عدالت استقامت روح است در ترک محرمات و فعل واجبات، یعنی آنچه نباید بکند، نکند و آنچه را باید بکند، بکند. •آیت الله شاه آبادی•

در شریعت اسلام، "تکرار و ممارست" فی نفسه مهم است. تکرار و ممارست برای نزدیك شدن و رسيدن به آن حقيقت باطنی است. در مورد قرائت قرآن کریم هم همينطور است. خود خواندن قرآن و کثرت تلاوت اهميت دارد. قرآن کتاب خواندن است، کتاب دکور نيست، قرآن کتابی نيست که بگذاری کنار و بگویی من صرفاً تدبر می کنم، در حاليکه هنوز فکر گرم نشده و آن باطن به حرکت نيافتاده که بتواند با باطن قرآن ارتباط بگيرد. پس راهش ارتباط قرائتی با قرآن و کم کم وارد کردن بقيه شرایط در نفس و بهره وری از قرآن کریم است.

‌ عشقِ انسـان؛ انتخاب اوست . . . نه غریزه‌ی او، و نه جاذبه‌ی طبیعی ![عین‌صاد] ‌

ما بیاییم حداقل اَدای انسان‌های خوب را در بیاوریم. اگر به اصلاح و خوب‌شدنِ خودمان، آن‌چنان امیدی نداریم، حداقل در مسیر خوب‌شدن بمانیم. مثالِ آن شخصی که توانایی حفظ قرآن را نداشت [به علت کهولت سن]، اما همیشه سر کلاس حفظ حاضر می‌شد؛ می‌گفت دوست دارم وقتی که می‌میرم، در ردیف حافظان حشر شوم. بله این فضل خداوند است که نیت شخص و استعدادش را چنین قدر و قیمت می‌دهد . .

نه تنها تصاویرعطر دارن ؛ بلکه اصوات هم دارای عطرن ! مثلا این یکی عطر ِیاس داره:)

قال رسول الله(ص) : کنت نبیا و آدم بین الماء و الطین.. من پیامبر بودم در حالی که آدم بین آب و گل بود.. | مجلسی بحار الانوار |

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله طبیبی است که برای درمان بیماران سیّار است. مرهم‌های شفابخش او آماده، و ابزار داغ کردن زخم‌ها را گداخته. برای شفای قلب‌های کور و گوش‌های ناشنوا و زبان‌های لال، آماده، و با داروی خود در پی یافتن بیماران فراموش شده و سرگردان است. •امیرالمومنین علی علیه السلام •

بماند در کوچه چه گذشت، اما زمانی که فاطمه ی زهرا سلام الله علیها رحلت فرمودند؛ امام حسن علیه السّلام بیشتر از امام حسین علیه السّلام و زینب سلام الله علیها جزع و فزع می کردند، عده ای خدمت امام رسیدند و گفتند: آقا برخیزید و این قدر گریه و بی تابی نکنید، شما فرزند بزرگ هستید و این گریه ی شدید شما، باعث بی تابی بیشتر برادرتان و خواهرتان که کوچکتر از شما هستند می شود. امام حسن علیه السّلام فرمودند: اگر برادرم حسین علیه السّلام نیز مانند من می دانست که در کوچه چه گذشت و آن صحنه ی دلخراش جگر سوز را می دید او هم مانند من بلکه بیشتر بی تابی می کرد. چگونه برای مادرم نگریم در حالی که آن نانجیب چنان سیلی محکمی به صورت مادرم نواخت که بر زمین افتاد، سپس برخاسته و با هم به خانه آمدیم.

چه کسی گفته که نام تو رضاست؟! تو علی هستی و مشهد نجف ِ اشرف ماست . . !

اهل معرفتی میفرمود : برای آنکه بتوانی ، خدا را با دلت ببینی ، غیر خدا را با چشم سرت کمتر نگاه کن !

ما شده ایم عبد فضای مجازی ، هر چه او به ما بدهد ما می گیریم ، حتی شبکه های مذهبی ! آنها برای ما باید تعیین بکنند که چه به خورد ما برود در صورتی که کسی که حرکت آسمانی اش را شروع کرده باشد ، مثل مغناطیس محیط برایش حرف برای گفتن دارد و او جذب هر چیزی نمی شود . حتی اگر کانالی را باز می کند ، آن فکری که داشته را می خواند ، ناگهان می بیند جلویش سبز شد. از خیابان رد می شود می بیند یک کسی در گوشش یک چیزی اینطوری گفت . رادیو دارد همان حرف را می زند که این دارد به آن فکر می کند . به این می گویند سلوک . نگاه که می کند روی نقش دیوار ، روی فرش ، گل فرش ، آن فکری که دارد را می بیند و کم کم احاطه پیدا می کند ، بزرگتر می شود ، روحش آسمانی تر می شود . اما اگر فکرش مشغول امور شهوانی باشد ، فکرش مشغول دنیا باشد ، این چکار می‌خواهد بکند؟! می ماند ..

معرفت الله! 「آيت الله رخـشاد از شاگردان آیت الله بهجت 」