لب به لب خمره ی لبهات که شد جوشستان کافری میکنم ای ناب ترین نوشستان لحظه ای پلک بزن تا نفسی تازه کنم می کُشد خلسه ی طولانی مدهوشستان پیله ی عشق ببافیم چنان برخیزد بوی پروانگی از هر وجب آغوشستان صحبتی! زمزمه ای! هلهله ای! لبخندی! مُردم از بس که دهانت شده خاموشستان می شود تازه تب کهنه ی بیچارگی ام لب به لب خمره لبهات که شد جوشستان #جعفر_لاهوتی_آذر 📚 @ghazalestan 📖