💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷〰〰〰〰〰〰 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره فاطر آیات ۳۵ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۳۵الَّذِی أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فِیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ 🔶🔷⚪️🔶🔷⚪️🔶🔷⚪️ ۳۵ ـ همان کسى که با فضل خود ما را در این سراى اقامت (جاویدان) جاى داد که نه در آن رنجى به ما مى رسد و نه سستى و واماندگى! 🔶🔷⚪️🔶🔷⚪️🔶🔷⚪️ سرانجام، به سراغ آخرین نعمت، که نبودن عوارض ناراحتى و عوامل مشقت و خستگى و رنج و تعب است رفته، از قول آنها مى گوید: ستایش براى آن خدائى است که، با فضل خود ما را در این سراى اقامت جاویدان جاى داد، که نه در آنجا رنج و تعبى به ما مى رسد، و نه خستگى و واماندگى ! (الَّذِی أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فِیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ). از یکسو، آنجا سراى اقامت است، و چنان نیست که انسان تا مى خواهد به محیط آن آشنا شود و به آن دل ببندد، بانگ الرحیل سر داده شود. و از سوى دیگر، با این که: عمر طولانى آن به ابدیت مى پیوندد، و در چنین مدتى قاعدتاً انتظار تعب و درد و مشقتى مى رود، مطلقاً در آنجا خبرى از این امور نیست، حتى طول مدت نیز باعث ملال و خستگى نمى شود، که هر روز نعمت جدید و جلوه تازه اى از نعمتها و جلوه هاى پروردگار به بهشتیان ارائه مى شود. نَصَب (بر وزن حسب) به معنى مشقت و زحمت است، و لُغُوب را نیز بسیارى از ارباب لغت و مفسران به همین معنى دانسته اند، در حالى که بعضى میان این دو چنین فرق گذاشته اند: نَصَب را به مشقتهاى جسمانى مى گویند، و لُغُوب را به تعب و زحمت روحانى. بعضى نیز لُغُوب را به معنى سستى و واماندگى ناشى از مشقت و رنج دانسته اند، و به این ترتیب لُغُوب نتیجه نَصَب مى شود. و به این ترتیب، در آنجا نه عوامل مشقت بار جسمانى وجود دارد، نه از اسباب رنج روحى خبرى است. 🆔@ghorun

سوره فاطر: ۳۵ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun

💬سخنرانی حجت الاسلام قرائتی با موضوع تفسیر سوره فاطر - آیه ۳۵ 🆔@ghorun

رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: کسی که روزی ده آیه از قرآن بخواند، از اهل غفلت نوشته نمی شود. 🆔 @ghorun

🤲 بهترین دعا برای قنوت نماز... 🎙سخنرانی استاد عالی 🆔@ghorun

🌷🌷🌱🌱🌷🌷🌱🌱🌷🌷 🔸رسول اكرم صلى الله عليه و آله : هر که صادقانه از خدا شهادت مسألت کند خداوند او را به جایگاه شهیدان می رساند حتی اگر در بستر خود بمیرد. 📚بحارالانوار 🌿اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عج) #امام_زمان 🆔 @ghorun

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره فاطر آیات ۳۶ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۳۶وَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ لایُقْضى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَ لایُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها کَذلِکَ نَجْزِی کُلَّ کَفُور 🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁 ۳۶ ـ و کسانى که کافر شدند، آتش دوزخ براى آنهاست; هرگز فرمان مرگشان صادر نمى شود تا بمیرند، و نه چیزى از عذابش از آنان تخفیف داده مى شود; این گونه هر کفران کننده اى را کیفر مى دهیم! 🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁 ما را باز گردانید تا عمل صالح انجام دهیم! معمولاً قرآن در کنار وعده ها به وعیدها و در کنار بشارتها به انذارها مى پردازد، تا دو عامل خوف و رجاء را که انگیزه حرکت تکاملى است تقویت کند، چرا که انسان به مقتضاى حب ذات، تحت تأثیر غریزه جلب منفعت و دفع ضرر است، لذا در تعقیب آیات گذشته، که از پاداشهاى عظیم و روح پرور مؤمنان پیشى گیرنده در خیرات سخن مى گفت، در آیات مورد بحث از مجازات دردناک کافران سخن مى گوید. در اینجا نیز، سخن از مجازاتهاى مادى و معنوى است. نخست مى فرماید: آنها که راه کفر را پیش گرفتند، آتش دوزخ براى آنها است (وَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ). همان گونه که بهشت دار مقام و سراى جاویدان است، دوزخ نیز، براى این گروه جایگاه ابدى است. پس از آن مى افزاید: هرگز فرمان مرگ آنها صادر نمى شود تا بمیرند و از این رنج و الم رهائى یابند (لایُقْضى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا). با این که: آن آتش سوزان و آن همه عذاب دردناک هر لحظه مى تواند آنها را به کام مرگ فرو برد، ولى چون فرمان خداوند که همه چیز ـ و از جمله مرگ و حیات ـ به دست او است صادر نشده، نمى میرند، باید زنده بمانند تا عذاب الهى را بچشند. مرگ براى این گونه اشخاص، یک دریچه نجات است، اما با جمله گذشته این دریچه بسته شده، باقى مى ماند دریچه دیگر و آن این که، زنده بمانند و مجازاتشان تدریجاً تخفیف یابد، و یا تحمل آنها را بیفزاید، تا نتیجه آن تخفیف درد و رنج باشد، این دریچه را نیز با جمله دیگرى مى بندد و مى گوید: چیزى از عذاب دوزخ از آنها تخفیف داده نخواهد شد (وَ لایُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها). و در پایان آیه، به عنوان تأکید بر قاطعیت این وعید الهى مى فرماید: این گونه هر کفران کننده اى را جزا مى دهیم ! (کَذلِکَ نَجْزِی کُلَّ کَفُور). آنها که در درجه اول، نعمت وجود انبیاء و کتب آسمانى را کفران کردند، سپس، سرمایه هاى خداداد را که مى توانست براى نیل به سعادت به آنها کمک کند، به باد فنا دادند، آرى، جزاى کفران کننده، سوختن در عذاب دردناک آتش است، آتشى که با دست خود آن را در زندگى دنیا افروخته، و هیزمش را افکار و اعمال و وجود او تشکیل مى دهد. و چون کَفور صیغه مبالغه است، معنى عمیق ترى از کافر دارد، به علاوه واژه کافر در مقابل مؤمن به کار مى رود، ولى کفور در مورد کفران تمام نعمتها، لذا مفهوم آن گسترده تر است، به این ترتیب کفور اشاره به کسانى است که همه نعمتهاى الهى را کفران کرده اند، و تمام درهاى رحمت او را در این جهان به روى خود بسته اند، لذا در آخرت نیز خدا تمام درهاى نجات را به روى آنها مى بندد. 🆔@ghorun

سوره فاطر: ۳۶ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun

💬سخنرانی حجت الاسلام قرائتی با موضوع تفسیر سوره فاطر - آیه ۳۶ 🆔@ghorun