#شور #سرود #ولادت #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #امام_صادق علیه السلام #سید_محمدرضا_حسینی أُسْوَةٌ حَسَنَة - کان رسول الله ۲ سیدنا الرسول حجه الله ۲ به دلها محرمه / خورشید عالمه بابای فاطمه / رحمةٌ للعالمینه ای نور چشم زهرای اطهر - جان حیدر - یا پیغمبر ای جلوه سیمای تو علی اکبر بلغ العلی ، بکماله // کشف الدُجی ، بجماله حَسُنَت جمیعُ خِصاله // صلو علیه و آله معدن برکات - صادق آل الله ۲ شیخ الائمه ای و رحمت الله ۲ جان پیغمبری / مولا و سروری از نسل حیدری / چون که کهف المومنینی اي آقاي من قرآن ناطق - ذات خالق - قلب عاشق اي جان من آقا جان امام صادق چه فصاحتی ، چه بلاغتی // چه نجابتی ، چه اصالتی چه شجاعتی ، چه قیامتی // چه عبادتي و عنایتی قال رسول الله - نورُ عَيني ۲ حسين و مني انا من حسيني ۲ ارباب با وفا / عشق بي انتها سلطان كربلا / كشتی نجات دنیا باز اسمت رو بردم من بی تابم - عشق نابم - ای اربابم امشب مِی ناب تو كرده خرابم سايه ی سرم ، تویی دلبرم // عشق اول و ، عشق آخرم صاحب كرم ، سَنَه نوكرم // دل من لک زده برا حرم @gharibe_ashena_mobasheri313

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_ولادت جبرئیلی که از او جلوه‌ی رب می‌ریزد به زمین آمده و نُقل طرب می‌ریزد دارد از نخل خبرهاش رُطب می‌ریزد خنده از لعل لب «بنت وهب» می‌ریزد آمنه ! پرچم توحید برافراشته‌ای آفرین ! دست مریزاد ! که گل کاشته‌ای پیش گهواره‌ی خورشید ، قمرها جمع‌اند ملک و حور و پری ، جن و بشرها جمع‌اند بعد تو شاید و امّا و اگرها جمع‌اند جلوی بتکده‌ها باز تبرها جمع‌اند ماه و خورشید و فلک مژده به عالم دادند لات و عزّی و هبل ، سجده‌کنان افتادند «یوسف مکّه» شدی بس که جمالت زیباست چه قدَر ای پسر آمنه ! خالت زیباست رحمت واسعه ای ، خلق و خصالت زیباست چه کسی گفته که زشت است بلالت ؟! زیباست ای که در دلبری از ما ید طولی داری «آن چه خوبان همه دارند تو تنها داری» هدف خلقتی و «خواجه‌ی لولاک» شدی «انّما» خواندی و از رجس و بدی پاک شدی یکی یک دانه‌ی حق ، محور افلاک شدی در جنان صاحب یک باغ پر از تاک شدی ما که از باده‌ی پیغمبری‌ات مدهوشیم فقط از جام تولای تو مِی می‌نوشیم تا تو هستی به دل هیچ کسی غم نرسد از کرمخانه‌ی تو هیچ زمان کم نرسد به مقام تو که درک بنی آدم نرسد پر جبریل به گرد قدمت هم نرسد شب معراج ، تو از عرش فراتر رفتی به ملاقات علی ـ ساقی کوثر ـ رفتی آمدی امر نمایی که امیر است علی ولی الله وَ مولای غدیر است علی اوج فتنه بشود باز بصیر است علی صاحب تیغ دو دم ، شیر دلیر است علی چه بلایی به سر اهل هنر آورده ذوالفقارش که دمار از همه در آورده «اوّل ما خلق الله» فقط نور تو بود حامل وحی خدا خادم و مأمور تو بود یکی از معجزه ها سبحه ی انگور تو بود دوستی علی و فاطمه منشور تو بود ما گرفتار تو و دختر و داماد توایم تا قیامت همگی نوکر اولاد توایم پشت تو فاطمه و حضرت حیدر ماندند اهل نجران ، همه در کار شما در ماندند نسل تو سبز و حسودان تو ابتر ماندند نوه‌هایت همگی سیّد و سرور ماندند ای پیمبر چه نیازی به پسرها داری ؟ صاحب کوثری و حضرت زهرا داری ای عبای نبوَی ! پنج تنت را عشق است ای اولوالعزم ! علی ـ بت شکنت ـ را عشق است یاس خوشبو و حسین و حسنت را عشق است می نویسم که اویس قرنت را عشق است بُرده هوش از سر ما عطر اویس قرنی حرف من حرف اویس است : تو در قلب منی زندگی تو که انواع بلاها را داشت با وجودی که ابوجهل سر دعوا داشت خم به ابروت نیامد ، لب تو نجوا داشت صبرت ایّوب نبی را به تعجّب وا داشت بُت پرستی که برای تو رجز می‌خواند به خدا مال زدن نیست خودش می‌داند ای که در شدّت غم «چهره‌ی بازی» داری چون مسیحا چه دم روح‌نوازی داری تا که چون شیر خدا شیر حجازی داری به فلانی و فلانی چه نیازی داری؟! کوری چشم حسودان زمین خورده و پست افتخار تو همین بس که کلامت وحی است عشق تو عاشق بی‌تاب عمل می‌آرد قمر روی تو مهتاب عمل می‌آرد خم ابروی تو محراب عمل می‌آرد خاک پای تو زر ناب عمل می‌آرد همه‌ی عشق من این است مسلمان توام عجمی زاده و همشهری سلمان توام #محمد_فردوسی @gharibe_ashena_mobasheri313

#میلاد_حضرت_رسول_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله #مسمط قدح پر باده کن ساقی که مخمورند بی دل ها بیاور باده ای کز آن فِتَد آتش به حاصل ها از آن می ده که از دل بر کند بنیان باطل ها که امشب زلف یارم بسته بر پایم سلاسل ها سبو پر کن که نور حق گه تضلیل می آید بجای غم سرور و شادمانی در دل است امشب تمام سِحرهای کینه توزان باطل است امشب زمین و آسمان را نور رحمان حائل است امشب که جاء الحق ز یزدان بر خلایق نازل است امشب که اشک شوق از چشمان چو رو نیل می آید به عام الفیل در ماه ربیع الاول از یزدان نمایان شد میان نور ایزد طلعت جانان به پایان انتظار آمد که طی شد دوره ی هجران سپاه ابرهه تشویش در دل های بی ایمان که بهر دفع شر از سوی حق سجیل می آید محمد (ص) می رسد از داه و عالم می شود روشن سرای آمنه بنت وهب گردیده چون گلشن به مهمانی هزاران اختر چون در وادی ایمن شتابان می رسند از راه و گل ریزند از دامن برای تهنیت بر آمنه جبریل می آید نگر در هاله ی نور خدا روی محمد (ص) را شنو از عطر گل ها بوی دلجوی محمد(ص) را چراغان بین ز اخترها سر کوی محمد(ص) را که دارند آرزو پیغمبران خوی محمد(ص) را که عیسی بهر پابوسش بلب تجلیل می آید هوا امشب معطر شد که بوی یار آمد باز زمین غرق صفا شد موکب دلدار آمد باز دل از شور و شعف پر شد که پرچمدار آمد باز محمد(ص)از عطای حق محمد(ص) وار آمد باز که روز شادمانی راسَرِ تکمیل می آید تمام اختران امشب به مهمانی فرود آیند تمام بلبلان بر شاخساران در سرود آیند همه پیغمبران با شادمانی بر درود آیند ملائک از برای رجم شیطان حسود آیند که منجی بشر درگاه عام الفیل می آید نوید شادمانی می رسد از ذوالجلال اکنون رود از سینه ها تشویش و از دل ها ملال اکنون محمد(ص) می رسد نور خدایش بر جمال اکنون جهان روشن ز سیمای چنین نیکو خصال اکنون شوی ام القری شادی به صد تعجیل می آید ز میلاد محمد(ص) شد جهان رشگ برین امشب در رحمت گشود از لطف رب العالمین امشب بشیر این مژده ده بر مردم روی زمین امشب که آمد احمد مرسل شفیع المذنبین امشب زبان بر تهنیت بگشاده میکائیل می آید سروده سال۱۳۸۶ @gharibe_ashena_mobasheri313

