🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره فاطر آیات ۳۶ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۳۶وَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ لایُقْضى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَ لایُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها کَذلِکَ نَجْزِی کُلَّ کَفُور 🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁 ۳۶ ـ و کسانى که کافر شدند، آتش دوزخ براى آنهاست; هرگز فرمان مرگشان صادر نمى شود تا بمیرند، و نه چیزى از عذابش از آنان تخفیف داده مى شود; این گونه هر کفران کننده اى را کیفر مى دهیم! 🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁◽️🍁 ما را باز گردانید تا عمل صالح انجام دهیم! معمولاً قرآن در کنار وعده ها به وعیدها و در کنار بشارتها به انذارها مى پردازد، تا دو عامل خوف و رجاء را که انگیزه حرکت تکاملى است تقویت کند، چرا که انسان به مقتضاى حب ذات، تحت تأثیر غریزه جلب منفعت و دفع ضرر است، لذا در تعقیب آیات گذشته، که از پاداشهاى عظیم و روح پرور مؤمنان پیشى گیرنده در خیرات سخن مى گفت، در آیات مورد بحث از مجازات دردناک کافران سخن مى گوید. در اینجا نیز، سخن از مجازاتهاى مادى و معنوى است. نخست مى فرماید: آنها که راه کفر را پیش گرفتند، آتش دوزخ براى آنها است (وَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ). همان گونه که بهشت دار مقام و سراى جاویدان است، دوزخ نیز، براى این گروه جایگاه ابدى است. پس از آن مى افزاید: هرگز فرمان مرگ آنها صادر نمى شود تا بمیرند و از این رنج و الم رهائى یابند (لایُقْضى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا). با این که: آن آتش سوزان و آن همه عذاب دردناک هر لحظه مى تواند آنها را به کام مرگ فرو برد، ولى چون فرمان خداوند که همه چیز ـ و از جمله مرگ و حیات ـ به دست او است صادر نشده، نمى میرند، باید زنده بمانند تا عذاب الهى را بچشند. مرگ براى این گونه اشخاص، یک دریچه نجات است، اما با جمله گذشته این دریچه بسته شده، باقى مى ماند دریچه دیگر و آن این که، زنده بمانند و مجازاتشان تدریجاً تخفیف یابد، و یا تحمل آنها را بیفزاید، تا نتیجه آن تخفیف درد و رنج باشد، این دریچه را نیز با جمله دیگرى مى بندد و مى گوید: چیزى از عذاب دوزخ از آنها تخفیف داده نخواهد شد (وَ لایُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها). و در پایان آیه، به عنوان تأکید بر قاطعیت این وعید الهى مى فرماید: این گونه هر کفران کننده اى را جزا مى دهیم ! (کَذلِکَ نَجْزِی کُلَّ کَفُور). آنها که در درجه اول، نعمت وجود انبیاء و کتب آسمانى را کفران کردند، سپس، سرمایه هاى خداداد را که مى توانست براى نیل به سعادت به آنها کمک کند، به باد فنا دادند، آرى، جزاى کفران کننده، سوختن در عذاب دردناک آتش است، آتشى که با دست خود آن را در زندگى دنیا افروخته، و هیزمش را افکار و اعمال و وجود او تشکیل مى دهد. و چون کَفور صیغه مبالغه است، معنى عمیق ترى از کافر دارد، به علاوه واژه کافر در مقابل مؤمن به کار مى رود، ولى کفور در مورد کفران تمام نعمتها، لذا مفهوم آن گسترده تر است، به این ترتیب کفور اشاره به کسانى است که همه نعمتهاى الهى را کفران کرده اند، و تمام درهاى رحمت او را در این جهان به روى خود بسته اند، لذا در آخرت نیز خدا تمام درهاى نجات را به روى آنها مى بندد. 🆔@ghorun

سوره فاطر: ۳۶ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun

💬سخنرانی حجت الاسلام قرائتی با موضوع تفسیر سوره فاطر - آیه ۳۶ 🆔@ghorun

🌸🌸🌸〰〰〰〰 📌قال الصادق علیه السلام : اَلقُرآنُ عَهدُ اللهِ اِلی خَلقِهِ فَقَد یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلِمِ اَن یَنظُرَ فی عَهدِه وَ اَن یَقرَأَ مِنهُ فی کُلِّ یَومٍ خَمسینَ آیَةً . قرآن پیمان خداوند است با بندگانش، شایسته آن است که انسان مسلمان در پیمان خود نظر کند و هر روز پنجاه آیه از آن را بخواند . 🆔@ghorun

🎦 سخنرانی استاد پناهیان 💌 با دل قرآن بخوان 🆔 @ghorun

▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️ 🌾 عاقبت ترك عبادت در کلام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 🆔 @ghorun

