یک خاطره از جنگ و عبرتی که بعضی نگرفتند سال ۶۲ مریوان عملیات والفجر ۴👇👇 ده راس قاطر با ۳نفر نیرو مسٸولیت‌شان با من بود. وارد منطقه شدیم و پس از استقرار در محلی دور از تیرس ترکش و خمپاره ها منتظر دستور🤔 ساعت ۱۲ شب بود که ماموریت آمد با یک بلد راه از لشکر، مهمات و آذوقه به یک گردان برسانیم که روی یکی از تپه های کانی مانگا در محاصره بودند. با توجه به محاصره نیروها و حساسیت ماموریت قرار شد از بین نیروهای قدیم و جدید چند نفر را انتخاب کنیم و بوسیله چند راس قاطر جنگ دیده ماموریت را انجام دهیم. همه چیز آماده حرکت شد بلد با چراغ قوه نگاهی به قاطر ها انداخت و گفت قاطر آخر صف را با خودتون نیارید.😳 با تعجب گفتم چرا؟ گفت👈 این قاطر یه بار این مسیر را رفته و در بین راه سر خورده اگر دوباره از همون مسیر برویم که با توجه به محاصره نیروها مجبوریم برویم این قاطر محاله دوباره همان مسیر را بره و به نتیجه نمی رسیم👏 قاطر آخری را عوض کردم 👌 این خاطره را گفتم تا بدونید یه #حیوان تو شب تاریک و تو منطقه جنگی یه مسیر خطرناک را دوبار نمی رفت 😳 حتی اگه کلی بهش یونجه و علف میدادی اما بعضی چهل ساله هر سال بر یک اشتباه احمقانه #اعتماد-به-دشمن #اعتماد-به-غرب که هزاران میلیارد دلار به این کشور خسارت زده و ره آوردی جز دشمنی و تحریم و تخریب اقتصاد و فقر و بدبختی نداشته اصرار می ورزند. #دردناکه که میگن طرفدار مردم و ایرانیم😔 اما مردم را گروگان بی تدبیری و حماقت خودشان کرده اند.. یک رزمنده http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12