ که تا رسیدن لب، خون شود سخن بی تو» ۸ الا که باغ لبت می کند گل افشانی! شود که آتش دل را به دهر بنشانی؟ هلا که نیست تورا در زمانه هم شانی «تو رفته ای به غریبی و از پریشانی شده است شام غریبان، مرا وطن بی تو» ۹ قسم به آبروی لاله های دشت و دمن که ابر لطف تو سایه فکنده بر سر من برس به داد دل بی نوای اهل یمن «تبسّم تو بُوَد باغ دل گشای چمن چو غنچه سر به گریبان کشد چمن بی تو» ۱۰ تورا به باغ و گل و برگ و بارِ حُسن قسم به جان حیدر و آن ذوالفقار حسن قسم به لحظه لحظهٔ هر روزگار حسن قسم «به روی گرم تو ای نوبهار حسن قسم که شد فسرده دلِ «صائب» از سخن بی تو» ---------------------------------------- ۲۸ / ۸ / ۱۴۰۱ @gharibe_ashena_mobasheri313

eitaa.com/robaei @robaei کانال شعر ایتاحسین جعفری

رباعی فوتبالی جام جهانی به امید پیروزی تیم ملی ایران 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 باید طلبید از او ،،گُلِ،، روزی را با توپ و تور ، طرح گلدوزی را☺️ با ضربه ی مهر کاشته خنده بیار😊 بر سر بگذار ،،تاجِ،، ،،پیروزی،، را🇮🇷 حسین جعفری:🇮🇷 @hosein_jafarii2 کانال تلگرام 🇮🇷 Jfry2164 اینیستاگرام حسین جعفری🇮🇷 eitaa.com/robaei @robaei کانال شعر ایتاحسین جعفری 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷

ذکر روز دوشنبه ۱۰۰ بار یا قاضی الحاجات @gharibe_ashena_mobasheri313

من وشش گوشه ی تان صبح قراری داریم دلبری کردن از او نازکشیدن بامن نمک سفره ی قلبست سرصبح السلام ای تن صد پاره ی بی غسل وکفن @gharibe_ashena_mobasheri313