#میلاد_امام_صادق_علیه_السلام به زمستان دلم فصل بهار آمده باز به پريشاني من روحِ قرار آمده باز به هواي نفسم نفحه ي يار آمده باز به سرِ دادن جان دار و ندار آمده باز به شب غمزدگان باز سحر مي آيد روشني بخش دل اهل نظر مي آيد کيست اين دلشده اي کز همگان دل بِبَرَد کشتي خسته ي دل را سوي ساحل بِبَرَد کيست اين کعبه ي منظور که حاصل بِبَرَد او که رونق ز دو صد دلبر کامل بِبَرَد او خود حضرت عشق است و ز خالق آيد فجر روشنگر حق حضرت صادق آيد او که طاها برسد بر سر استقبالش او که گرديده خدايي همه ي احوالش او که عشق است هميشه همه جا دنبالش او که شد محورِ توحيدِ خلايق خالش جلوه ي کاملي از صدق و صفا آمده است مظهرتام خدا جانب ما آمده است باز کن ديده ي دل پنجره ها را بگشا نام او نغمه کن و حنجره ها را بگشا ساقيا جام ميِ خاطره ها را بگشا مِي بزن صفحه اي از منظره ها را بگشا تا ببيني که خداي ازلي جلوه گر است همه ي هيبت زهرا و علي جلوه گر است يک مدينه دلِ سرمست به سويش آيند يک جهان ديده ي دربست به کويش آيند هر چه ميخانه پيِ جام و سبويش آيند قدسيان هم ز پي آب وضويش آيند در نمازش خم محراب به پايش خم شد مست ذکر دو لبش اهل همه عالم شد کيست که دلشده ي اين مه جانانه نشد کيست که جان به رهش بر سر شکرانه نشد کيست که از سخنش يکسره مستانه نشد از حديث لب او عاشق و ديوانه نشد عاشقي جرعه اي از چشمه ي شيدايي اوست همه ذرات جهان واله ي زيبايي اوست تو هماني که خدا عشق تو را واجب کرد دين ما مِهر علي بن ابيطالب کرد مهر رخسار تو را بر همگان غالب کرد قلب ما را ز پي وصل رخت طالب کرد به لبم نغمه ي دلداري دلبر دارم مهر تو مذهب عشقي است که باور دارم هستي ام را به سر عشق رخت بگذارم از همه غير تو اي وجه خدا بيزارم نه من از خاک ره تو سر خود بر دارم نه تو يک لحظه رهايم کني اي دلدارم تو که دست همه را وقت عطا مي گيري عاقبت روز جزا دست مرا مي گيري سائل کوي توام ميل زيارت دارم بر سر سينه ببين دست ارادت دارم از غريبي تو اي دوست چه محنت دارم به دلم داغ دل از اين همه غربت دارم از غريبيِ مزارت به خدا دلگيرم آخر از غربت ديوار بقيع مي ميرم #محمد_مبشری @gharibe_ashena_mobasheri313

دادند چه قدر جلوه احمد ها را آیینه خاتم زبرجد ها را چون شیشه ی عطر بشکند پخش شود تکثیر کند عشق محمد ص ها را حسین جعفری کانال تلگرام شعر hosein_jafarii2@ اینستاگرام jfry2164 @gharibe_ashena_mobasheri313

