بسمه تعالی شانه
شرح مراتب نفس اماره
قسمت ۹
این گاو متعلق به پسری بودهاست و پدری داشته که اهل کسب و کار بودهاست. در روایت داریم که این پدر و پسر عاشق اهلبیت علیهم السلام بودند. ولایت اهلبیت علیهم السلام سرّ است. پیش از این عرض شد که حضرت موسی، پیامبر اولوالعزم، به دنبال عَبْدٌ مِن عِبٰادِنٰا، جناب خضر، میگردد و این دو در مجمع البحرین به هم میرسند. «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ» (الرحمن/١٩). این مجمع البحرین چیست؟ یک تعبیر آن این است که دو انسان کامل به هم میرسند و تأویل اتم آن این است که دریای حضرت فاطمه سلام الله علیها با دریای امیرالمؤمنین علیه السلام تلاقی کرد، «يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ».(الرحمن/٢٢) وقتی حضرت موسی از خدا پیغمبر باطنی، خضر، طلب میکند و به او میرسد، روایت داریم که این دو در مجمع البحرین فقط پیرامون اهلبیت حرف زدند. انتهای این دیدار هم به روضه بر اباعبدالله الحسین علیه السلام ختم شد. روایت دارد که موسی و خضر ساعت ها گریه کردند. حال ببینیم در عصر مهدوی چه راحت به روضهی امام حسین علیه السلام راه پیدا کردیم. حضرت موسی شاید یکی دوبار چنین موقعیتی برایش پیش آمد.
«فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ»(صافات/۸۹).ﻭ ﮔﻔﺖ:«به ﺭﺍستی ﻣﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭم». حضرت ابراهیم به آسمان نگریست و حقایق کربلا بر او مکشوف شد و بیمار گشت. بعد از آن با دست راستش تمام بتها را شکست. تا انسان به درِ خانه ی حضرت اباعبدالله علیه السلام نرود و بر او گریه نکند، نمیتواند بتها را بشکند. یک شمشیر ظاهری داریم که تیز است و با آن میتوان این بت های ظاهری را شکست. اما یک شمشیر باطنی داریم که از آنجایی که باطن ظریف و لطیف است، این شمشیر باید خیلی برّنده باشد که بتواند بت های درون را بشکند. به تعبیر حضرت بقیةالله؛ سوده ی الماس.
یادم ز وفای اشجع الناس آید
وز چشم ترم سوده ی الماس آید
آن شمشیر باطنی#اشک است. اشک است که میتواند تمام بتها را بشکند. همین که حضرت ابراهیم بر امام حسین علیه السلام گریه کرد، از باطن به او امر شد که بت ها را بشکن. من و شما هم باید حدود را بشکنیم. در حد نباید بایستیم. چون حد غیر از خداست. اگر میخواهیم این حدود را بشکنیم، راهش گریه بر اباعبدالله علیه السلام است. راه دیگری ندارد. یعنی راه دیگر هست ولی خیلی سخت است اما گریه بر اباعبدالله الحسین علیه السلام آسان است. امام رضا علیه السلام میفرمایند: «یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّیْکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِیراً کَانَ أَوْ کَبِیراً قَلِیلًا کَانَ أَوْ کَثِیراً». یعنی هر گناهی را گریهی بر امام حسین علیه السلام میشوید و پاک میکند.
این پدر و پسر اهل بیت علیهم السلام را میشناختند و عاشق ایشان بودند. حال که اهل بیت را میشناسند، مؤدب هستند. «إنّا اهلَ البیتِ لا نَستَخدِمُ مَن لا یَتَأَدِّبُ مع اللهِ فی خَلَواتِه». ما، اهل بیت، کسی که در خلوتش بی ادب باشد، استخدام نمیکنیم. اولین خصیصه ی کسی که اهل بیت را میشناسد، ادب است. این پسر معاملهای کردهبود و به خانه آمد تا پولی را که باید پرداخت میکرد، بردارد. دید که پول جایی هست که پدر سرش را آنجا گذاشته و خوابیده است. به آن شخص گفت که نمیتوانم پدرم را بیدار کنم. باید صبر کنی تا او بیدار شود. پدر و مادر شما حکم ولی خدا را برای شما دارند. بزرگی گفت به پدر و مادرتان ک خدمت میکنید گویی به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خدمت میکنید. لذا قدر پدر و مادرتان را بدانید. پدر که بیدار شد برایش ماجرا را تعریف کرد. پدرش بخاطر این ادبش به او گاوی داد. این گاو همان گاوی است که بنی اسرائیل آن همه سوال کردند تا حضرت موسی مشخصاتش را گفت. آمدند و این گاو را بسیار گران خریدند طوری که این پسر با فروش این گاو به ثروت هنگفتی دست یافت...
ادامه دارد
التماس دعا
صادقزاده