eitaa logo
گلچین مداحی و سخنرانی
2.2هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
12.8هزار ویدیو
205 فایل
بسم رب الحسین علیه السلام @golchine_maddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 راه بهشت 🔸 اینها که در بهشت با هم هستند، و یکدیگر را زیارت می‌ کنند، «تزاور» دارند و ملاقات می‌ کنند، گفتگو می ‌کنند سؤال و جواب دارند: ﴿وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلی‏ بَعْضٍ یتَساءَلُونَ﴾،[1] از جواب معلوم می‌ شود که محور سؤال چه بود؛ محور سؤال این است که شما وضعتان چه بود؟ در دنیا چه کار می ‌کردید؟ از چه راه به بهشت رسیدید؟ اینهاست. ﴿قالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فی‏ أَهْلِنا مُشْفِقینَ﴾؛[2] ما در خانواده خیلی با رفتار می ‌کردیم؛ یعنی از خانواده صحیح و تربیت شده می‌ گذرد، این راهش است! وقتی بهشتی ‌ها از یکدیگر سؤال می ‌کنند چگونه شد شما این جا آمدید؟ می‌ گویند راه بهشت از می‌ گذرد، ما با در خانه با همسرمان، با بچه ‌هایمان، با دخترمان، با پسرمان زندگی می‌ کردیم. اگر خدا فرمود: ﴿قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلیكُمْ ناراً﴾[3] ما با این آیه را عمل می‌ کردیم. 🔸 گفتند بهشتی شدن از می‌ گذرد، ما مسئول تربیت بچه‌ هایمان بودیم. خدا فرمود: ﴿قُوا أَنْفُسَكُمْ﴾، ما هم سعی کردیم خودمان را حفظ بکنیم. ﴿وَ أَهْلیكُمْ﴾؛ سعی کردیم بچه‌ هایمان را خوب تربیت کنیم. خانواده جامعه را می ‌سازد، هیچ دانشگاهی به اندازه دانشگاهِ هفت ساله پدر و مادر نیست، چون سفارشی نیست، سفارشی نیست که دوست یکدیگر باشید، مهربان باشید، اینها با سفارش حلّ نمی ‌شود، اینها یک امر است. محبت سفارشی نیست، محبت تزریقی نیست، این هفت سال، هفت سال است، بهشت از راه خانواده می ‌گذرد. 🔸 اینها سؤال کردند از چه راهی وارد بهشت شدید؟ گفتند از راه ! ما از یک خانواده صحیح و سالم گذشتیم، خلاصه از خانواده می ‌گذرد، ما نسبت به اهل خود این طور بودیم و اختصاصی به بچه‌ ها ندارد! نسبت به پدر و مادر این طور بودیم، نسبت به برادر و خواهر این طور بودیم، نسبت به بچه ‌ها این طور بودیم، نسبت به نوه‌ ها این طور بودیم، با در خانه زندگی می‌ کردیم. خدا به ما فرمود را مثل خودت از آتش حفظ کن: ﴿قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلیكُمْ ناراً﴾، ما هم این کار را کردیم. [1]. سوره طور، آیه25. [2]. سوره طور، آیه26. [3]. سوره تحریم، آیه6. 📚 سوره مبارکه طور
💠 کالای ابدی 🔹ما به دارالقرار بار می ‌یابیم و قرار می ‌گیریم و ثابت می‌ شویم، نه ساکن! لذا در ما خستگی نیست. این تعبیر دل پذیر قرآن که ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾[1] ما را می‌ رساند به اینکه هرگز نمی ‌میریم، نه «هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق»،[2] آنها یک زندگی برتر و والاتری دارند. 🔹 طبق بیانی که مرحوم کلینی (رِضْوَانِ اللَّهِ تَعَالَی عَلَیه‏) در جلد دوم اصول کافی از معصوم (سَلامُ الله عَلَیه) نقل می ‌کند، می ‌فرماید کسی که خدا را عبادت کند، این فاضل ترین و برجسته ‌ترین و بزرگوارترین مردم است، امام معصوم فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ وَ بَاشَرَهَا»؛[3] فاضل ‌ترین مردم کسی است که به نماز ، به عبادت که خدمت خلق است، عشق بورزد، با او معانقه کند، دست به گردن باشند، مباشرت کنند. از این بیان نورانی امام که کلینی نقل کرد، خیام و امثال خیام تربیت شدند که می ‌گوید: خاطر خیاط عقل گرچه بسی بخیه زد ٭٭٭ هیچ قبایی ندوخت لایق بالای عشق[4] عقل هر چه بخواهد حکیمانه و فیلسوفانه بیندیشد و خیاطی کند، قبایی که به اندام رسای عشق باشد نمی ‌تواند بدوزد. این بیان نورانی امام است که فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ وَ بَاشَرَهَا». 🔹 سخن خدای عالم و این است که انسان مرگ را می ‌میراند. ما هستیم و مرگ نیست و برای أبد می‌مانیم و ثابت هستیم. یک موجود ثابت أبدی، می‌ خواهد. آن کالای أبدی سالم است و سالم است و سالم است و سالم است و سالم است و سالم است. چقدر امام باقر(سَلامُهُ اللَّهِ وَ صَلَوَاتُ عَلَیه‏) سخنان زیبا فرمود که «لَا عِلْمَ كَطَلَبِ السَّلَامَةِ وَ لَا سَلَامَةَ كَسَلَامَةِ الْقَلْبِ وَ لَا عَقَلَ كَمُخَالَفَةِ الْهَوَی ... وَ لَا مَعْرِفَةَ كَمَعْرِفَتِكَ بِنَفْسِك‏»![5] این بیان ‌ها نشان می‌ دهد که معرفت ‌شناسی و عترت ‌شناسی و معادشناسی در دامنه توحید و وحی و نبوت‌ شناسی از هستند که هم دنیای ما را تأمین می ‌کنند هم آخرت ما را. هرگز نگوییم فلان شخص چنین کرد، فلان شخص چنین می‌گوید. همواره بگوییم ، پیامبر او چنین آورد، ائمه چنین گفتند، علی و اولاد علی (صَلَوَات اللَّهِ وَ سَلامُه عَلَیهِمْ أَجْمَعِین) چنین گفتند. [1]. سوره آل عمران، آیه185؛ سوره انبیا، آیه35. [2]. غزلیات حافظ، غزل شماره11؛ «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ٭٭٭ ثبت است بر جریده عالم دوام ما». [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص83. [4]. دیوان اشعار عطار، غزل شماره449. [5]. تحف العقول، ص286.
معنای حقیقی اقامه‌ی صلاة 🔻 در یک ، به معنای این است که روحِ در جامعه زنده بشود. جامعه، جامعه‌ی شود. می‌دانید که جامعه‌ی نمازخوان، یعنی آن جامعه‌ای که در تمام گوشه‌وکنارهایش خدا و یاد خدا، به‌طور کامل موج می‌زند و می‌دانید که جامعه‌ای که ذکر خدا و یاد خدا در آن موج بزند، در این جامعه هیچ فاجعه‌ای انجام نمی‌گیرد؛ هیچ جنایتی، هیچ خیانتی، هیچ لگدی به در این جامعه انجام نمی‌گیرد. آن جامعه‌ای که در آن ذکر خدا موج می‌زند، مردم متذکر خدا هستند و جهت‌گیری، جهت‌گیری خدایی است. در این جامعه، همه کار مردم برای خدا انجام می‌گیرد. 👤 📚 برگرفته از کتاب «طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن» 📖 صفحات ۴۶۲ و ۴۶۳