📚🌿📚🌿📚〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🔱 ابلیس کیست؟ ابلیس یکی از مقرب‌ترین فرشتگان خداوند بود که پس از سجده نکردن بر انسان از عرش الهی رانده شد. گروهی از متفکران اسلامی، شیطان را از جنس جن و گروهی دیگر از جنس ملک (فرشته) می‌دانند. البته دیدگاهی که ابلیس را از جنس ملک می‌داند، ضعیف‌تر است. 🔥 فرجام ابلیس ابلیس پس از آنکه از عرش الهی رانده شد، از خداوند فرصتی خواست تا آخرالزمان که به گمراه کردن قوم بنی آدم بپردازد و خداوند نیز این اجازه را به وی داد. متفکران اسلامی، در پاسخ به اینکه چرا خداوند ابلیس را از بین نمی‌برد، چنین پاسخ می‌دهند که خداوند به ابلیس تا آخر الزمان امان‌نامه‌ای داده است و مطابق با آن امان‌نامه، ابلیس تا آخرالزمان به وسوسه انسان‌ها مشغول خواهد بود. 📕 ابلیس در قرآن واژه "ابلیس" یازده بار در قرآن آمده است. ۹ بار در ضمن داستان آدم و حوا و سجده نکردن ابلیس و سه مرتبه دیگر در جای‌های دیگر قرآن کریم ذکر شده‌است. #ابلیس ▪️ @ghorun

🔸✨🔸✨🔸➿➿➿➿➿➿➿➿➿ 🔮 إِلى‏ یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ‏ 🌿از ابى علاء رازى روایت کرده گفت شخصى از حضرت صادق علیه السّلام سؤال نمود که مراد از وقت معلوم چیست؟ فرمود: روزى است که نفخه صور دمیده میشود و شیطان در میان نفخه اول و دوم خواهد مرد. 🌿عیاشى از اسحق بن عمار روایت کرده گفت از حضرت صادق علیه السّلام پرسیدم روز معلوم که پایان مهلت شیطان است چه وقت میباشد؟ فرمود: شما خیال می نمائید که آن روز قیامت است که خداوند خلایق را مبعوث میفرماید خیر آن روز نیست بلکه مراد روز قیام قائم ما آل محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم است که چون قیام می نماید شیطان در مسجد کوفه حضور او میرسد و میگوید واى از امروز و آن روز، آن حضرت؛ شیطان را میگیرد و گردن میزند و آن روز وقت معلوم است. منبع اصلی: تفسیر جامع، ج‏۳، ص۴۶(نرم افزار جامع التفاسیر) #وقت_معلوم #قیام_حضرت_مهدی_عج ▪️ @ghorun

⚪️🌀⚪️🌀⚪️〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🔺 توصیه مهم ابلیس به حضرت یحیی(ع) امام صادق(ع) به نقل از پدران بزرگوار خود فرمودند: ابلیس از زمان آدم علیه‎السلام نزد همه پیامبران می‎آمد تا زمانی که مسیح مبعوث شد. با آنها گفت‎وگو و از آنها پرسش می‎کرد و با هیچ کدام بیشتر از یحیی بن زکریا(ع) انس نداشت. یحیى به او گفت: اى ابا مرّه (لقب شیطان؛ کنایه از ریشه بدى و بیمار دلى) من به تو نیازى دارم. گفت تو ارجمندتر از آن هستی که من خواهش تو را رد کنم؛ هر چه می‎خواهی بخواه که من در فرمانت مخالفت ندارم. یحیی(ع) فرمود: اى ابا مرّه می‎خواهم همه دام‎هایت که آدمیزاده را با آنها شکار می‎کنى به من نشان دهی. گفت بسیار خب و بعد فردا را به او نوید داد. نقل است که ابلیس با چهره ‏اى مانند میمون و تنى مثل خوک و دو چشم دراز در چهره‏ ظاهر شد و ... تا آنجا که یحیی(ع) به ابلیس فرمود چه چیز چشمت را روشن‎تر کند؟ گفت: زن‎ها؛ که دام‎ها و بندهاى منند و چون نفرین صالحان و لعنت آنها بار مرا سنگین کنند نزد زن‎ها بروم و به آنها خوشدل شوم. یحیى(ع) به ابلیس گفت: این کلاهخود که بر سر دارى چیست؟ گفت از نفرین مؤمنان با آن خود را نگه می‎دارم. گفت: این آهنى که درون آن می‎بینم چیست؟ گفت دل صالحان را با آن قلاب کنم. یحیى(ع) گفت: هرگز شده که به من پیروز شده باشى؟ گفت: نه، اما تو یک خصلتى دارى که آن را خوش دارم. یحیى(ع) گفت: آن چیست؟ گفت تو پر خورى و چون افطار کنى و بخورى و سیر شوى، از برخى نماز و شب زنده‎دارى خود در شب باز می‎مانی. یحیى(ع) فرمود: من با خدا عهد می‎کنم که دیگر سیر نخورم تا او را ملاقات کنم. ابلیس گفت: من هم با خدا عهد می‎کنم که به مسلمانى اندرز ندهم تا بمیرم. ابلیس از نزد یحیی(ع) بیرون رفت و دیگر به او باز نگشت. #ابلیس #حضرت_یحیی #داستان ▪️ @ghorun

✒️📝✒️📝✒️〰〰〰〰〰〰〰〰 حکمت 46 نهج البلاغه: گناهی که بهتر از حسنه است وَ قَالَ (علیه السلام): سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ، خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُكَ‏. ارزش پشيمانى و زشتى غرور زدگى (اخلاقى): و درود خدا بر او، فرمود: گناهى كه تو را پشيمان كند بهتر از كار نيكى است كه تو را به خود پسندى وا دارد. #نهج_البلاغه ▪️ @ghorun

.🔷.🔘.🔘.🔘.🔷.🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔷 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره یوسف آیه ۱۱۱ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا .➰➰➰➰➰. آیه۱۱۱) لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ 🔹🔷.🔹.🔷🔹 آیه۱۱۱) در سرگذشت آنها درس عبرتی برای صاحبان اندیشه بود! اینها داستان دروغین نبود؛ بلكه (وحی آسمانی است، و) هماهنگ است با آنچه پیش روی او (از كتب آسمانی پیشین) قرار دارد؛ و شرح هر چیزی (كه پایه سعادت انسان است)؛ و هدایت و رحمتی است برای گروهی كه ایمان می‌آورند! .➰➰➰➰➰. تفسیر آیه۱۱۱) * آخرین آیه این سوره محتواى بسیار جامعى دارد که تمام بحث هایى که در این سوره گذشت به طور فشرده در آن جمع است. مى فرماید: در سرگذشت آنها ]= یوسف، برادرانش، انبیاى گذشته، و اقوام مؤمن و بى ایمان[ درس عبرتى براى صاحبان اندیشه است (لَقَدْ کَانَ فِى قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لاُِوْلِى الاَْلْبَابِ). آیینه اى است که مى توان عوامل پیروزى و شکست، کامیابى و ناکامى، خوشبختى و بدبختى، سربلندى و ذلّت و خلاصه آنچه در زندگى انسان ارزش دارد و آنچه بى ارزش است، در آن دید. آیینه اى که عصاره تمام تجربیّات اقوام پیشین و رهبران بزرگ در آن به چشم مى خورد و مشاهده آن، عمر کوتاه مدّت هر انسان را به اندازه عمر تمام بشر طولانى مى کند. ولى فقط اولواالألباب و صاحبان اندیشه توانایى مشاهده آن نقوش عبرت آموز را بر صفحه این آیینه شگفت انگیز دارند.و به دنبال آن اضافه مى کند: اینها (آنچه گفته شد،) داستان دروغین نیست (مَا کَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَى). این آیات که بر تو نازل شده و پرده از روى تاریخ صحیح گذشتگان برداشته، ساختگى نیست، بلکه (وحى بزرگ آسمانى است و) هماهنگ است با آنچه پیش روى او (از کتاب هاى آسمانى پیشین) قرار دارد (وَ لَـکِنْ تَصْدِیقَ الَّذِى بَیْنَ یَدَیْهِ). به علاوه هر آنچه انسان به آن نیاز دارد، و