eitaa logo
دختر باید خانوم باشد
9.8هزار دنبال‌کننده
8.6هزار عکس
4.4هزار ویدیو
100 فایل
مداحی رمان شعر داستان کلیپ حجاب عفاف تبلیغات پربازده سفیــــر 313 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/573243688C45fe529fd3 " نشر مطالب صدقه جاریه است "
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 کربلایی احمد تهرانی (ره) 🔸هر اندازه‌ای که خداوند را بیشتر باور داشته باشی، به همان میزان هم دعاها زودتر مستجاب می‌شود. هر قدر که یقینت به خداوند بیشتر باشد، به همان اندازه نیز پاسخ خود را سریع‌تر می‌گیری. 📚 پندهای آسمانی، ص ۱۷۶
💠آیت‌الله بهجت رحمت الله علیه 🔸می‌گویند که اولاد حضرت آدم علیه‌السلام زیاد شده بودند؛ (هزار و صد [سال تقریباً] عمر کرده بوده)؛ زیاد در محضر او قال‌وقیل می‌کردند و آدم ساکت بود و ابداً هیچ حرفی نمی‌زد. یک دفعه ملتفت شدند و گفتند: ما این‌همه شلوغ‌کاری می‌کنیم ، پدر ما ابداً یک کلمه‌ای نمی‌گوید و همانطور نگاه می‌کند. تعجب کردند! 🔸[گفتند:] آقا! بابا! شما اینجا ساکت و صامت اینجا نشسته‌اید و هیچ نمی‌گویید؛ ما این‌همه سروصداها می‌کنیم، این‌همه بازی‌ها می‌کنیم، این‌همه کارها می‌کنیم. حضرت آدم علیه‌السلام به اینها فرمود: آن وقتی که جبرئیل ما را به این زمین آورد، به من فرمود: اگر می‌خواهی برگردی به همان جایی که از اول بودی، به همان بهشتی که از اول بودی، فَأَقْلِلْ کَلامَکَ؛ کم سخن بگو.
💠آیت‌الله بهجت رحمت الله علیه 🔸می‌گویند که اولاد حضرت آدم علیه‌السلام زیاد شده بودند؛ (هزار و صد [سال تقریباً] عمر کرده بوده)؛ زیاد در محضر او قال‌وقیل می‌کردند و آدم ساکت بود و ابداً هیچ حرفی نمی‌زد. یک دفعه ملتفت شدند و گفتند: ما این‌همه شلوغ‌کاری می‌کنیم ، پدر ما ابداً یک کلمه‌ای نمی‌گوید و همانطور نگاه می‌کند. تعجب کردند! 🔸[گفتند:] آقا! بابا! شما اینجا ساکت و صامت اینجا نشسته‌اید و هیچ نمی‌گویید؛ ما این‌همه سروصداها می‌کنیم، این‌همه بازی‌ها می‌کنیم، این‌همه کارها می‌کنیم. حضرت آدم علیه‌السلام به اینها فرمود: آن وقتی که جبرئیل ما را به این زمین آورد، به من فرمود: اگر می‌خواهی برگردی به همان جایی که از اول بودی، به همان بهشتی که از اول بودی، فَأَقْلِلْ کَلامَکَ؛ کم سخن بگو.
💠آیت الله خوشوقت رحمة الله؛ 🔸در آب یک مشت کاه ریخته‌­اند، این خالص نیست. آبِ خالص نیست. اگر کاه‌­ها را جدا کردی و بیرون ریختی آب خالص تهیه می ­شود. این عمل را می‌گویند إخلاص. 🔸شما چه کار کردی؟ آب را خالص کردی بعد از آنکه آب مخلوط داشت. عبادت هم همینجور است، اگر برای خاطر خدا انجام بدهی خالص است. اگر برای غیرخدا انجام بدهی ناخالصی دارد. مُخلِص هم به کسی می­‌گویند که آن ناخالصی‌ها را بیرون بریزد و عبادت را فقط برای خدا انجام دهد. این را إخلاص می‌­گویند. امیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام فرمودند: « وَ بِالْإِخْلَاصِ‏ یَکُونُ‏ الْخَلَاصُ‏»، اگر بخواهی خلاص شوی باید با إخلاص عبادت کنی و الا بخواهی توجه‌ات دیگر هم در آن باشد انسان از شرّ نفس اماره و ضعف ایمان هیچ‌وقت خلاص نمی‌شود.
💠آیت‌الله مجتهدی تهرانی؛ 🔸 شنیدم یک نفر به مادرش می‌گفت: «ما دیگر خسته شده‌ایم از بس که خانه‌ی ما بودی، یک روز هم برو خانه‌ی آن پسرت». چه‌قدر این پسر نفهم است! آدم به مادرش این حرف را می‌زند؟ ... 🔸 اگر کسی صد در صد مقدّس و مؤمن باشد، اهل نماز شب هم باشد، اما پدر و مادرش از او راضی نباشند، عبادت‌هایش فایده ندارد.
