#زندگی_نامه🌱 #شهید_مهدی_خراسانی🌸 مهدی پنجم مردادماه سال شصت زمینی شد تا نیمه خردادماه سی‌‌ودو سال بعد وعده دیدار با سالار شهیدان را در بالاترین نقطه آسمان بگیرد. آن روز که حسین‌‌آقا نام کودکش را مهدی گذاشت به‌‌راستی می‌‌دانست با نوای زینبیون هم‌‌نوا خواهد شد پس زیر بیرق عزای حسین او را بزرگ کرد. مهدی نیز در روستای مردپرور خورزان کودکی‌‌اش را سپری کرد. 🎒تحصیلاتش را تا مقطع دیپلم ادامه داد و پس از آن برای خدمت سربازی راهی کرمان شد و در سپاه، خدمت به نظام مقدس را سپری کرد. 🍃در دوران تحصیل کار هم می‌‌کرد. شغل او کشاورزی بود. ازدواج کرد و حاصل این وصلت مبارک دو فرزند پسر بود. پس از آن وارد دانشگاه شد و در دانشکدۀ علوم و فنون رزمی در دورۀ سی‌‌وشش عرضی جنگ‌‌افزار T72 شرکت و آن را با موفقیت پشت سر گذاشت. 🌸مهدی که در تمام مراحل عشق به مولایش حسین(ع) در ذره ذرۀ وجودش، در تار و پودش، در لحظه لحظۀ زندگی‌‌اش جاری بود. داوطلبانه به مأموریت برون‌‌مرزی رفت. صدای ناله و شیون کودکان مظلوم سوری از یک‌‌سو و حریم مطهر حرم حضرت زینب (س) از سوی دیگر دلش را می‌‌برد به بوی کوچه‌‌های غریب و ساکت مدینه و بوی در سوخته و چادر خاکی و لحظه‌‌های درد و اشک‌‌هایی که در سکوت خانه علی (ع) ریخته می‌‌شد و سکوت و سکوت و سکوت… 😔و کدام انسانی که بماند و کدام انسانی که بخوابد و کدام انسانی که زندگی کند و به هزارویک دلیل دیگر مهدی باید می‌‌رفت و رفت. 🕊در چهاردهم خرداد هزار و سیصد و نود و دو با افتخار به آرزویش رسید و ققنوس‌‌وار به دیدار یار شتافت و در تانک خود سوخت و چون مشتی خاکستر شد و پرگشود و پرواز کرد. در روستای محل تولدش و شهیدآباد خورزان آرام گرفت. “راهش جاوید باد” @gharibshahid