#روش #روش_سخنرانی #سوژه_یابی روش سوژه یابی و سوژه سازی ۱.نقشه معارف را در دست داشتن: برایارتباط بخشی بین موضوعات خرد و کلان زندگی با معارف نیاز به یک احاطه نسبی نسبت به نقشه کلان معارف دین وجود دارد! ۲.تطبیق موضوعات خارجی با معارف دین: مثلا: درخت اگر بخواهد به ثمر بنشیند باید هرس شود آفت زدائی شود، انسان نیز چنین است باید درخت وجود خود را از آفات عیوب و رفتارها و باورهای غلط هرس و پاکسازی کند. ۳.گسترش دادن معنای رخدادهای و موضوعات با تحلیل آنها: مانند توسعه در معنای مرکب گذشته به مرکب امروزی در روایات و کلمات حکما ۴.دقت در گفتار اطرافیان: الف. عموم سخنها ب. شکایات و گلایه های مردم ج. دنبال کردن رسانه ها گاهی از یک سخن اطرافیان سوژه ای بدست می آید تازه و جالب ۵.دقت در رفتارهای کودکان برای مقایسه آن با رفتار بزرگترها: گاهی رفتارهای ما بزرگترها فرقی با رفتارهای یک بچه ندارد این خود یک سوژه می شود کارهای بچه گانه ما بزرگترها ۶.دقت در تناسب های زیبای اطراف: گاهی مشاهده یک تقارن دو رخداد یا پدیده جالب و جذاب و قابل طرح در بالای منبر خواهد بود ۷.حساسیت به خرج دادن نسبت به موضوعات مهم زندگی مردم: مثل اینکه عید مردم دنبال خانه تکانی هستند ۸. توجه به تغییرات مهم اطراف ۹.مقایسه کردن موضوعات با یکدیگر: از ابزارهای عالی برای به تصویر کشیدن معنی، مقایسه کردن دو معنی یا موضوع با یکدیگر است. در قرآن و روایات به وفور دیده می شود در قرآن هر جا سخن از الذین آمنوا است از کافران هم سخن به میان آمده هر جا سخن از کار مثبت و نیک است از کار منفی مقابل آن هم سخن رفته است مانند الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ (268)بقره نکات به کارگیری سوژه ۱..تناسب زمان و مکان با سوژه: مثلا دیگ سفید می‌کنیم که شیخ جعفر شوشتری هنر به خرج دادند در ایام نوروز بود در وقت دیگر شاید گیرایی لازم را نداشته باشد یا مثلا سوژه شاد برای ایام عزاداری قرار داده نشود ۲.خلاقیت به خرج دادن: لکل جدیدلذه نو و جدید بودن موضوع و سوژه سخنرانی خود عاملی می شود برای جذب مخاطبین در حقیقت شما باید نحوه ورود جدیدی خلق کنید و بسازید والا ما مطلب جدید یا قرآن و روایت جدید که نداریم. https://eitaa.com/joinchat/1862074522C94e86b5727