🔴 نسخه صوتی سرود شهید غیرت @gholch🌹 #گلچین_شده_ها

✍ حکمت ۷ ✅ امیر المومنین علیه السلام: وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ، وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِي عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِي [آجِلِهِمْ] آجَالِهِمْ ✅ امیر المومنین علیه السلام: صدقه دارويى است سودمند، و كردار بندگان در اين جهان پيش روى چشم آنان در آن جهان است. #نهج_البلاغه #حکمت7 ✳️حجت الاسلام حامد محقق ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ @gholch🌹 #گلچین_شده_ها

#حکمت_7 💫الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ، وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِي عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِي [آجِلِهِمْ] آجَالِهِمْ و صدقه دارويى است شفا بخش و اعمال بندگان در اين جهان، مقابل چشم آنهاست در آن جهان. 🌴 صدقه به هرگونه بخشش گفته نمى شود، بلکه بخشش هایى است که قصد قربت در آن باشد; خواه واجب باشند مانند زکات یا مستحب مانند انفاق فى سبیل الله و خواه جنبه شخصى داشته باشد مانند کمک به یتیم یا محروم یا بیمارى یا جنبه عام داشته باشد مانند بناى بیمارستان و دارالایتام که از آن تعبیر به صدقات جاریه نیز مى شود. اما چگونه این صدقات داروى شفابخشى است، بخشى از آن جنبه حسى دارد که با چشم خود مى بینیم; بیماران محروم از این طریق درمان مى شوند، ایتام سرپرستى مى گردند و بر آلام مستمندان مرهم نهاده مى شود و بخشى از آن جنبه معنوى دارد همان گونه که در حدیث معروف نبوى(صلى الله علیه وآله) آمده است: «دَاوُوا مَرْضَاکُمْ بِالصَّدَقَةِ وَرُدُّوا أَبْوَابَ الْبَلاَءِ بِالدُّعَاءِ; بیماران خود را با صدقه درمان کنید و درهاى بلا را با دعا ببندید». تجربه نیز نشان داده است که پرداختن صدقه براى درمان بیماران بسیار مؤثر است. این سخن را با حدیثى از امام کاظم(علیه السلام) پایان مى دهیم: شخصى خدمت آن حضرت آمد و عرض کرد: فرزندان و همسر من ده نفرند که همه بیمارند. فرمود: «داوِهِمْ بِالصَّدَقَةِ فَلَیْسَ شَیْءٌ أَسْرَعَ إِجَابَةً مِنَ الصَّدَقَةِ وَلاَ أَجْدَى مَنْفَعَةً عَلَى الْمَرِیضِ مِنَ الصَّدَقَة; آنها را با صدقه درمان کن، زیرا چیزى سریع الاجابه تر و چیزى مفیدتر براى درمان بیماران از صدقه نیست. 🌷«اعمال بندگان در این جهانِ زودگذر در برابر چشمان آنها در آن جهان (پایدار) است»; (وَأَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ، نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ). همان گونه که بعضى از شارحان نهج البلاغه تصریح کرده اند، این کلام امام اشاره روشنى به 💡تجسم اعمال در قیامت دارد. منظور از تجسم اعمال این است که اعمال نیک و بد هر یک در روز قیامت به صورت مناسب حسى درمى آید. مثلا نماز در قیافه یک انسان زیبا و صالح و ظلم و ستم به صورت دودى سیاه و خفقان آور مجسم مى شود و انسان ها در کنار اعمال مجسم خود خواهند بود و بخشى از پاداش و کیفر آنها از این طریق صورت مى گیرد. در قرآن مجید نیز آیات فراوانى وجود دارد که ظاهر آن تجسم اعمال است مانند آنچه در آخر سوره «زلزال» آمده است: «(فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّة خَیْراً یَرَهُ * وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّة شَرًّا یَرَهُ); هرکس به اندازه سنگینى ذره اى کار نیک کند آن را مى بیند و هرکس به قدر ذره اى کار بد کند نیز آن را خواهد دید @gholch🌹 #گلچین_شده_ها

😭😭😭 بی اختیار گریه ام گرفت.. خدا لعنت کند به مسبب این واقعه تلخ! لعنت خدا به مشوقین بی حجاب..! لعنت به ارازل و اوباش ..😡 #حجاب #غیرت #شهید_حمیدرضا_الداغی

موضوع: #_عجب_کبر_غرور🍃

#بسم_الله_الرحمن_الرحیم عبادت در حقیقت وسیله‌ای است برای خودسازی و هدف از آن رسیدن به کمال انسانیت است؛ ولی آفاتی دارد که آن را به فساد می‌کشاند. یکی از این آفات عُجب است. ممکن است کسی عبادت کند، عبادتش هم زیاد باشد، ولی با عُجب و خودپسندی تمامی عباداتش را فاسد کند.

: در روایتی از امام صادق علیه السلام چنین نقل شده است: شيطان ملعون به لشکریانش گفت: اگر در سه كار بر فرزند آدم چيره شوم، ديگر باكى ندارم كه چه كار خواهد كرد؛ زيرا آن كار از او پذيرفته نمى‌شود: هرگاه عملش را زياد شمارد (غرور)و گناهش را فراموش كند(نِسیان) و خودپسند شود(عُجب). کسی که این سه خصلت را داشته باشد، هرچه نماز بخواند، روزه بگیرد، حج برود، کار خیر انجام دهد، درس بخواند، کتاب بنویسد... فایده‌ای ندارد، زیرا با این سه خصلت در هر موقعیتی از علم و عمل باشد، قطعاً هلاک می شود.