در سعادت و تکامل او دخیل است، در این آیات آمده است (وَ تَفْصِیلَ کُلِّ شَىْء). و (به همین دلیل) هدایت و رحمتى است براى گروهى که ایمان مى آورند (وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لِقَوْم یُؤْمِنُونَ). آیه فوق گویى مى خواهد به این نکته مهم اشاره کند که داستان هاى ساختگى زیبا و دل انگیز بسیار است و همیشه در میان همه اقوام، افسانه هاى خیالى جالب فراوان بوده است، مبادا کسى تصوّر کند سرگذشت یوسف یا سرگذشت پیامبران دیگر که در قرآن آمده از این قبیل است. مهم این است که این سرگذشت هاى عبرت انگیز و تکان دهنده همه عین واقعیّت است، کمترین انحراف از واقعیّت و عینیّت خارجى در آن وجود ندارد، به همین دلیل تأثیر آن فوق العاده زیاد است. چرا که مى دانیم افسانه هاى خیالى هر قدر جالب و تکان دهنده تنظیم شده باشند، تأثیر آنها در برابر یک سرگذشت واقعى ناچیز است، زیرا اوّلاً هنگامى که شنونده و خواننده به هیجان انگیزترین لحظات داستان مى رسد و مى رود که تکانى بخورد، ناگهان این برق در مغز او پیدا مى شود که این یک خیال و پندار بیش نیست. ثانیاً این سرگذشت ها در واقع بیانگر فکر طرّاح آنهاست، اوست که عصاره افکار و خواست هایش را در چهره و افعال قهرمان داستان مجسّم مى کند، بنابراین چیزى فراتر از فکر یک انسان نیست، و این با یک واقعیّت عینى تفاوت بسیار دارد و نمى تواند بیش از موعظه گوینده آن بوده باشد، امّا تاریخ واقعىانسان ها چنین نیست، پربار و پربرکت و از هر نظر راهگشاست. پروردگارا، چشمى بینا و گوشى شنوا و قلبى دانا به ما مرحمت کن تا بتوانیم در سرگذشت پیشینیان راه هاى نجات خود را از مشکلاتى که اکنون در آن غوطهوریم بیابیم. خداوندا، به ما دیده اى تیزبین ده تا عاقبت زندگى اقوامى را که پس از پیروزى به سبب اختلاف و پراکندگى، گرفتار دردناک ترین شکست ها شدند ببینیم و از آن راهى که آنها رفتند نرویم. بارالها، نیّتى خالص به ما عطا کن که پا بر سر دیو نفس بگذاریم، و معرفتى که با پیروزى مغرور نشویم، و گذشتى که اگر دیگرى کارى را بهتر از ما انجام مى دهد به او واگذاریم، که اگر اینها را به ما مرحمت کنى مى توانیم بر همه مشکلات پیروز شویم و چراغ اسلام و قرآن را در دنیا روشن و زنده نگه داریم. تفسیر نمونه) ⬛️ @ghorun

سوره یوسف: ۱۱۱ محمدحسین سعیدیان ▪️ @ghorun

🎦 #سخنرانی استاد قرائتی سوره یوسف آیه ۱۱۱ 🌾 پندآموزی شرط برتری در داستانها #سوره_یوسف ▪️ @ghorun

🌱🔸🌱🔸🌱➰➰➰➰➰➰➰➰➰ 💎 پیشگویی‌های قرآن برخی آیات نیز حالت پیشگویی دارد؛ یعنی از اتفاق مهمی خبر می‌دهند که در آینده رخ خواهد داد. یکی از نمونه‌های مهم این پیشگویی، نازل شدن سوره روم است. زمان بعثت پیامبر، جهان شاهد رویارویی خونین میان ایران و روم به عنوان دو ابرقدرت بزرگ دنیا آن روز بود. این دو کشور بارها بر سر منافع خود در مناطق متصرفی بویژه در منطقه بین‌النهرین با یکدیگر درگیر بودند. سال 604 به واسطه ضعفی که امپراتوری روم دچار آن شد، خسرو پرویز، شاه ساسانی به فکر گسترش متصرفات خود افتاد و از این رو به مناطق تحت اختیار روم حمله کرد. در ابتدای امر، نیروهای ایرانی موفق به پیشروی سریع شدند و حتی انطاکیه را