تفسیر ایه صبحگاهی إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ (19) همانا دين (مورد پذيرش) نزد خداوند، اسلام (وتسليم بودن در برابر فرمان خداوند) است و اهل كتاب اختلافى نكردند، مگر بعد از آنكه علم (به حقّانيت اسلام) برايشان حاصل شد، (اين اختلاف) از روى حسادت و دشمنى ميان آنان بود و هركس به آيات خداوند كفر ورزد، پس (بداند كه) همانا خداوند زود حساب است. - ايمان به يگانگى، عدالت، عزّت و حكمت خداوند (كه در آيه قبل بود،) زمينه ى تسليم شدن انسان است. «ان الدّين عند اللّه الاسلام» - لازمه ى تسليم بودن در برابر خداوند، پذيرش اسلام به عنوان آخرين دين الهى است. «ان الدّين عند اللّه الاسلام» - تجاوز از مرزهاى حق، سبب بروز اختلاف است. «وما اختلف الّذين... بغياً» - سرچشمه ى بسيارى از اختلافات مذهبى، حسادت ها و ظلم هاست؛ نه جهل و بى خبرى. «من بعد ما جائهم العلم» - حسد، زمينه ى كفر است. «بغياً... و من كفر» - كتاب وعلم، به تنهايى سبب نجات نمى گردند. «اوتوا الكتاب، جائهم العلم، من يكفر» - كسانى كه آگاهانه ايجاد اختلاف مى كنند، بزودى سيلى مى خورند. «سريع الحساب»

🌺رسول خدا در آینه قرآن :🌺 🍂 وجود پیامبر، رحمتی برای همه مردم عالم:🍂 🔶 وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ (انبیاء /١٠٧) ⚡️ترجمه : و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم. 🔴 عموم مردم دنيا، اعم از مؤمن و كافر همه، مرهون رحمت تو هستند; چرا كه نشر آئينى را بر عهده گرفته اى كه سبب نجات همگان است، همه ى احكام و دستوراتى كه پيامبر اسلام آورده حتّى جهاد، حدود و قصاص و ساير كيفرها و قوانين جزايى، براى جامعه ى بشرى رحمت است. حال، اگر گروهى از آن استفاده كردند و گروهى نكردند اين مربوط به خودشان است و تأثيرى بر عمومى بودن رحمت نمى گذارد. 🍁اين درست به آن مى ماند كه: بيمارستان مجهزى براى درمان همه دردها با پزشكان حاذق و انواع داروها تأسيس كنند، و درهاى آن را به روى همه مردم بدون تفاوت بگشايند، آيا اين وسيله رحمت براى همه افراد آن اجتماع نيست؟ اما اگر بعضى از بيماران لجوج خودشان از قبول اين فيض عام امتناع كنند، تأثيرى بر عمومى بودن آن نخواهد داشت. #پیامبر_در_قرآن

قران صبحگاهی سلام علیکم هروز یک آیه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ فَإنْ حَآجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاَغُ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (20) (از اين رو) پس اگر با تو به گفتگو وستيز ومحاجّه برخاستند، (با آنها مجادله مكن و) بگو: من و پيروانم روى به خدا تسليم كرده ايم. و به اهل كتاب (يهود و نصارى) و اُميّين (مشركان بى سواد مكّه) بگو: آيا شما هم (در برابر خدا) تسليم شده ايد، پس اگر تسليم شدند و اسلام آوردند همانا هدايت يافته اند، و اگر سرپيچى كردند (نگران مباش، زيرا) وظيفه ى تو فقط رساندن دعوت الهى است، (نه اجبار واكراه) و خداوند به حال بندگان بيناست. تفسیر ایه صبحگاهی https://eitaa.com/ghoransobghahi

