آن را که منم خرقه عریان نشود هرگز وان را که منم چاره بیچاره نخواهد شد #مولانا

ای بی نشان محض نشان از که جویمت گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت #عطار‌نیشابوری

بیا، کز عشق تو دیوانه گشتم وگر شهری بدم، ویرانه گشتم چنان کاهل بدم، کان را نگویم چو دیدم روی تو، مردانه گشتم #مولانا

ای دریغا که حریفان همه سر بنهادند باده عشق عمل کرد و همه افتادند همه را از تبش عشق قبا تنگ آمد کله از سر بنهادند و کمر بگشادند #مولانا

این همه عربده و تندی و ناسازی چیست نه همه همره و هم قافله و هم زادند ساقیا دست من و دامن تو مخمورم تو بده داد دل من دگران بیدادند #مولانا

من عمارت نپذیرم که خرابم کردی ای خراب از می تو هر کی در این بنیادند ای خدا رحم کن آن را که مرا رحم نکرد به صفات تو که در کشتن من استادند #مولانا

بیخودم کن که از آن حالتم آزادیهاست بنده آن نفرم کز خود خود آزادند دختران دارم چون ماه پس پرده دل ماه رویان سماوات مرا دامادند #مولانا

تا به کی گرد کدورت زیر دیوارم کند؟ عشق کو تا از غم عالم سبکبارم کند با خیال یار در یک پیرهن خوابیده ام بر ندارد سر زبالین هر که بیدارم کند! شد ز زنگ سینه من ناخن صیقل کبود سعی خاکستر چه با آیینه تارم کند؟ چون رگ سنگ است از خواب گران مژگان من سیلی دوران عجب دارم که بیدارم کند عاشقان با درد از روز ازل خو کرده اند درد بیدردی مگر صائب خبردارم کند #صائب‌تبریزی

چون گرگ بره ز میش بربود فریاد شبان کجا کند سود؟ چون سیل خراب کند بنیاد دیوار چه کاهگل، چه پولاد چون کِشته خشک ماند و بی‌بَر خواه ابر ببار و خواه بگذر #نظامی

معشوقه چو آفتاب تابان گردد عاشق به مثال ذره گردان گردد چون باد بهار عشق جنبان گردد هر شاخ که خشک نیست رقصان گردد #مولانا

نی گفت که پای من به گل بود بسی ناگاه بریدند سرم در هوسی نه زخم گران بخوردم از دست خسی معذورم دار اگر بنالم نفسی #مولانا

لب بر لب هر بوسه ربائی بنهی نوبت چو به ما رسد بهائی بنهی جرم را همه عفو کنی بی‌سببی وین جرم مرا تو دست و پائی نهی #مولانا