از دیشب کلی خبر تلخ خوندیم و شنیدیم. ولی من می‌خوام توی همین تلخی یه نقطه‌ی زیبا بهتون نشون بدم. ویدئو رو ببینید و به اون گوشه‌ای که علامت زدم توجه کنید. اون پسر هفت-هشت ساله، که داره مثل بقیه از وحشت می‌دوه و فرار می‌کنه. از صدای گلوله دستش بی‌اختیار به سمت سرش می‌ره. بعد یهو چشمش می‌افته به اون مرد روی زمین. شاید آشنا باشه، شاید هم نباشه. از نظر من هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کنه. صدای گلوله جنگی و حمله یک تروریست وحشتناک‌تر از اونه که پدری برای فرزندش بایسته، چه برسه به یک بچه. ولی این پسر... این پسر... این همه شجاعت و مهربانی چطور در جثه کوچک پسرک جا شده؟ تو کجا بزرگ شدی، پسر؟ با کدام رویکرد تربیتی؟ با کدام قهرمان و الگو؟ با کدام قصه؟ نکند اسمت #قاسم است...؟ ‌ #روزهای_مادرانه #شاهچراغ #ما_ملت_امام_حسینیم