آیه20🌹ازسوره آل عمران 🌹 فَإِنْ=واگر حَاجُّوكَ =باتو چون وچرا کنند فَقُلْ= پس بگو أَسْلَمْتُ =تسليم کرده ام وَجْهِيَ =خودرا لِلَّهِ =برای الله وَ مَنِ =وهرکه اتَّبَعَنِ=مرا پیروی کرد نیز چنین است وَ قُلْ=وبگو لِلَّذِينَ =به کسانی که أُوتُوا =داده‌ شده اند الْكِتابَ =کتاب آسمانی وَ الْأُمِّيِّينَ=به درس ناخواندگان أَ أَسْلَمْتُمْ =آیا شماهم تسليم شده‌ايد فَإِنْ=پس اگر أَسْلَمُوا =تسليم شوند فَقَدِ=به راستی اهْتَدَوْا =هدايت شده اند وَ إِنْ=واگر تَوَلَّوْا =روی برتابند فَإِنَّما=پس جز این نیست که عَلَيْكَ=برتو الْبَلاغُ =رساندن پیام است وَ اللَّهُ =والله بَصِيرٌ=بیناست بِالْعِبادِ=به حال بندگان

تفسیر ایه صبحگاهی فَإنْ حَآجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاَغُ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (20): (از این رو) پس اگر با تو به گفتگو وستیز ومحاجّه برخاستند، (با آنها مجادله مكن و) بگو: من و پیروانم روى به خدا تسلیم كرده‏ایم. و به اهل كتاب (یهود و نصارى) و اُمیّین (مشركان بى‏سواد مكّه) بگو: آیا شما هم (در برابر خدا) تسلیم شده‏اید، پس اگر تسلیم شدند و اسلام آوردند همانا هدایت یافته‏اند، و اگر سرپیچى كردند (نگران مباش، زیرا) وظیفه‏ى تو فقط رساندن دعوت الهى است، (نه اجبار واكراه) و خداوند به حال بندگان بیناست. اینكه مى‏گویند: سخن كز دل برآید، لاجرم بر دل نشیند، قانون كلّى نیست. زیرا سخن پیامبر از دل بود، ولى بر دل كفّار نمى‏نشست. با آنكه حضرت از عمق دل مى‏فرمود: «اَسلمتُ وجهى» من با تمام وجود تسلیم خدا هستم، امّا گروهى اعراض مى‏كردند؛ «وان تولّوا» محور اصلى دین، اسلام به معناى تسلیم حقّ بودن است كه در آیه‏ى قبل و این آیه چهار بار مطرح شده است. «الاسلام، اسلمت، اسلمتم، اسلموا» - جدال و محاجّه، از خصلت‏هاى مخالفان انبیاست. «فان حاجّوك» - ابلاغِ رسالت واستدلال آرى، ولى ستیز با افراد لجوج ممنوع. «فان حاجّوك فقل اسلمتُ» - به مجادلات بى‏نتیجه و بیهوده، پایان دهید. «فان حاجّوك فقل اسلمتُ» - در گفتگوها، موضع خود ویاران خود را صریح اعلام كنیم. «فان حاجّوك فقل اسلمتُ... ومن اتبعن» - پیروان واقعى پیامبر، كسانى هستند كه تسلیم خدا باشند. «اسلمتُ وجهى و من اتبعن» - آنچه انسان را در برابر گفتگوهاى مغرضانه حفظ مى‏كند، اتصال به خداوند است. «اسلمت وجهى للّه» - انبیا با تمام وجود و با عشق و نشاط به خدا دل بسته‏اند. «وجهى للّه» - توجّه رهبر، باید هم به افراد با فرهنگ باشد و هم به عوام مردم. «اوتوا الكتاب و الامیّین» - كتاب‏هاى آسمانى، یك سند فرهنگى ارزشمند براى جوامع بشرى است. در آیه مردم به دو دسته تقسیم شده‏اند؛ فرهنگیان وعوام. «اوتوا الكتاب و الامیّین» - هدایت واقعى، در سایه‏ى تسلیم بودن در برابر خداوند است. «فان اسلموا فقد اهتدوا» - انسان در انتخاب راه آزاد است، نه مجبور. «فان اسلموا... و ان تولّوا...» - علم و كتاب به تنهایى كافى نیست، چه بسا علم باشد، ولى تسلیم نباشد. «اوتوا الكتاب... وان تولّوا» - ما مأمور انجام وظیفه‏ایم، نه ضامن نتیجه. «انمّا علیك البلاغ» - خداوند از طریق پیامبران، با مردم اتمام حجّت مى‏كند. «فانما علیك البلاغ»