#سخن_خدا ﻫُﻮَ ﺍﻟَّﺬِﻱ ﺧَﻠَﻘَﻜُﻢ ﻣِّﻦ ﻃِﻴﻦٍ ﺛُﻢَّ ﻗَﻀَﻲ ﺃَﺟَﻠﺎً ﻭَﺃَﺟَﻞٌ ﻣُّﺴَﻤّﻲً ﻋِﻨﺪَﻩُ ﺛُﻢَّ ﺃَﻧﺘُﻢْ ﺗَﻤْﺘَﺮُﻭﻥَ ﺍﻭ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺁﻓﺮﻳﺪ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺃﺟﻠﻲ ﺭﺍ (ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ) ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺃﺟﻠﻲ ﻣﻌﻴّﻦ (ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ) ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ. ﭘﺲ (ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ) ﺷﻤﺎ ﺷﻚ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟ #قرآن_سوره_الانعام_آیه۲ #اجل #مرگ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ، ٢١ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺯ «ﺃﺟﻞ ﻣﺴﻤّﻲ» ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻤﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﻱ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ: ﻳﻜﻲ ﺣﺘﻤﻲ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﻱ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻳﺪ، ﻋﻤﺮ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻔﺖ ﭼﺮﺍﻍ) ﺗﻤﺎم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻏﻴﺮ ﺣﺘﻤﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻣﺜﻞ ﭼﺮﺍﻏﻲ ﻛﻪ ﻧﻔﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭﻟﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ. ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ، ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻫﭽﻮﻥ: ﺻﻠﻪ ﻱ ﺭﺣﻢ، ﺻﺪﻗﻪ، ﺯﻛﺎﺕ، ﺩﻋﺎﻭ... ﺳﺒﺐ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻟﻲ ﻫﭽﻮﻥ: ﻗﻄﻊ ﺭﺣﻢ ﻭ ﻇﻠﻢ ﻭ... ﺳﺒﺐ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺷﺪﻥ ﻋﻤﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎم ﺑﺎﻗﺮﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎم ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ «ﺃﺟﻠﺎً ﻭ ﺃﺟﻞٌ» ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻭ ﺃﺟﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ: ﻳﻜﻲ ﻣﺤﺘﻮم ﻭ ﻗﻄﻌﻲ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﻮﻗﻮﻑ (ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﻭ ﻣﻌﻠّﻖ).(٤٤٠) ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻭ ﺃﺟﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ: ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺗﻮﻟّﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﮒ، ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ، ﮔﺎﻫﻲ ﺍﺯ ﻳﻜﻲ ﻣﻲ ﻛﺎﻫﺪ ﻭﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﻲ ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ. ﭘﺲ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺃﺟﻞ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ. «ﻭﻣﺎﻳُﻌﻤَّﺮ ﻣِﻦ ﻣُﻌَﻤَّﺮٍ ﻭﻟﺎﻳَﻨﻘَﺺُ ﻣِﻦ ﻋُﻤُﺮِﻩ ﺍﻟﺎّ ﻓﻲ ﻛﺘﺎﺏ»(٤٤١) ﭘﻴﺎم ﻫﺎ: ١- ﻣﺪّﺕ ﻋﻤﺮ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ، ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ.«ﻫﻮ ﺍﻟّﺬﻱ.... ﻗﻀﻲ ﺃﺟﻠﺎً» ٢- ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺃﺟﻞ ﻣﺴﻤّﻲ (ﺃﺟﻞ ﻗﻄﻌﻲ)، ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. «ﺃﺟﻞ ﻣﺴﻤّﻲ ﻋﻨﺪﻩ» ٤٤٠) ﻛﺎﻓﻲ، ﺝ ١، ﺹ ١٤٧ ۴۴۱)فاطر ۱۱ (برگرفته شده از آثار حجت‌الاسلام قرائتی) https://eitaa.com/ghoransobghahi