به تصرف خود درآوردند و در سواحل سوریه و فینیقیه استقرار پیدا کردند. در همین زمان سوره روم نازل و با این آیات شروع شد: به نام خداوند بخشاینده مهربان. الف لام میم. رومیان نزدیکی همین سرزمین مغلوب شدند و آنان پس از مغلوب‌شدن بزودی طی چند سال پیروز خواهند شد. جلوتر و بعدتر همه کارها به اراده خداست و آن روز مومنان به یاری خدا خوشحال می‏شوند. او هر کسی را که بخواهد، کمک می‏کند و او نیرومند و رحیم است. (سوره روم، آیه 15) در این آیات، خبر از شکست اولیه روم و جبران این شکست از سوی آنان داده شده بود. زمانی که این آیات نازل شد، سپاه ایران به صورت برق‌آسا در جبهه‌های نبرد به پیروزی می‌رسید و این رویداد شادمانی را به اردوی مشرکان مکه آورد، چون تصور می‌کرد در نهایت پیروز این میدان، ایرانیان خواهند بود و وعده الهی تحقق پیدا نخواهد کرد. اما موفقیت این عملیات جنگی دوامی نیاورد و بعد از سروسامان یافتن اوضاع امور در بیزانس، سپاهیان هراکلیوس امپراتور روم موفق به بازپس‌گیری مناطق متصرفی شدند. تصحیح باورهای غلط درباره یک رویداد در آیاتی که به سرگذشت پیامبران اختصاص دارد، به آیاتی برمی‌خوریم که هدف از صدور و نزول آنها، تصحیح باور گذشتگان درخصوص یک رویداد تاریخی است. مثلا انجیل درباره محل تولد حضرت عیسی بیان می‌دارد که حضرت مریم به همراه شوهر یا نامزدش، یوسف نجار برای شرکت در سرشماری به جنوب فلسطین یعنی بیت‌اللحم می‌روند. ایشان در نهایت مجبور می‌شوند شب تا صبح را در آغلی به سر ببرند و در همین شب هم حضرت عیسی به دنیا آمد؛ در صورتی که روایت قرآن از به دنیا آمدن حضرت عیسی کاملا متفاوت است. در سوره مریم آمده است که: سرانجام (مریم) به او باردار شد و او را به نقطه دوردستی برد. درد زایمان او را به کنار تنه درخت خرمایی کشاند (آنقدر ناراحت شد که) گفت: ای کاش پیش از این مرده بودم و به کلی فراموش می‏شدم. ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که: غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی (گوارا) قرار داده است! و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، رطب تازه‏ای بر تو فرو می‏ریزد. (از این غذای لذیذ) بخور و (از آن آب گوارا) بنوش و چشمت را (به این مولود جدید) روشن دار! و هرگاه کسی از انسان‌ها را دیدی، (با اشاره) بگو: من برای خداوند رحمان روزه‏ای نذر کرده‏ام، بنابراین امروز با هیچ انسانی هیچ سخن نمی‏گویم. تا پیش از نزول قرآن، بسیاری از مسیحیان بر این اعتقاد بودند که حضرت عیسی روح‌الله به صلیب کشیده شده است. خداوند درباره صدور آیات این باور غلط را تصحیح می‌کند. و گفته ایشان که: ما مسیح، عیسی‌بن مریم، پیامبر خدا را کشتیم و حال آن‌که آنان او را نکشتند و مصلوبش نکردند، لیکن امر بر آنان مشتبه شد و کسانی که درباره او اختلاف کردند، قطعا در مورد آن دچار شک شده‏اند و هیچ علمی بدان ندارند، جز آن‌که از گمان پیروی می‏کنند، و یقینا او را نکشتند. (سوره نساء، آیه 157) #عبرت ▪️ @ghorun