صد و چهل و ششمین شعر تضمین شدهٔ انتظار. ...و دومین شعر تضمین شدهٔ ملک الشعراء صبوری -- دیوان صبوری / ۴۷۲. --------------------------------------- ۱ دل ما از فِراقت همدم بیت الحزن تا کی؟ غم و اندوه تو در سینهٔ ما موج زن تا کی؟ نشسته در کمینِ گل عِذاران راهزن تا کی؟ «الا ای نور حق پنهان ز چشم مرد و زن تا کی؟ نهان در پردهٔ غیب ای ولی ذو المنن تا کی؟» ۲ الا که آفتاب از تو گرفته از ازل پرتو تن پاییز را بخشد بهار تو لباس نو بیا که از تو گیرد یاد درس داد، کیخسرو «تو سیف انتقامی از نیام غیب بیرون شو! حسینت غرق خون افتاده بی غسل و کفن تا کی؟» ۳ فدای خاک درگاهت! سر و دست و تن و جان ها نهادی سر چرا از غم به دامان بیابان ها؟ ببین که دشمن از هر سو دهد با کبر جولان ها! «تو شبل شیر حقی گرگ های کوفه دندان ها به خون آلوده از این یوسف گل پیرهن تا کی؟!» ۴ چه در باغ و چه در بستان، تویی مارا گل باور به هر دشت و کویرستان، بهار توست گل پرور تهیدستان عالم را تویی هم یار و هم یاور «بیا و مرهمی بهر حسین از انتقام آور! هزار و نهصد و پنجاه و یک زخمش به تن تا کی؟!» ۵ بنا کردی به دشت غم مکان لامکانت را دهی پرواز تا اوج غریبی مرغ جانت را بیا ای آن که پنهان کرده ای از ما نشانت را به زنجیر ستم بین عمّه ها و خواهرانت را بنات النعش بر هم بسته چون عِقدِ پرن تا کی؟!» ۶ به یاد درد و داغ آن همه گل های وارسته که در بند اسارت شد دل تبدارشان خسته به روی هریک از آنان غبار درد بنشسته «به بزم زادهٔ مرجانه اولاد نبی بسته به سان لؤلؤ و مرجان همه بر یک رسن تا کی؟!» ۷ به سوک آن گلی که شد به دشت کربلا پرپر نشسته در گلستان زیر باران، نخل بار آور الا ای خرّم از رویت بهار و باغ و برگ و بر «به ماتم داری جدّ تو ای فرزند پیغمبر چو انجم مرد و زن هر روز و هر شب انجمن تا کی؟!» ۸ بیا که باغ جان، دل را به مهرت بسته سال و مه زمین و آسمان در بزم غم بنشسته سال و مه به یاد اهل بیت بی پناه و خسته سال و مه «جهان بر سینه و بر زنان پیوسته سال و مه به فریاد و فغان و یا حسین و یاحسن تا کی؟!» ۹ تویی از پشت پرده باخبر ای حجّت قائم! که ریزد اشک گلگونت! به دامان روز و شب دائم به خون شد غوطه ور از غم، دل تبدار هر صائم «زمین شد پر گل و پر لاله از خون بنی هاشم به گل چیدن نخواهی آمدن در این چمن تا کی؟!» ۱۰ تو مارا از وفا روشنگر آیات قرآنی! تو نور حیّ سبحانی! تو در جسم جهان جانی! تو ارام دل و جانی! امامی! روح ایمانی! «تو پهلوی فرات این بوستان را بوستانبانی! ز آبی فرو خشکیده سرو و یاسمن تا کی؟!» ۱۱ دلم چون نی به یاد نینوا بس ناله ها دارد به دور خویشتن چون ماه گردون هاله ها دارد به روی باغ لب از تاب و تب تبخاله ها دارد «چه بستانی که از خون شهیدان لاله ها دارد ز ابر ظلم از پیکان و خنجر ژاله ها دارد» ---------------------------------------- ۳۰ / ۸ / ۱۴۰۱ @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_س_هجوم_به_بیت_ولایت ظلمت آمد به خانه ی خورشید کفر محض آمده است و شرک پلید کینه دارد ز سوره ی توحید می رسد با هزار و یک تهدید   آمده آفتاب را ببرد جهل،  ام الکتاب را ببرد منتظر بود تا ولی آید    پشت در بی معطلی آید حضرت مرتضی علی آید از علی پاسخ بلی آید ناگهان نقشه اش بر آب شد و... پیش چشم همه خراب شد و... زنی انگار پشت در آمد شیرزن در دل خطر آمد با همان داغ بر جگر آمد سوگوار از غم پدر آمد پشت در زد صدا چه می خواهید از من و مرتضی چه می خواهید مرتضی اصل هر کلام من است علی اسلام من سلام من است این فدایی شدن مرام من است چون علی رهبر و امام من است من علی را ، علی مرا دارد شده تنها ولی مرا دارد سایه ی مرتضی است روی سرم با همین حال زار، پشت درم  از غم حیدر است شعله ورم به فدای علی من و پسرم از علی یک نفس نمیگذریم من و محسن برای او سپریم ناگهان آتش آمد و در سوخت برگ های گلی معطر سوخت شعله بسیار شد مکرر سوخت کودکی داد زد که مادر سوخت    در خانه که شعله ور می شد میخ هم داشت سرخ تر می شد بی حیا زد لگد که در افتاد بر دل انبیا شرر افتاد از دل آسمان قمر افتاد ثمر از شاخه ی شجر افتاد تا زمین خورد پشت در زهرا ناگهان زد صدا: که فضه بیا ظلم و بیداد بیش از حد شد مادر افتاد و عاقبت بد شد آنچه در خانه اش نباید...