🔆 لقمه حرام همه‌ی ما مستعد “حر” شدن و همه‌مان مستعد “عمرسعد” شدنیم. می‌پرسی چطور؟ جواب خیلی ساده است. حر، سردارِ لشکر یزید بود و حق‌طلب؛ عمرسعد، آشنا با مرام اهل بیت و حق‌ستیز. روز عاشورا امام حسین(ع) خطاب به لشکریان یزید می‌فرماید این‌که کلامِ من در شما اثر نمی‌کند اثر ِ لقمه‌های حرام است.[1] لقمه‌ی حرام ممکن است اشکِ چشم را نخشکاند اما قطعا نورانیت قلب را از بین می‌برد و قلبِ تاریک چه‌ها که نمی‌کند؟! شنیده‌ایم‌ دیگر؛ عمرسعد هم در کربلا بر مصیبت آل الله می‌گریست، هم لشکرِ درنده‌خوهای یزیدی را رهبری می‌کرد! مراقب لقمه‌مان باشیم؛ کوچکی و بزرگی، چرب‌و‌چیلی، شیرینی و بی‌نمکیش فرقی نمی‌کند. حرام، حرام است چه کرور کرور، چه یک قِرانِ سیاه! لقمه‌‌ی حرام، حسین‌کش است. دست‌های علمدار، قلم می‌کند. آبِ مشک می‌ریزد و دلِ رباب، کباب می‌کند. لقمه‌ی حرام، گلوی شش ماهه می‌دَرَد، زینب به اسیری ِ شام می‌برد، لقمه‌ی حرام… مراقب لقمه‌‌مان باشیم! ______________ 1_ “فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ؛ شکم‌هایتان از حرام پر شده و بر قلب‌هایتان مُهر خورده است.” بحارالانوار، ج 45، ص8 #محرم ✒️#فرزند_آدم 📌 بازنشر کلیه مطالب جهت اطلاع دیگران بدون ذکر منبع هم مجاز است. 🏴 رسانه باشید و این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. 🇮🇷