: این سه خصلت ارتباط نزدیکی با همدیگر دارند، بلکه می‌توان گفت که خصلت اول و دوم حاصل خصلت سوم است. یعنی وقتی انسان گرفتار خودپسندی می‌شود، آن وقت است که عمل خود را زیاد می‌بیند و در نتیجه گناهش را از یاد می‌برد. ریشه این گناهان هم جهل است. زیاد شمردن عمل، نسیان گناه و عُجب نتیجه جهل است. اگر انسان حقیقتاً‌عالم و اهل معرفت باشد، هیچ وقت عمل خود را هر چند که به حسَب ظاهر زیاد باشد، زیاد نمی‌داند،

: هیچ گاه گناهش را فراموش نمی‌کند و هرگز دچار خودپسندی نمی‌شود. از این رو، می‌بینیم که امیر مؤمنان علی علیه السلام با این که پیامبر گرامی صلّی الله علیه و آله و سلّم یک ضربت او در خندق را بالاتر از عبادت جنّ و انس دانستند، باز هم خود را نیازمند می‌داند و از کمی زاد و توشه برای سفر آخرت آه می‌کشد این خصوصیت اهل معرفت است که کارهای نیک خود را کم می‌شمارند. نمونه عینی زمان ما امام امت ـ رضوان الله تعالی علیه ـ است. آن بزرگوار از جدش امیر مؤمنان علیه السلام الگو گرفته است که وقتی می‌خواهد به فرزندش وصیت‌نامه بنویسد می‌فرماید: «با دست خالی از حسنات و نامه‌ای سیاه از سیئات...»؛ در حالی که در زمان معاصر غیر از ایشان کسی که این همه کار خیر انجام داده باشد، سراغ نداریم .

: و مخالفت با هوای نفس ، در صورت استمرار سرعت و جهت بندگی خالص را به شدت افزایش می دهد. قال الله تعالی: إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا سورة {النساء} ایت نمبر {۳۶} ترجمه: خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمى دارد.

: و اما کبر و غرور یکی از راه های مبارزه با کبر و غرور ذکر خدا، رفتن و استغاثه کردن به در خانه ی خداست. در قرآن داریم: ای پیامبر صبر کن ، صبرت تو هم از جانب خداست. ما می توانیم این آیه را در همه ی امور توسعه بدهیم مثل عبادت کن و عبادت تو از جانب خداست. ازدواج، کار، معنویت و رزق را هم خدا باید جور کند راهکار دیگر این است که همیشه خوبی ها را به خدا نسبت بدهیم و بدی ها را به خودمان نسبت بدهیم. این ادب ورزی انسان را از غرور و کبر دور می کند. غرور توفیقات انسان را سلب می کند. خیلی از افراد بخاطر غرور از کارهای خیر باز می مانند. راهکار دیگر عملی مبارزه با تکبر و غرور این است که انسان در مقام عمل خودیت هایش را بشکند.

: در خطبه ی قاسعه 192 ، وقتی حضرت امیر المومنین در مورد غرور شیطان و باطل شدن شش هزار سال عبادت شیطان صحبت می کند می فرماید: تواضع و فروتنی را روی سرخودتان قرار بدهید یعنی رفتار عملی شما فروتنی باشد. همیشه تواضع روی سر شما باشد و تکبر را زیر پای تان خُرد کنید. گردن بند غرور که به خودمان آویزان کرده ایم مثلا دکتر یا مهندس هستیم را پاره کنیم. سلاحی که می تواند بین ما و شیطان قرار بگیرد تا شیطان را از ما دور کند، تواضع و افتادگی در مقابل خدا و حق است.حاج آقا دولابی می فرمود: ما نباید وابسته به چیزی باشیم که نتوانیم از آن دل بکنیم. دندان طمع را باید کند. دوست داشتن اشکالی ندارد ولی وابستگی بد است.

افرادی که غرور دارند باید با کارهای به ظاهر پست خودشان را بشکنند. پیامبر و همه امامان کار می کردند و بیل می زدند. محمدبن مسلم یکی از یاران امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که روای بزرگی است و بزرگ قبیله هم بوده است. روزی ایشان نزد امام صادق(ع آمد. حضرت فرمود: تواضع کن. وقتی او به کوفه برگشت یک مغازه ی خرما فروشی اجاره کرد و در آنجا خرما فروشی را شروع کرد. او فوری خودش را شکست. بعضی کارها پیش خدا شریف است ولی عنوانی ندارد. بعضی شخصیت ها بزرگ بعنوان کفش دار یا جاروکش امام رضا(ع) خدمت می کنند. این کارها مبارزه با مَنیت هاست.

یکی دیگر از راه های دوری از کبر و غرور مجالست با فقرا است روایت داریم که امام صادق(ع) خیلی به یاد سلمان می افتاد. از حضرت سوال کردند :چرا شما این قدر به یاد سلمان می افتید؟ امام فرمود: بخاطر سه خصلتی که سلمان داشت و این بود که با علما زیاد نشست و برخاست داشت، با فقرا مجالست داشت و پایش را جا پای حضرت امیرالمومنین می گذاشت. امام می فرمود: نگویید سلمان فارسی بگویید: سلمان محمدی.

راهکاره دیگر شکستن غرور، صله ی رحم با افرادی است که به ما بدی کرده اند و ما از آنها دلگیر هستیم. در اینجا ما می توانیم غرورمان را بشکنیم. فردی نزد پیامبر آمد و گفت: من فامیلی دارم که به آنها احسان می کنم ولی آنها به من بدی می کنند، به آنها محبت می کنم ولی آنها به من کینه ورزی می کنند، من چکار کنم؟ حضرت فرمود شما به این آیه عمل کن که خداوند فرمود: در مقابل بدی احسان کنید.