«انگیزه های خود را عمیق بشکافید! خواهید دید که هرگز هیچکس کاری را تماماً به خاطر شخص دیگری انجام نداده است. تمام اعمال ما در جهت خود ماست و تمام خدمات خودخدمتی هستند و تمام عشق ها عشق به خود هستند.»
جملات نیچه تندتر شده بود و کلامش سرعت گرفته بود.
«به نظر میآید از شنیدن این نظر تعجب کرده اید. شاید به یاد کسانی افتادید که عاشقشان هستید. باز هم عمیقتر شوید تا ببینید که عاشقشان نیستید؛ آنچه عاشقش هستید احساس خوشایندی است که این عشق در شما بوجود میآورد! شما خود میل را دوست دارید نه آن کسی که به او مایل هستید.»
📖 #وقتی_نیچه_گریست
زمانی به من میگفتند افسانه ها را باور نداشته باشم. به من می گفتند که فقط رویاپرداز ها سرشان را در ابرها می کنند و چشم های شان را به ستاره ها می دوزند. به من میگفتند که عشق واقعی فقط در کتاب و فیلم است، که زندگی به من می آموزند که هیچ یک از این چیزها در دنیای واقعی وجود ندارد.
کاملا اشتباه میکردند.
باور من به افسانه و عشق و واقعی من را سرپا نگه میدارد؛ من را در دنیایی زنده نگه می دارد که همیشه پذیرای رویاپرداز ها نیست و درحالی که پاهایم همیشه روی زمین است، نگاهم همیشه به آسمان بالا و دنیای فرای آن است.
📖 #تمام_این_مدت
«در آینده اگر معجزه ای شد و در موقعیتی قرار گرفتی که دوباره عاشق بشی... عاشق من شو»
📖 #با_ما_تمام_میشود
به گمانم از ضعف بینایی خویش هم سود میبرم. چندین سال است که نمیتوانم اندیشه دیگر متفکران را مطالعه کنم. بنابراین، بدون داشتن ارتباط با دیگران فقط به افکار خودم میاندیشم. درواقع به لحاظ فکری روی پای خودم ایستاده ام! شاید این چیز خوبی باشد. شاید به همین دلیل یک فیلسوف صادق هستم. من فقط بر اساس تجربیات خودم مینویسم. با خونم مینویسم و بهترین نوع حقیقت، حقیقت خونی است.
📖 #وقتی_نیچه_گریست
نوستالژی یک ماده مخدر خطرناک است، با این حال من از یادآوری خاطرات خوشحال میشوم.
📖 #سنگ_کاغذ_قیچی