#کندوی_عنکبوت 🕷🕸
❌ داستان دهشتناک یورش نوین
شیاطین 🔱 به ایران درآخرالزمان ⁉️
#قسمت_هفدهم
🕷 رزمایش زمینیان
ابلیس 🔱 که روایت این اسرار 🔮 برایش مشقت داشت و گاه دندان های تیره ی خود را به هم می کشید، گفت:" خدا ✨ برای پیاده سازی پروژه ی تشکیلات در زمین 🌏، غالب دستورات و ضوابط آیینش را به گونهای برای آدمیان 👥 مشق کرد تا رزمایشی در جهت تاسیس و استوار سازی تشکیلات در سراسر کره خاکی 🌏 به راه بیفتد.
اگر دقت کرده باشید، بسیاری از فرامین خدا ✨ برای آدمیان 👥 با همین نگاه تشکیلاتی صادر شده است، فی المثل امر به معروف و نهی از منکر یک قانون محوری برای توان بخشی نظام اجتماعی آدمیان 🌏 و تقویت یکتاپرستان ✨ است و کارکرد عجیب آن، جلوگیری از رخنه ی فتنه و فساد و اختلاف در تشکیلات موحدان ✨ و مایه ی آبادانی و رشد نظام و اجتماع 👥👥👥 آن هاست. اهمیت این قانون برای حراست از تشکیلات آدمیان 👥 به قدری عظیم است که خدا ✨ تمام کارهای نیک را در مقایسه با امر به معروف و نهی از منکر مثل قطره ای 💧در مقابل دریا 🌊 می داند.
به همین علت از منفورترین آدمیان 👥 در نزد من 🔱، کسانی هستند که با به کار بستن این قاعده در روی زمین 🌏، رهبران ⭐️ خود را در مراقبت از تشکیلات، مساعدت میکنند.
این گزاره را خوب به خاطر بسپارید. برای خدا ✨ بنیادی ترین چیز در میان آدمیان 👥، دایر کردن تشکیلات به زعامت رسولان ⭐️ خود و حراست از آن است و اینگونه اراده کرده تا با برپا کردن خیمه ی خداگرایان ✨ و تشکیلاتی که تمام افرادش هدف و فکر واحد دارند، خلعت جانشینی 💫 را بر تن آدمیزاد کند.
امروز ناگزیرم نقاط حساسی همچون امر به معروف که در آیین خداپرستان ✨ نقش نیرو دهی به تشکیلاتشان را دارد، برای شما شماره کنم، چرا که شناسایی این نقاط مهم در طراحی نقشه و دسیسه های آینده تان تاثیر بی حدی دارد.
شما فرماندهان 👿 وفادار من 🔱 باید مراکز حساس آیین خدا ✨ را شناسایی کنید و سپس ذهن طراح خود را به کار بگیرید.
برای ضربه زدن به آن نقاط از نیروی سحرآمیز 🔮 خود کمک بگیرید و جامعه ی یکتاپرستان ✨ را تا می توانید، تضعیف کنید.
فرضا برای امر به معروف و نهی از منکر که یکی از تیز ترین ابزارهای خدا ✨ برای جلوگیری از آسیب زدن ما به تشکیلات آدمیان 👥 است، شبهات آدمی 👤 پسند ابداع کنید، مثلاً این قانون را مداخله و دست درازی به امور دیگران جا بیندازید.
به آدمیان 👥 تلقین کنید که آزادی مطلق، حق مسلم آنهاست و کسی حق محدود سازی آنها را ندارد.
مولف: روح الله ولی ابرقوئی