🌙 نذر عباس سخنان حاج قاسم سلیمانی در وصف شهید صدرزاده 🕯سالروز شهادت 🆔@ghorun

✨✨🌙🌙✨✨🌙🌙✨✨🌙🌙✨✨ بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره فاطر آیه ۳۷ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ۳۷وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَیْرَ الَّذِی کُنّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْکُمْ ما یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جاءَکُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَما لِلظّالِمِینَ مِنْ نَصِیر 🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾 ۳۷ ـ آنها در دوزخ فریاد مى زنند: پروردگارا! ما را خارج کن تا عمل صالحى انجام دهیم غیر از آنچه انجام مى دادیم ! (به آنان گفته مى شود:) آیا شما را به اندازه اى که هر کس اهل تذکر است در آن متذکر مى شود، عمر ندادیم، و انذارکننده (الهى) به سراغ شما نیامد؟ اکنون بچشید که براى ظالمان هیچ یاورى نیست! 🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾 آیه بعد، به قسمت دیگرى از عذاب دردناک آنها پرداخته، و انگشت روى بعضى از نکات حساس در این زمینه گذارده، مى گوید: آنها در دوزخ فریاد مى زنند: اى پروردگار ما! ما را از اینجا خارج کن، تا عمل صالحى به جا بیاوریم غیر از آنچه انجام مى دادیم (وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَیْرَ الَّذِی کُنّا نَعْمَلُ). آرى، آنها با مشاهده نتائج اعمال سوء خود، در ندامت عمیقى فرو مى روند، و از پرده دل فریاد مى کشند، و تقاضاى مجالى مى کنند، تقاضاى بازگشت به دنیا براى انجام اعمال صالح. تعبیر به صالِحاً (به صورت نکره) اشاره به این است که ما کمترین عمل صالحى انجام ندادیم، و لازمه اش این است: این همه عذاب و رنج براى کسانى است که هیچ راهى به سوى خدا در زندگى نداشته اند، و غرق در عصیان و گناه بودند، بنابراین، انجام پاره اى از اعمال صالح نیز ممکن است مایه نجات گردد. تعبیر به نَعْمَلُ که فعل مضارع است، و دلیل بر استمرار مى باشد نیز تأکیدى بر همین معنى است، که ما پیوسته مشغول اعمال ناصالح بودیم. بعضى از مفسران گفته اند: توصیف صالح به جمله غَیْرَ الَّذِى کُنّا نَعْمَلُ نکته لطیفى در بر دارد، و آن این که، ما اعمال زشت خود را بر اثر تزیین هواى نفس و شیطان، اعمال صالح مى پنداشتیم، الآن تصمیم داریم بر گردیم و اعمال صالح واقعى غیر از آنچه داشتیم به جا آوریم. آرى، گناهکار در آغاز کار طبق فطرت پاک انسانى زشتى اعمال خود را درک مى کند، ولى کم کم به آن خو مى گیرد و قبح آن در نظرش کاسته مى شود، کم کم از این فراتر مى رود، و در نظرش خوب جلوه مى کند، چنان که قرآن مى گوید: زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ: اعمال زشتشان در نظرشان زینت داده شده است . و گاه مى گوید: وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً: آنها چنین مى پندارند که عمل نیکى انجام مى دهند . به هر حال، در برابر این تقاضا یک پاسخ قاطع از سوى خداوند به آنها داده مى شود، مى فرماید: آیا به شما به مقدار کافى براى بیدارى و تذکر عمر ندادیم ؟! (أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْکُمْ ما یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ). و آیا بیم دهنده الهى به سراغ شما نیامد ؟! (وَ جاءَکُمُ النَّذِیرُ). اکنون که چنین است، و تمام وسائل نجات در اختیارتان بوده و از آن بهره نگرفتید، باید در همین جا گرفتار باشید، پس بچشید که براى ستمگران یار و یاورى نیست ! (فَذُوقُوا فَما لِلظّالِمِینَ مِنْ نَصِیر). این آیه با صراحت مى گوید: شما چیزى کم نداشتید، زیرا به اندازه کافى فرصت در اختیارتان بود، و به مقدار لازم انذارکننده الهى به سراغ شما آمد، و این دو رکن بیدارى و نجات حاصل گشت، بنابراین، عذر و بهانه اى براى شما وجود ندارد، اگر مهلت کافى نداشتید عذرى بود، و اگر مهلت داشتید و معلم و مربى و رهبر و هادى به سراغ شما نمى آمد، باز عذرى، اما با وجود این دو دیگر چه عذر و بهانه اى؟! نَذِیر (بیم دهنده) معمولاً در آیات قرآن، اشاره به وجود انبیاء مخصوصاً پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) است، ولى بعضى از مفسران، در اینجا معنى گسترده ترى براى آن ذکر کرده اند، که هم پیامبران را شامل مى شود، هم کتب آسمانى، و هم حوادث بیدارکننده، همچون مرگ دوستان و نزدیکان و پیرى و ناتوانى، به خصوص که در اشعار عرب کلمه نَذِیر در معنى پیرى بسیار به کار رفته است، مانند شعر زیر: رَأَیْتُ الشَّیْبِ مِنْ نُذُر المُنایا *** لِصاحِبِهِ وَ حَسْبُکَ مِنْ نَذِیر!: من موى سپید پیرى را، از انذارکنندگان مرگ براى صاحبش دیدم، و همین نذیر براى تو کافى است . 🍁@ghorun

سوره فاطر: ۳۷ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun