🌸💞🌸💞🌸💞🌸💞🌸💞🌸 #پیوند_عاشورا_و_مهدویت #قسمت_هشتم: #قاطعیت_صراحت_صداقت_امام_حسین_علیه_السلام_و_امام_زمان_علیه_السلام امام حسین علیه السلام در برابر غاصبان و خلافکاران لحظه ای نرمش نشان نداد، نه از ساز و برگ نظامی دشمن هراسی داشت و نه فضای اختناق سیاسی امویان بیمی در دلش می افکندو نه آن که از کمی نیروی حمایت کننده نگران بود. با خدای خویش پیمان بسته بود که رضای حق را بر هر چیز دیگری مقدم بدارد اگر تمام جهان علیه او قیام می کردند دست از حق و حقیقت بر نمی داشت، در زیر شمشیرها و نیزه ها و سمّ اسب های دشمنان با قاطعیتی تزلزل ناپذیر و در مقابله با دشمن بس قوی، خونخوار و بی رحم فریاد زد: ما با این نیروی اندک در برابر خصم با قدرت، اقدام به جنگ می کنیم اگر پیروز شویم تازگی ندارد و اگر کشته شویم دنیا می داند که مغلوب نشده ایم و اگر بدنهایمان در زیر سم اسبان پاره پاره گردید در اراده ما خللی وارد نگردیده است. 📚تحف العقول، ص 171. موقعی که برخی از خواص امام را از عواقب خطرناک مخالفت با دستگاه اموی و اقدام به جنگ بر حذر داشتند و محمد حنفیه(برادرش) عرض کرد تا آنجا که امکان دارد در شهر معینی اقامت نکنید، امام فرمود: اگر در تمام این دنیای وسیع هیچ پناهگاه و مأوایی نباشد بازهم با یزید بیعت نخواهم کرد. 📚لهوف سیدبن طاووس، ص65. امام حسین علیه السلام با اتکا به اصل ایمان و عقیده در مسیری که پیش گرفته بود صداقت و صراحت داشت اگرچه، شیوه مذکور برای شخص او با خسران توأم بود. در منزل «زباله» امام از شهادت مسلم بن عقیل، هانی و عبداللّه یقطر توسط نامه ای رسمی آگاهی یافت، حضرت در حالی که این مکتوب را در میان یارانش به دست گرفته بود، فرمود: خبر تأسف انگیزی به دست ما رسیده و شیعیان دست از یاریمان برداشته اند، اینک هر یک از شما که بخواهد بازگردد آزاد است و از سوی ما حقی بر گردنش نمی باشد. 📚الارشاد، ص223. این طرح و پیشنهاد نه یک بار و نه در یک منزل بلکه در موارد مختلف و به مناسبت های گوناگون مطرح گردید. حتی در منزل بطن عقبه که تنها عدّه ای معدود و با صداقت و استقامت و فداکار به عنوان یاران امام باقی ماندند بازهم موضوع مذکور با بیانی دیگر امّا صراحتی افزون تر از سوی امام حسین علیه السلام عنوان گشت. 📚سخنان حسین بن علی از مدینه تا شهادت، ص ۱۲۰. البته این برخوردهای آزاد منشانه با حالتی از مهربانی و عطوفت هم توأم بود و گویا هدف امام تلاش گسترده در جهت آموزش و تربیت نسلی خالص، فداکار و پرهیزگار است. سخنان امام در شب عاشورا مؤیّد این نکته است: اما بعد یارانی شایسته تر و بهتر از یارانم نمی شناسم و خاندانی از خاندان خودم نکوتر، خویش دوست تر سراغ ندارم بدانید که به شما اجازه می دهم با رضایت من همگی بروید که حقی بر شما ندارم. اینک شب شما را در بر گرفته و آن را وسیله ای برای رفتن خود قرار دهید. 📚همان مآخذ. امام عصر علیه السلام در برخورد با دشمنان از یک نوع مجازات استفاده نمی کند بلکه برخی از آنان را در جنگ نابود می سازد و حتی فراریان و زخمیان آنان را تعقیب می کند. گروهی را اعدام نموده، خانه هایشان را ویران می کند و گروهی را تبعید می نماید و دست برخی را قطع می کند. حسن بن هارون می گوید: در محضر امام صادق علیه السلام بودم. معلی بن خنیس از حضرت پرسید: آیا هنگامی که حضرت قائم ظهور کند بر خلاف روش امیر مومنان در برخورد با مخالفان رفتار می کند؟ امام فرمود: آری علی علیه السلام ملایمت و نرمش را در پیش گرفت چون می دانست پس از او دشمنان بر یاران و شیعیانش چیرگی پیدا می کنند ولی سیاست حضرت قائم قهر و غلبه و به اسارت گرفتن آنان است. زیرا می داند که دیگر کسی بر شیعیان تسلط نخواهد یافت. امام زمان علیه السلام کار را به جایی می رساند که بسیاری از مردم می گویند این شخص از آل محمد نیست و اگر از اهل بیت پیامبر بود رحم می کرد. 📚نشانه هایی از دولت موعود، حجت الاسلام نجم الدین طبسی -----~~🍃🌻🍃~~---- با ما همراه باشید ❤️@mahde_mahdavi_goolbargh65118 -----~~🍃🌻🍃~~-----

#انیمیشن_کودکانه_محرم_مدافع_حرم_زیباست👌😭🌹

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِيعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ سَلَّمَ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ مَغْفِرَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ وَ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ سلام بر تو یا باب الحوائج یا اباالفضل العباس علیه السلام

#توسل_و_عرض_حاجت_بودایی_های_هند_به_امام_حسین_علیه_السلام

#مداحی_کودکانه_محرم_دهه_شصت

#مداحی_کودکانه_زبانحال_اسارت_و_....

🌸💞🌸💞🌸💞🌸💞🌸💞🌸 #پیوند_عاشورا_و_مهدویت #قسمت_نهم: #امام_زمان_خودش_را_با_امام_حسین_معرفی_میکند امام زمان در آغاز قیام خود، در کنار خانۀ کعبه بین رکن و مقام می‌ایستد و ندا می‌دهد: " ای اهل عالم! همانا جدّ من حسین علیه السلام را با لب عطشان به شهادت رساندند؛ إذا ظهر القائم علیه السلام قام بین الرکن و المقام و ینادی بنداءات خمسة: الأول: ألا یا أهل‏ العالم‏ أنا الإمام القائم، الثانی: ألا یا أهل‏ العالم‏ أنا الصمصام المنتقم، الثالث: ألا یا أهل‏ العالم‏ إن جدّی الحسین قتلوه عطشان..." 📚 الزام الناصب، ج2، ص233. بیرق‌های اصحاب حضرت پرچم‌های سیاه عزاداری اباعبدالله علیه السلام است و شعارشان « یا لثارات الحسین علیه السلام» است. 📚امالی صدوق، ص130. سینه‌زنان و عزاداران اباعبدالله الحسین علیه السلام یاران امام زمان علیه السلام هستند. و براستی فلسفه اقامه عزای دهه اول ماه محرم چیست؟ این‌همه تأکید اهل‌بیت علیهم السلام برای زیارت( و اقامه عزای) امام حسین علیه السلام چیست؟ حضرت آدم علیه السلام وقتی با کلماتی از جانب پروردگار مواجه می‌شود: " فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْه" که طبق روایات در تفسیر این آیۀ شریفه، این کلمات نام پنج تن بوده‌اند، وقتی حضرت آدم علیه السلام به نام امام حسین علیه السلام می‌رسد، بی‌اختیار اشک می‌ریزد و خشوعی وصف ناپذیر در قلبش ایجاد می‌شود. حضرت آدم علیه السلام از جبرائیل امین، دلیل این موضوع را می پرسد و جبرئیل نیز روضه امام حسین علیه السلام را برای او می‌خواند و حضرت آدم علیه السلام به شدت گریه می‌کند: « فَلَمَّا ذَکَرَ الْحُسَیْنَ‏ سَالَتْ دُمُوعُهُ‏ وَ انْخَشَعَ‏ قَلْبُهُ وَ قَالَ یَا أَخِی جَبْرَئِیلُ فِی ذِکْرِ الْخَامِسِ یَنْکَسِرُ قَلْبِی وَ تَسِیلُ عَبْرَتِی قَالَ جَبْرَئِیلُ وَلَدُکَ هَذَا یُصَابُ بِمُصِیبَةٍ تَصْغُرُ عِنْدَهَا الْمَصَائِبُ فَقَالَ یَا أَخِی وَ مَا هِیَ قَالَ یُقْتَلُ عَطْشَاناً غَرِیباً وَحِیداً فَرِیداً لَیْسَ لَهُ نَاصِرٌ وَ لَا مُعِینٌ وَ لَوْ تَرَاهُ یَا آدَمُ وَ هُوَ یَقُولُ وَا عَطَشَاهْ وَا قِلَّةَ نَاصِرَاهْ حَتَّى یَحُولَ الْعَطَشُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ السَّمَاءِ کَالدُّخَانِ فَلَمْ یُجِبْهُ أَحَدٌ إِلَّا بِالسُّیُوفِ وَ شُرْبِ الْحُتُوفِ فَیُذْبَحُ ذَبْحَ الشَّاةِ مِنْ قَفَاهُ وَ یَنْهَبُ رَحْلَهُ أَعْدَاؤُهُ وَ تُشْهَرُ رُءُوسُهُمْ هُوَ وَ أَنْصَارُهُ فِی الْبُلْدَانِ وَ مَعَهُمُ النِّسْوَانُ کَذَلِکَ سَبَقَ فِی عِلْمِ الْوَاحِدِ الْمَنَّانِ فَبَکَى آدَمُ وَ جَبْرَئِیلُ بُکَاءَ الثَّکْلَى.» 📚عوالم العلوم، ج17، ص104. نوح، ابراهیم، موسی و عیسی صلوات الله علیهم اجمعین نیز هر یک در ماجرایی از کربلا عبور می‌کنند و متوجه داستان کربلا می‌شوند، با امام حسین علیه السلام آشنا می‌شوند و برای ایشان گریه می‌کنند. در روایاتِ اهل سنّت داریم که هیچ پیامبری نبوده است مگر اینکه از کربلا عبور کرده است و برای امام حسین علیه السلام گریه کرده است: " مَا مِنْ‏ نَبِیٍ‏ إِلَّا وَ قَدْ زَارَ کَرْبَلَاءَ وَ وَقَفَ عَلَیْهَا" 📚 کامل زیارت،ص67. امام حسین علیه السلام برای بشریت یک موضوع راهبردی است و امام زمان علیه السلام پرچم دار آن است.