#میلاد_حضرت_رسول_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله سکوت محض تاریخی پر از درد صدای ناله و آه از دل سرد به خاک افتاده جسم اخترانی میان گور مانده دخترانی شقایق ها همه پژمرده بودند هر آن چه باغِ گل افسرده بودند تو گویی قرن ها باران نبارید به تن ها شبنمی از جان نبارید به زیر خاک ، مدفون لاله لاله نهان در عمق جان ها ناله ناله جهان تاریک اما در پی نور خموش اما به دل سوسویی از دور که ناگه نوری از الله آمد به دنیا طفل عبدالله آمد همان طفلی که از حق آینه بود به دامانِ گلی چون آمنه بود دمید و ظلمت شب را سحر شد فروغ دیده ی اهل نظر شد چو رعد و صاعقه اش در هم آمیخت به ناگه کنگره ی ظالمان ریخت هر آن چه بت به عالم بود افتاد ز عمق جان کشید ابلیس فریاد رسید آن که به حمد ربِّ اَمین است هم او که رحمهُ لِلعالمین است نگین عرش رحمان شد پدیدار خدا آیا کند جلوه به دیدار ؟ جمال یار از پرده برون شد دلِ عالم پر از عشق و جنون شد به دل ها دلبر و دلدار آمد ز پرده احمد مختار آمد فلک را تیر عشقش سقف بشکافت مَلَک مِهرش میان ذره ها یافت جمالش آینه دار خدا بود خدا نه ، لیک ، از او کِی جدا بود همیشه همنشین حضرت دوست کسی که بوده با حق از ازل اوست کسی تاب تماشایش ندارد به خاکش آسمان ها سر می گذارد فروغ ذات حَیِّ لا یزال است شب معراج نورش بی مثال است چنان که هر ملک که در قعود است خدا پندارد او را ، در سجود است ز نورش کهکشان ها مات مانده خدا او را چنین مرآت خوانده همه جز رب بر او کرده توسل یکی از جلوه های کوچکش گل خدا بیش از خلایق عاشق اوست یکی از جلوه هایش صادق اوست گلی که باغ گل از او شکفته تجلی خدا در او نهفته محمد جلوه کرده در وجودش جهان دارد از او بود و نبودش از او یاد پیمبر زنده می شد از او هفت آسمان پاینده می شد امامی که صفابخش همه بود گل زیبای آل فاطمه بود #محمد_مبشری @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_رسول_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله هر چه گشتم به همه عالم امکان دیدم بهترین نام و لقب بر تو اباالزهرا بود #محمد_مبشری @gharibe_ashena_mobasheri313

#امام_حسین_علیه_السلام #شور بند ۱ همه التماس چشمای ترم یه شب جمعه حرمه با پدر مادرمه بخدا کربلات حسین آرزوی آخرمه۲ پر میگیرم امشب تا حرمت آقا خاطره ها دارم با حرمت آقا ای صنما، قبله نما، عاشق ترم کن شاه وفا،خون خدا،روزیم حرم کن جانم حسین جانم حسین جانم حسین جان بند ۲ همه دنیامو گرفته عشق تو میشه یه بار نگام کنی راهی کربلام کنی واسه یه بارم شده با اسم کوچیک صدام کنی نوکرت از سفرت نون و نمک خورده به روضه هات آقا دلم گره خورده درد به درم،در میزنم،با خسته حالی باز اومدم،زانو زدم،با دست خالی ای صنما،قبله نما،عاشق ترم کن شاه وفا،خون خدا،روزیم حرم کن جانم حسین جانم حسین جانم حسین جان... بند ۳ به خدا جون میدم برات منم یه روز وسط سینی زنی ها وسط گریه زاری ها خواهشم اینه که فقط لحظه ی آخرم بیا ۲ تموم دنیامو ، بهت بدهکارم هیچ وقت ازت آقا ، دست بر نمی دارم ساقی من ، ناجی من ، پر کن پیاله بی روضه ها، دنیای من، خواب و خیاله ای صنما،قبله نما،عاشق ترم کن شاه وفا،خون خدا،روزیم حرم کن جانم حسین جانم حسین جانم حسین جان... سال۹۴ @gharibe_ashena_mobasheri313