نباشم گر در این محفل چه غم دیوانه ای کمتر خوش آن روزی زخاطرها روم افسانه ای کمتر بگو برق بلاخیزی بسوزد خرمن عمرم به گرد این قفس مرغ نچیده دانه ای کمتر چه خواهد شد نباشد گر چو من مرغ سخنگوئی نوای کم غمی کم ناله ی مستانه ای کمتر تو ای سقف کبود آسمان بر سر خرابم شو پرستوئی نهان در تیر کوب خانه ای کمتر چو مستی بخش گفتاری ندارم دم فرو بندم سبو بشکسته ای در گوشه ی میخانه ای کمتر ز ، جمع خود برانیدم که همدردی نمیبینم میان آشنایان جهان بیگانه ای کمتر چه حاصل زین همه شور و نوای عاشقی ای دل نداری تاب مستی جان من پیمانه ای کمتر #رحیم_معینی_کرمانشاهی @golchine_sher