دست من هم بده آن جام ازل را لُطفاً
برسان تا دم این خانه أجل را لُطفاً
زُلف تو رونق گردشگری چشم و دل است
تو بپوشان کمی آن تاج مَحّل را لُطفاً
مُژه هایت چقدر با دل من بازی کرد
رو به پایین بده اَقمار زُحَل را لُطفاً
بوسه از گونه ی تو خوبترین کار من است
تو مُهَیا بُکُن این خَیرُالعَمل را لُطفاً
شُده این حرکت ابروی تو ویرانگر دل
هِی مَلرزان پس از این خَطّ گُسَل را لُطفاً
من به کندوی عسلهای لبت حساسم
با زبان پاک نَکُن ظرف عسل را لُطفاً
چشم را باز کن و بسته و تکرار بُکُن
آخر دوره آن شاه غزل را لُطفاً
هر که طاووس بخواهد نَکِشَد جُور، بده
با کمی ناز تو تغییر مَثَل را لُطفاً
#حسین_صیامی@golchine_sher