💠میرزا اسماعیل دولابی رحمةالله 🔸 در دنیا از هر کاری که برای دیگران از دستت بر می ‎آید، فروگذار نکن. اقلاً با اخلاق خوب و روی خوش از دیگران احوالپرسی کن. برای دیدار با فقرا به خانه‎شان برو. در هر مرتبه و جایی که هستی، نگاه کردن به زیردست عبادت است. به ایمان هم که رسیدی، زیردست‎هایت را با محبّت نصیحت کن. 🔸هم از آنچه از دنیا داری، بی‌‎نظر انفاق کن و هم از آنچه از آخرت و اخلاق پسندیده داری، بی‌‎نظر بذل و بخشش کن. اگر چنین ‎کنی، خواهی دید که نماز و عبادتت هم بزرگ می‎شود. 📚 طوبی محبت ،ج۱ ص ۱۳۱
💠حاج میرزا اسماعیل دولابی رحمت الله 🔸عفو و غفران، انسان را خیلی بزرگ می‌کند. اگر همسرت بوده، پدرت بوده، خواهر و برادرت بوده‌اند و اذیت کرده‌اند گذشت کن. این صفت خدایی است. خداوند صاحب عفو و گذشت را خیلی دوست دارد. چون صفت خدایی است. خداوند است که خلق را می‌آمرزد، شما هم اگر گناهکاری را که تو را اذیت و آزار رسانده است یا مالت را خورده است، عفوش کنی، این کار، کار خدایی است. شبیه کار خداوند است. خدا هم صفت و فعل خودش را خیلی دوست دارد. 🔸دیدی که ائمه‌ی ما همه عزیز و با ایثار و گذشت بودند و چقدر مورد محبت خدا. ما هم اگر با گذشت بودیم مورد محبت ائمه واقع می‌شویم. عفو کنید، گذشت کنید، شب که می‌خوابید استغفار کنید! هر روز هفتاد مرتبه برای خودتان یا کسانی که شما را اذیت کرده‌اند استغفار کنید. کسی که برای اذیت کنندگانش استغفار کند قلبش راحت و بزرگ می‌شود.
♨️راه تشخيص بهشتی بودن... 🔸 امام باقر (علیه السلام) به شخصي فرمودند: «اگر اراده كردی كه بفهمی بهشتی و يا جهنمی هستی، به قلبت مراجعه كن! اگر ديدی اهل طاعت را دوست داری، اهل بهشت و اگر اهل گناه را دوست داری، اهل جهنم هستی و انسان در قيامت با كسی كه او را دوست دارد، محشور می‌شود» در دوره آخرالزمان قلب مؤمن آب می‌شود؛ زيرا گناه را می‌بيند و استطاعات تغيير وضع را ندارد. 🖋آیت‌الله مجتهدی تهرانی
🔴 یکی از حقه های ! ✍ آیت الله فاطمی نیا ره: استادی داشتم كه از اولیاء خدا و بسيار مرد بزرگی بود ، خدمت عليه السلام رسیده بود .ایشان می فرمود : زمانی که قرار است خیری به انسان برسد ، شيطان به هر طريق ممكن تلاش می كند مانع رسيدن آن خير شود . برای مثال می خواهی كنی ، سريع وسوسه می‌کند که برای چه دعا می کنی ! مگر تا به حال دعاهايت مستجاب شده است !؟ اينها وسوسه های شيطان است و نبايد به آن ترتيب اثر داده شود . گفته شد : کسی که دعا می کند دست خالی برنمی‌گردد ، و بالاخره چیزی در کاسه او می‌ریزند . ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
💠حاج میرزا اسماعیل دولابی رحمت الله؛ 🔸بعضی مواقع خداوند متعال می‌خواهد کسی را در مراتب بندگی زود بالا ببرد، به همین خاطر درهای زندگی او را مثل دیگ زودپز محکم می‌بندد و او را در سختی قرار می‌دهد. 🔸خود ما نمی‌دانیم که آیا ما در سختی ها بهتر خداوند را بندگی می‌کنیم یا در خوشی‌هایمان... اکثر کسانی که به مراتب بالای بندگی رسیدند، زندگی سختی داشته اند.
💠حضرت آیت الله بهجت قدس سره: 🔸یک نگاه تند که سبب ایذای یک مؤمن و یا هتک حرمت او شود، حرام است؛ همچنین یک تبسم به اهل معصیت که موجب تشویق او بر گناه باشد، حرام است. بنابراین، کسی که می‌خواهد به درجات کمال و یقین نائل گردد، باید از این‌گونه گناهان هم پرهیز نماید. 📚 در محضر بهجت ج٢ ص٧
💠آیت الله ناصری دولت آبادی 🔸مریضی‌ها برچند قسم است؛ یک قسم از مریضی به سبب گناهان است و باعث پاک شدن گناهان می‌شود. خدا وقتی می‌خواهد گناهان تو را ببخشد؛ تو را مریض می‌کند، تا بگویی: «یا الله! من توبه کردم، نفهمیدم»، تا او تو را ببخشد. 🔸 اما یک قسم دیگر مریضی و گرفتاری‌ها به واسطه این است که خدا می‌خواهد اجر و مقام به من بدهد. اگر صبر و تحمل نمودم، مقام و درجه ام بالا می‌رود. نبی مکرم اسلام صلى الله علیه و آله فرمودند: إنَّ الرّجُل لَیکونُ لَه الدَّرَجةُ عندَ اللّه ِ لایبلُغُها بعملِهِ ، حتّى یبْتَلى ببلاءٍ فی جِسمِهِ فیبلُغَها بذلک؛ (الدعوات : ١٧٢) براى آدمى نزد خداوند، درجه اى است که او با عمل خود، بدان نمى رسد، مگر آن که بدنش به بلایى گرفتار شود و بدین وسیله، به آن درجه دست یابد.