📚📖📚📖📚➰➰➰➰➰➰➰➰➰ 📜 داستان‏های «عبرتی» : تجربیاتی که گذشتگان ما برای حل مشکلات و نیل به اهدافشان کسب کرده‌اند، درسی مهم برای آیندگان است.  از این رو همیشه از تاریخ گذشته به عنوان عبرت یاد می‌شود. واژه تاریخ گرچه در قرآن کریم نیامده، اما سرگذشت پیشنیان به صورت فراوان در قرآن ذکر شده است. در قرآن کریم، تاریخ گذشتگان به خاطر دستیابی به تجربیات گرانقدر انسانی به‌صورت گسترده مطرح و از تاریخ به عنوان منبع مهمی برای کشف قوانین حاکم بر جامعه بشری و گرفتن «عبرت» استفاده شده است: 🍃همانا در داستان‏های آنان «عبرتی» برای خردمندان است. (سوره یوسف، آیه111) در قرآن بارها از کلماتی چون قصص، حدیث، نبا و مثل آن برای بیان حکایت تاریخی استفاده شده و در این کتاب آسمانی، منظور از بیان قصص و داستان‌های گذشتگان تفکر و تامل بندگان خدا دانسته شده و می‌فرماید: 🍃این داستان‏ها را تعریف کن تا آنها تفکر کنند. (سوره اعراف، آیه 176) قرآن کتاب تدبیر و تدبر است و از این رو، برای این‌که مخاطب را به اندیشیدن وادارد از ابزارهای مختلفی بهره می‌گیرد. گاه به حوادث طبیعی اشاره دارد و گاه ماجراهایی از گذشتگان نقل می‌کند. بنابراین نمونه‌های مختلف تاریخی را می‌توان از قرآن مثال زد. درباره برخی از این حوادث به اجمال توضیح داده شد و به برخی دیگر نیز به صورت مفصل پرداخته شده است. 🍃این همه اخبار پیامبران را بر تو حکایت می‏کنیم تا قلبت را با آن استوار سازیم و در آن حق و موعظه و تذکر برای مومنان به سوی تو آمده است. (سوره هود، آیه 120) نکته دیگر این‌که در این کتاب آسمانی گرچه روایت‌های مختلف تاریخی نقل شده، اما از این کتاب نباید انتظار داشت مانند مورخ و تاریخ‌نگاری که از سرگذشت پیشینیان می‌نویسد، بی‌نظر باشد. از یک مورخ همواره انتظار داریم موقع بیان روایت اقوام گذشته، نگاه بی‌طرفانه داشته باشد، اما روایت تاریخ در قرآن شکل دیگری دارد. از آنجا که قرآن از سوی قادر متعال نازل شده و جنبه الهی دارد، به حقیقت و کنه ماجرا نیز آگاه است. بنابراین قرآن مانند یک قاضی بر موضع حکم صادر کردن نشسته و آشکارا جانب حق را می‌گیرد و منتقد سرسخت جناح باطل است. 🔺 داستان پیامبران داستان پیامبران، بخش مهمی از نکات تاریخی قرآن را دربر می‌گیرد. روایت زندگی برخی انبیا مثل حضرت موسی و قوم او به صورت مفصل در قرآن ذکر شده و حتی این روایات از دوران تولد حضرت موسی شروع می‌شود. برخی روایات نیز به صورت کوتاه و در حد یک اشاره به آن بسنده شده؛ مانند داستان قوم عاد. 🔹در قرآن به داستان زندگی این پیامبران برمی‌خوریم: حضرت آدم، حضرت ادریس، حضرت نوح، حضرت هود، حضرت صالح، حضرت ابراهیم، اسماعیل و اسحاق، حضرت لوط، حضرت یعقوب، حضرت یوسف، حضرت ایوب، حضرت ذوالکفل، حضرت شعیب، حضرت موسی‌، حضرت هارون، حضرت داوود، حضرت سلیمان، حضرت یونس، حضرت الیاس، حضرت یسع، حضرت عزیر، حضرت خضر، حضرت زکریا، حضرت یحیی، حضرت عیسی و حضرت محمد(ص). 🔸همچنین از وقایع و اتفاقاتی که برای برخی اقوام پیشین و اشخاص افتاده، خداوند در قرآن خبر می‌دهد. مثل سرگذشت اصحاب اُخدود، اصحاب اَیکه، اصحاب حِجر، اصحاب رَس، اصحاب رقیم، اصحاب سَبت، یاران فرعون، اصحاب فیل، اصحاب کهف، اصحاب مَدین، قصه ذوالقرنین، قصه قارون، قوم‌الیاس، قوم تُبع، مومن آل‌فرعون، یأجوج و مأجوج و داستان هابیل و قابیل. #عبرت ▪️ @ghorun