به پنج نکته کلیدی می پردازیم تا خود را در وادی این موضوع راهبردی با ولای منتقم خونش بیابیم: ( این نکات در کنار هم یک پازل را تشکیل می دهند.) ✅ #اول: ما نمی توانیم بنشینیم تا مصیبت پیش بیاید و بعد مصیبت زده شویم. عزاداری دهه اول ماه محرم را برپا می کنیم چون روشنگری است. با این عزاداری بصیرت ایجاد می کنیم، حرف می زنیم، حرف می شنویم تا عاشورا تکرار نشود.  ✅ #دوم: باید قبل از آنکه این امام یا مرجع از دار دنیا برود، مقلد بودن خود را اثبات کرده باشیم تا بتوانیم باقی بر تقلید باشیم که اگر در دهه محرم این کار را انجام ندهیم گویی باقی بر تقلید از سیره نبوده ایم.  ✅ #سوم: ما در سیره اهل بیت علیهم السلام عزاداری برای امام حسین علیه السلام را داریم و زمانی که موضوعی در سیره اهل بیت علیهم السلام باشد دیگر جایی برای چانه زدن ندارد.   در سیره اهل بیت روشنگری در دهه اول محرم صورت می گرفت و حضرات معصومین علیهم السلام در این دهه مجلس روضه را محدود می کردند و بیشتر به دو کار می پرداختند: ✅ روشنگری؛ ✅ شعرخوانی های حماسی و سیاسی؛ افرادی مثل دعبل و دیگران حتما مقید بودند که آخر مجلس و پس از شعرخوانی با موضوعات یادشده، برای امام حسین علیه السلام عزاداری می کردند. پس اصل با مطالب دیگر است و محرم را فقط برای مجلس روضه نمی خواهیم و روضه در فرع مطرح می شود.   دهه محرم دهه تصمیم است و ما به عنوان شیعه باید بنشینیم و فکر کنیم که در میدان دفاع از سیره اهل بیت علیهم السلام هستیم یا خیر. دهه اول محرم دهه تصمیم است و در جریان وقایع عاشورا تماما این تصمیم گیری ها را در مواقع و برهه های محتلف می توان دید. وقتی امام حسین علیه السلام در خیمه فرمودند: فردا هرکس که اینجا باشد کشته خواهد شد، چراغ ها را خاموش کرد و زمانی که چراغ ها روشن شد بسیاری از حاضران از فرط ترس، حتی کفش های خود را بیرون خیمه گذاشته بودند و با پای برهنه فرار کردند.   ✅ #چهارم: آن است که ما از طرف اهل بیت علیهم السلام مامور به برگزاری مجالس روضه صرف و مصائب در دهه اول ماه محرم نشده ایم ولی عملا همین کار را می کنیم، یعنی نوعی افراط و تفریط از سوی ما صورت می گیرد و این افراط و تفریط هیچ جایگاهی ندارد. اهل بیت علیهم السلام مجلس عزاداری را با دو محوری که اشاره شد برگزار می کردند و در این مجالس روشنگری سیاسی داشتند در حالی که اکنون می گویند منبر را سیاسی نکنید.   مساله دیگر فارغ از بیان و روشنگری مسائل سیاسی برگزاری مجالس شعر بود. اکنون کنگره های متعدد شعر برای امام حسین علیه السلام می گیرند ولی اکثر ابیات در مورد شکل و شمایل ظاهری حضرت علیه السلام است. بنابراین، از دهه اول محرم و عزاداری ها برداشت درستی نداشته ایم نه اینکه بد به ما رسانده باشند.   ✅ #نکته_پنجم: اینکه وقتی متن زیارت عاشورا و سایر متون که در مفاتیح الجنان برای امام حسین علیه السلام وارد شده است را بررسی کنیم می بینیم که یک سری خطوط برای ما ترسیم شده است که انسان مصیبت زده نمی تواند به این خطوط فکر کند. انسان مصیبت زده فقط احساسات اش درگیر شده است و ناراحت از اینکه چه بر من می گذرد. چنین شخصی متوجه نیست که مطالبی که در این ادعیه وارد شده مطالبی است که باید روی آن فکر کرد. ما دهه اول محرم را عزاداری می کنیم در حالی که دهه اول، دهه فکر کردن است و عزاداری مصیبت از عصر روز دهم است و علما نیز سیره شان این بوده است که این دهه را تقویت کنند.   وقتی این دهه تقویت نشود و از این فرصت برای تهیه تولید و محتوا و انتقال مفاهیم این #موضوع_راهبردی استفاده نشود شک نکنید که از ما چهره ای مصیبت زده در ذهن همه مردم دنیا بویژه دشمنان اهل بیت علیهم السلام باقی خواهد ماند.  

