✳️ آفرین سید محمدسعید! 🔻 یادم نمی‌رود یک بار در مجلس درس، ناگهان آخوند [ #ملاحسینقلی_همدانی] تغییر حالی پیدا کرد و بی‌مقدمه چند مرتبه گفت: «آفرین سید محمدسعید، آفرین سید محمدسعید.» من و شاگردان همگی از رفتار او متعجب شدیم. شاگردان با بهت و حیرت به‌هم نگاه می‌کردند و از حکمت این قول در فکر بودند. به‌ناچار، روز و ساعت این مطلب را یادداشت کردند تا سید محمدسعید حبوبی از سفر بازگردد. پس از بازگشت سید محمدسعید، از او ماجرای رخ داده در آن ساعت و روز را پرسیدند. سید سعید تأملی کرد و پس از آنکه تعجبی بسیار در چهره داشت، در پاسخ آن‌ها گفته بود: «آن روز و آن ساعت در راه بازگشت از کربلا به‌سمت کوفه، در شط سوار قایقی شده بودم. در قایق، مرد عربی سرش را روی شانه‌ی من گذاشته بود و از خستگی خوابش برده بود. خُرخُر می‌کرد و آب دهانش داشت روی من می‌ریخت. می‌خواستم شانه‌ام را از زیر سر او بکشم اما دلم نیامد و با خود گفتم بگذارم این مرد روی شانه‌ی من بخوابد و این وضع نفرت‌آور را تا رسیدن به کوفه تحمل کردم.» 📚 از کتاب #کهکشان_نیستی 📖 ص ۶۱ 👤 #محمدهادی_اصفهانی

✳ تمام غصه‌ها تا اولِ الله‌اکبرِ نماز است! 🔻 «تمام غم‌ها و غصه‌ها تا اولِ الله‌اکبرِ #نماز است.» [آیت‌الله قاضی] این را گفت و شروع کرد به خواندن نماز. به او نگاه کردم و یاد کلامش افتادم که می‌گفت: «اگر عیاشان و خوش‌گذران‌ها بدانند که در #معرفت_الهی چه مقدار شور و عشق و لذت هست، دست از همه‌ی کارها برمی‌داشتند و به طرف معرفت الهی روی می‌آوردند.» 👤 راوی: #علامه_طباطبایی 📚 از کتاب #کهکشان_نیستی | داستانی بر اساس زندگی #آیت_الله_قاضی_طباطبایی 📖 ص ۴۱۴ ✒ نوشته: #محمدهادی_اصفهانی

✳️ برای بازی‌کردن خلق نشده‌ایم! 🔻 در بین استادانم جوانی بود که #شیخ_محمدتقی_بهجت نام داشت. نزد او بخشی از کتاب رسائل شیخ انصاری را خواندم. یادم نمی‌رود روزی را که به‌دلیل خستگی، در جمع دوستان در حرم مطهر نشسته بودم؛ شیخ محمدتقی را دیدم که به سویم می‌آید. اشاره‌ای کرد تا نزدش بروم. از جا برخاستم و به سویش رفتم. به‌آرامی سرش را نزدیک گوشم آورد و گفت: «ما لِلَّعْبِ خُلِقْنا.» (برای بازی‌کردن خلق نشده‌ایم). این کلام چنان دلم را آتش زد که از آن به بعد متحیر و سرگردان شدم و بر اثر آن، انقلابی مضاعف در وجودم به‌پا شد. 👤 راوی: #سیدعبدالکریم_کشمیری 📚 از کتاب #کهکشان_نیستی | داستانی بر اساس زندگی #آیت_الله_قاضی_طباطبایی 📖 صفحات ۴۵۵ و ۴۵۶ ✒ نوشته: #محمدهادی_اصفهانی