"و لعن الله شمرا " همیشه در این فراز، دست و دلم می لرزد. صدایم نیز. نباید سریع از این عبارت گذشت: و لعن الله شمرا... به راحتی از این فراز تاریخ هم نمی شود عبور کرد: زخمی پای علی علیه السلام،جانباز صفین و حال: قاتل فرزندش حسین علیه السلام وقتی "خوب" ها این قدر زود "بد" می شوند، نباید فقط به یک دعای ساده دل خوش کرد که: اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا! باید به دنبال ریشه ها و علتها بود. اگر نیایش های #شمر را برای شما بخوانند و به شما نگویند که اینها مال شمر است، شما با آنها گریه میکنید و صد البته حال! هیچگاه گفته نمیشود که وقتی شمر دستش را به حلقه ی خانه ی خدا میزد، چگونه با خدا زمزمه میکرد شاید خسته شوید! اما فضایل شمر بالاتر از اینها است: شانزده بار با پای پیاده به سفر حج رفتن😭 و آن حال عجیب در دعاها و مناجاتها را به سوابق قبلی اضافه کنید ◾️حال اگر جرات دارید بگویید: و لعن الله شمراً ◾️ سخن از کسی است که: در میدان جنگ صفین،تا شهادت پیش رفت و در میدان جنگ کربلا ، #حسین علیه السلام را تا شهادت پیش برد. فکر نکنید آنهایی که با علی علیه السلام جنگیدند یا به کربلا آمده بودند، کافر و بی وضو بودند. در کربلا هر روز ۲۰ هزار نفر در فرات غسل می کردند. نیت غسل را می دانید؟ غسل " قربه الی الله" برای قتل امام حسین علیه السلام غسل میکردند تا ثوابش بیشتر شود. شمر چگونه شمر شد؟ راه کار های شمر شدن یا #سبک_زندگی شمر گونه 👇 اولین خصوصیت شمر این بود که می گفت: شکم از هر چیز برای من مهم تر است. آیا غذا برای ما اولین مساله در زندگی است؟ بسیاری از خانواده ها وقتی که شام را خوردند، به فکر ناهار فردا هستند. (با شکم مشکلی نیست اما امان از #شکم_محوری ! ) _ یا علی! امروز گوشت نابی دارم، بیا ببر! + پول ندارم _ شما را قبول داریم؛ ببر و پولش را فردا بده! + به جای اینکه به شما بگویم فردا پول میدهم، به شکم می گویم فردا گوشت بخور. علی علیه السلام کجا؟ و ما کجا؟ شمر عبدالبطن بود. نتوانست مساله ی غذا را برای خود حل کند. اسیر و بنده شکم بود و این اسارت او را بیچاره کرد. ✅ از این به بعد هر وقت خواستیم پرخوری کنیم حواسمان باشد. لعن الله شمرا دومین نکته ای که در شخصیت #شمر بود این بود که : چشم دیدن پیشرفت هیچ کس را نداشت. به خاطر همین مساله، پا شد و آمد کربلا. و لعن الله شمرا... دلهای "حسد خیز " ، هم پای شمر لعن شدند. چقدر با #عاشورا راحت تر میتوان رذایل را کنار گذاشت. این هم از معجزات بزرگ حسینی است: در زشتی حسادت همین بس که قاتلان و دشمنان امام حسین علیه السلام حسود باشند. و لعن الله حسودا ! تکلیف ما و حسادت مشخص شد در منظومه عاشورایی خویش. البته رذایلی که من و تو انجام می دهیم، ما را شمر نمیکند. اما امان از وقتی که امثال این حسادت به محضر ولی خدایی مثل حسین علیه السلام باشد. حسادت به حسین علیه السلام انسان را میکند شمر . مواظب باش به چه کسی حسادت میکنی! ولی رفیق! اگر #حسادت این قدر ظرفیت شمر سازی دارد، بیا کلا بی خیالش شویم. تازه از کجا معلوم، شاید حواسمان نباشد و به یک یار عاشورایی ارباب حسادت بکنیم، در این صورت با یک حساب سر انگشتی، ما هم با یک حسادت می شویم یار شمر! البته با کم و زیادش. دیگر خصوصیتی که #شمر داشت ، مسخره کردن دیگران بود. دائم دیگران را دست می انداخت. "ویل لکل همزه لمزه" همزه: شخصیت شکن لمزه: کسی که همین طور نشسته طعنه میزند. قرآن شخصیت شکنی و تمسخر کردن را بر نمی تابد. روضه هایش را شنیده اید همین روضه ها یک دوره درس آدم سازی است. روضه: در کربلا شمر بارها دست انداخت و حرفهای آزاردهنده ای به امام زد... اثر بی ادبی گاهی به جنس حرف است، گاهی هم به مخاطب آن حرف بستگی دارد. مخاطبهای بزرگ، نمودار قوی تری خلق میکنند. قدرت اثر کردن این رفتارهای ساده در مقابل آنها معادلات شدیدتری را ایجاد میکند. ادب به آنها ، حر خلق میکند. و بی ادبی به آنها عمر سعد و شمر را... ببخشید! خدا فقط یک امام حسین داشت که شمر شد قاتلشان. خدا که نمیتواند هزار امام حسین بیافریند تا شمر بودن تک تک انسانها را اثبات کند. انسانها باید خودشان ، خودشان را محاسبه کنند و حتی محاکمه. و الا ممکن است روز قیامت اسرار دلها هویدا شود. تاریخ را باید اینگونه خواند عاشورا را هم: و لعن الله شمرا یعنی من از همه ی رفتارهایی که انسان را به شمر شدن می رساند دوری خواهم کرد و از آن بیزارم. امان از سو عاقبت ها! حالا میفهمی چرا باید در روضه ها و هیات ها این قدر ضجه زد و اشک ریخت. این قدر باید به امام حسین التماس کرد که دست ما را بگیرد. این جاست که مشخص میشود چرا #عاقبت_بخیری بهترین دعایی است که میشود در حق کسی کرد. #التماس_دعا دعوتید به قنوت قلم👇🖋 @ghonooteghalam