شد در که افتاد صد نفر رد شد   مجتبی ناله از جگر می زد وسط معرکه به سر می زد ستم بی حساب آوردند کینه از بوتراب آوردند حمله بر آن جناب آوردند عده ای هم طناب آوردند کعبه روی زمین کشیده شد و... ناله فاطمه شنیده شد و ... شاعر: #مجتبی_شکریان 🔹 #کانال_غریب_آشنا 🔹 @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_س_هجوم_به_بیت_ولایت #حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت زیر غلاف و تازیانه خورد شد بازو زهرا به مسجد رفت اما دست بر پهلو زهرا به مسجد رفت ، اما گرم فریاد است سلمان ! بگو مسجد چرا در لرزه افتاد است فریادهای فاطمه دیوار را لرزاند سلمان بگو دیدی که مسجد را صدا لرزاند زهرا اگر نفرین کند دنیا نمی ماند مسجد فرو می ریزد و بر پا نمی ماند تنها نمی ماند علی وقتی که زهرا هست - پهلوی او‌ هم‌ بشکند - زخمی است ، اما هست سرباز مولا می شود وقتی علی تنهاست زهراست حیدر ، ای جماعت ! مرتضی زهراست وقتی که مسجد در دل لات و هبل شد گم بتخانه با مسجد چه فرقی می کند مردم! منبر بدون مرتضی چوب است و جز این نیست بی مرتضی هرجا که باشی حرفی از دین نیست مردم ! فدک ارثیه ی قانونی زهراست آیا غلاف و تازیانه اجر ذی القرباست؟! زهرای مجروح علی آن روز غوغا کرد دست علی را فاطمه با خطبه اش وا کرد حیدر به زهرا گفت ؛ ما بی هم چه می کردیم؟! زهرا بیا با هم به سمت خانه برگردیم می دانم از بس درد داری ناتوانی تو اما عزیزم با علی باید بمانی تو با من بیا این روزها غوغاست در خانه زهرا به زینب فکر کن تنهاست در خانه همپای حیدر ! دست در دست علی بگذار حالا که اذیت می شوی کم کم قدم بردار هم صحبت تنهائیم ! تا خانه راهی نیست باید بمانی ، بی تو حیدر را پناهی نیست من بی تو بغضم ، گریه ام ، فریاد خاموشم باید بمانی بار غم برداری از دوشم زهرا چرا هی دست را بر گونه می گیری زهرا بگو از مرتضایت رو نمی گیری الجار ثم الدار می‌خواندی تو قبل از این حالا چرا عجّل وفاتی می کنی تلقین هر شب دعایت می کنم ، با من بمانی کاش زهرا بمان ، شبها تو سقای حسینم باش شاعر: #محسن_ناصحی 🔹 #کانال_غریب_آشنا 🔹 @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #اذان_بلال بخوان بلال! که «یاس کبود» دل تنگ است اذان بگو! که اذان تو، آسمان رنگ است اذان بگو! که پس از رحلت رسول خدا مصاحب دل من، ناله ی شباهنگ است اذان بگو! به صدای بلند و جار بزن که پشت پرده ی ایمان فریب و نیرنگ است اذان بگو! که بدانند بعد پیغمبر نصیب آینه ها ی خدانما سنگ است نه من، غبار یتیمی نشسته بر رویم جمال آینه هایم، مکدّر از زنگ است بگو که «اشهد ان علی- ولی الله» بگو که لحن مناجات من، غماهنگ است تو از سیاه دلی های خلق شکوه مکن «به هر کجا که روی آسمان همین رنگ است» مرا ز گریه چرا منع می کنند، بپرس که این چه رسم مسلمانی؟ این چه فرهنگ است؟ بگو که فاطمه این یک دو روزه مهمان است سفر به خیر بگویند وقت ما تنگ است بگو که فاطمه در حشر اگر که ناز کند «کمیت جمله شفاعت کنندگان لنگ است» نماز شام غریبان شد و غروب و شفق بخوان بلال! که ماه مدینه دل تنگ است #محمد_جواد_غفور_زاده(شفق) 🔹️ #کانال_غریب_آشنا 🔹️ @gharibe_ashena_mobasheri313

آن روز کجای داستان خواهم بود؟ در لشکر صاحب‌الزمان خواهم بود؟ امروز هر آن‌گونه که هستم، بی‌شک فردای ظهور هم، همان خواهم بود 📝 #عباس_همتی 🏷 #شعر_انتظار @gharibe_ashena_mobasheri313

گر شود غرقه بخون در ره دین پیکر ما یا که از خون جگر پر بشود ساغر ما تا دم مرگ شعار همه ی ما این است سایه ی سید علی کم نشود از سر ما @gharibe_ashena_mobasheri313