6.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎙نماهنگ ایلیا
مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ
#میلاد_امام_علی
#روز_پدر
#ماه_رجب
🌹🌷🌹🌷🌹
🌷 @ghorun 🌷
🪴حکمت ۶۸ نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْرِ، وَ الشُّكْرُ زِينَةُ الْغِنَى.
ره آورد عفّت و شكرگذارى (اخلاقى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: عفّت ورزيدن زينت فقر، و شكرگزارى زينت بى نيازى است.
#نهج_البلاغه
🆔 @ghorun
▪️✨▪️〰▪️✨▪️〰▪️✨〰
بسم اللّه الرحمن الرحیم
دوستان سوره فرقان آیه ۲۸ و ۲۹ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
۲۸یا وَیْلَتى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً
۲۹لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلاْ ِنْسانِ خَذُولاً
🥀🏴🥀🏴🥀🏴🥀🏴🥀🏴🥀
۲۸ ـ اى واى بر من! کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم!
۲۹ ـ او مرا از یادآورى (حق) گمراه ساخت بعد از آن که (یاد حق) به سراغ من آمده بود . و شیطان همیشه خوار کننده انسان بوده است!
🥀🏴🥀🏴🥀🏴🥀🏴🥀🏴🥀
آن گاه مى افزاید: این ظالم بیدادگر که در دنیائى از تأسف فرو رفته مى گوید: اى واى بر من! کاش! فلان شخص گمراه را دوست خود انتخاب نکرده بودم (یا وَیْلَتى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً).
روشن است: منظور از فلان همان شخصى است که او را به گمراهى کشانده: شیطان، دوست بد، یا خویشاوند گمراه، و فردى همچون اُبَىّ براى عقبه که در شأن نزول آمده بود.
در واقع این آیه، و آیه قبل، دو حالت نفى و اثبات را در مقابل هم قرار مى دهد در یک جا مى گوید: اى کاش! راهى با پیامبر(صلى الله علیه وآله) پیدا کرده بودم و در اینجا مى گوید: اى کاش! فلان شخص را دوست خود انتخاب نکرده بودم که تمام بدبختى در ترک رابطه با پیامبر(صلى الله علیه وآله) و قبول رابطه با این دوست گمراه بود.
* * *
باز، ادامه داده، مى گوید: بیدارى و آگاهى به سراغ من آمده بود، (و سعادت در خانه مرا کوبید) ولى، این دوست بى ایمان مرا گمراه ساخت (لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی).
اگر از ایمان و سعادت جاویدان، فاصله زیادى مى داشتم، این اندازه جاى
تأسف نبود، ولى تا نزدیک مرز، پیش رفتم، یک گام بیشتر نمانده بود که: براى همیشه خوشبخت شوم، اما این کور دلِ متعصبِ لجوج، مرا از لب چشمه آب حیات، تشنه بازگرداند، و در گرداب بدبختى فرو برد.
ذِکْر در جمله بالا معنى وسیعى دارد، و تمام آیات الهى را که در کتب آسمانى نازل شده، شامل مى شود، بلکه، هر چیز که موجب بیدارى و آگاهى انسان باشد، در آن جمع است.
و در پایان آیه، مى گوید: شیطان همیشه مخذول کننده انسان بوده است (وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلاْ ِنْسانِ خَذُولاً).
چرا که: انسان را به بیراهه ها و مناطق خطر مى کشاند، و بعد او را سرگردان رها کرده و به دنبال کار خود مى برد.
باید توجه داشت که: خَذُول صیغه مبالغه است، به معنى بسیار مخذول کننده.
حقیقت خذلان این است: کسى دل به یارى دیگرى ببندد، ولى او درست در لحظات حساس، دست از کمک و یاریش بردارد.
در این که: جمله اخیر (کانَ الشَّیْطانُ لِلاْ ِنْسانِ خَذُولاً) گفتار خداوند به عنوان هشدار براى همه ظالمان و گمراهان، و یا دنباله گفتار این افراد حسرت زده در قیامت است؟ مفسران دو تفسیر ذکر کرده اند، و هر دو با معنى آیه متناسب است ولى گفتار خدا بودن، تناسب بیشترى دارد.
🆔@ghorun