امام زمان علیه السلام می داند: امام حسین علیه السلام چه کرده و چه گفته، حرکت و قیام خود را به چه بیانی تعبیر کرده است. چرا امام حسین علیه السلام از مدینه به مکه ‌رفتند؟ چرا از مکه به سوی عراق رفته و چرا از بین شهرهای عراق کوفه را انتخاب ‌کردند؟ چرا سر از کربلا در آوردند؟ بیانات حضرت برای دوستان و دشمنان یا هر کسی که در میانه راه با او روبه‌رو شد چه بوده است؟ چرا حضرت در ایام عرفه که تمامی حاجیان در مکه حضور دارند آن‌جا را ترک می‌کند در حالی که خودش فرزند منی و مکه است و مناسبات را به طور کامل درک می‌کند.... براین اساس است که در زیارت ناحیه مقدسه می فرماید: " أَندُبَنَّكَ صَباحا و مَساءً و لأَبكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما؛ هر صبح و شام بر تو گريه مى كنم و در مصيبت تو به جاى اشک، خون مى گريم." 💠 یا رب الحسین بحق الحسین علیه السلام! ما را در درک اقامه عزای اباعبدالله الحسین علیه السلام بر مسیر امام زمان علیه السلام رهنمون و استوار بفرما.... و هنگامه ظهور و تشکیل حکومت حضرتش جزو منتقمین خون ثارالله قرارمان بده.... 🙏🙏🙏 آمین....🙏🙏🙏 -----~~🍃🌻🍃~~---- با ما همراه باشید ❤️@mahde_mahdavi_goolbargh65118 -----~~🍃🌻🍃~~-----