در هر دو جهان قبله ی من روی حسین است
یعنی همه جا روی دلم سوی حسین است
با عشق حسین از دو جهان، چون نکنم دل
ملک دو جهان قیمت یک موی حسین است
فردوس برین با همه ی حور و قصورش
مشتاق حریم وحرم کوی حسین است
در سجده دلم حاجت محراب ندارد
محراب نمازم، خم ابروی حسین است
خضر آنچه به صد سیر و سفر در طلبش بود
آبی است که سر چشمه ی او جوی حسین است
اَجرام فلک، جلوه ای از خویش ندارد
روشنگری مهر و مه از روی حسین است
طوبی به چنان جلوه گری، روز قیامت
نظّاره گر قامت دلجوی حسین است
در معرکه چون دید فلک صورت او گفت
نیروی علی در ید و بازوی حسین است
نظمی تبریزی
@gholch🌹
میگن عناصر اصلے چهار تا هستن:
آب💧،آتش🔥،خاڪ🌪و هوا💨...
خوب ڪه فڪر میڪنم میبینم درسته
آبـــــے ڪه از تو دریغ ڪردن💧
آتشــــے ڪه به خیمه هات انداختن🔥
خاڪــــے ڪه شد محل سجده ے ما
و
هوایـــــے ڪه عمریه در دلها انداختی...
ترڪیب این چهار تا شد:
کربلا 😔
@gholch🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام ✋
امیدوارم شش گوشه دلتون
مملواز انرژی باشه❤️
الهی زیارت قبرشش گوشه ارباب ❤
دوعالم نصیبتون بشه🙏
🤲الهی شش دانگ دلتون بنام
خداوندعشق سندبخوره📝
عصرتون حسینی💔
آیات خدا نشانه دارد از تو
راه شهدا نشانه دارد از تو
دنیا حججیهای تو را خواهد دید
چون کرببلا نشانه دارد از تو
✍شعر: صامره حبیبی
▫️۱۸ مرداد، روز بزرگداشت شهدای مدافع حرم و پنجمین سالگرد شهادت شهید محسن حججی گرامی باد.
@gholch🌹
استوری ماه محرم امام حسین علیه السلام
یاغینیامتَرحُمیاِیپادِشاهِحُسن
گردَنکِشیدِهامکِهتَماشاکُنم تُـو را
#صلاللهعلیکیااباعبدالله 🏴
@gholch🌹
🔘داستان کوتاه
"عاقبت قاتلان حسین(ع)
زرعة بن اَبان بن دارُم"
از عناصر خیبث سپاه عمربن سعد که در کربلا، مانع دسترسی حسین بن علی علیه السلام به آب شد.
روز عاشورا سال ۶۱ هـ.ق، آن زمان که سپاه کوفه بر حسین علیه السلام حمله کرد و آن حضرت مانند شیر غران روبروی آنها قرار گرفت و شمشیر به آنان کشید و گروه زیادی را مانند برگ خزان بر روی زمین، ریخت، تشنگی زیادی بر او غالب شد، از این رو به طرف رود فرات روان شد هرچند که عمروبن حجاج با چند صد سوار اطراف آنجا را محاصره کرده بودند.
کوفیان میدانستند که اگر آن حضرت جرعهای آب بنوشد این بار چندین برابر از آنها بکشد و بسیاری قلع و قمع کند.
همین جا بود که «زرعة بن ابان از قبیله بنی دارم» دستور داد که میان حسین و آب فرات حایل شوید و مگذارید که او بر آب دست پیدا کند و خودش بر اسب سوار شد و مردم هم دنبال او رفتند تا بین حسین علیه السلام و آب مانع شدند.
امام حسین او را نفرین کرد و فرمود: خدایا او را تشنه گردان.
زرعه خشمگین شد و تیری بر چانه آنحضرت زد امام علیه السلام تیر را بیرون کشید و دستش را زیر حنک (چانه) گرفت، هر دو دست از خون پر شد.
آنگاه گفت: خدایا از آن چه با پسر دختر پیغمبرت انجام میدهند سوی تو شکایت میکنم، خدایا آنها را یک به یک بشمار و بکش و پراکنده کن و یکنفر از آنها را باقی مگذار.
چیزی از این واقعه نگذشت که خداوند تشنگی را بر زرعة بن اَبان، مسلط کرد و او هرگز سیراب نمیشد.
پایان زندگی ننگین او؛
اکثر مقاتل نوشتهاند که زرعة بن ابان، مدت کمی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام زیست و بعد مبتلا به عطش شد به گونهای که از سرما و گرما فریاد میزد گویا آتشی از شکمش شعله میکشید و پشتش از سرما میلرزید.
هرچه آب میخورد سیراب نمیشد.!
آب را برای او سرد میکردند و با شکر مخلوط و پیاپی به او میدادند (شربت بوده) ولی دائما فریاد میزد «آبم دهید»
یک کوزه آب به او میدادند، میخورد و کوزه دیگر میرسید و او بر پشت میافتاد و باز تشنه میشد و فریاد میکرد که تشنگی مرا کشت.
قاسم بن اصبغ بن نباته روایت میکند که گاهی من از کسانی بودم که او را پرستاری میکردم و برای آرامش و تسکین او جدیت داشتم و آب سرد برایش میآوردند آمیخته با شکر و قدحهای پر از شیر و کوزههای پر از آب
او میگفت: وای بر شما، آب به من دهید که از تشنگی میمیرم کوزهها یا کاسهای پر از آب به او میدادند که برای سیراب کردن یک خانواده کافی بود.
او میآشامید و همین که لب خود بر میداشت، لحظهای دراز میکشید و مجددا میگفت آبم دهید...
اصبغ میگوید: به خدا قسم چیزی نگذشت که شکمش مانند شکم شتر برآمد و ورم کرد و بعد ترکید و او هلاک شد!!
منابع:
منتهی الامال
تاریخ طبری
بحارالانوار مجلسی
🕌 @karbalaye_3
#کانال_دلتنگ_کربلا🏴