دلم قرار ندارد از فغان ، بی تو
سپندوار ز کف داده ام عنان ، بی تو
ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ
ز جام عیش لبی تر نکرد جان ، بی تو
چون آسمان مه آلوده ام ز تنگدلی
پر است سینه ام از اندوه گران ، بی تو
نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق
سر بهار ندارند بلبلان ، بی تو
لب از حکایت شبهای تار می بندم
اگر امان دهدم چشم خونفشان ، بی تو
چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان
نمی زند سخنم آتشی به جان ، بی تو
از آن زمان که فروزان شدم ز پرتو عشق
چو ذرّه ام به تکاپوی جاودان ، بی تو
عقیق صبر به زیر زبان تشنه نهم
چو یادم آید از آن شکّرین دهان ، بی تو
گزاره غم دل را مگر کنم چو «امین»
جدا ز خلق به محراب جمکران ، بی تو
#سید_علی_خامنه_ای
#رهبر_انقلاب
@golchine_sher
می کند آشفته ام، همهمه ی خویشتن
کاش برون می شدم، از همه ی خویشتن
می کشد از هر طرف، چون پر کاهی مرا
وسوسه ی این و آن، دمدمه ی خویشتن
پنجه در افکنده ام، در دل خونین خویش
گرگ وش افتاده ام، در رمه ی خویشتن
باده ی نابم گهی، زهر هلاهل گهی
خود به فغانم از این، ملقمه ی خویشتن
طفلم و بنهاده سر، بر سر دامان عشق
تا کندم بیخود از، زمزمه ی خویشتن
مست و خرابم امین، بی خبر از بود و است
از که ستانم بگو! مظلمه ی خویشتن
#سید_علی_خامنه_ای
#رهبر_انقلاب
@golchine_sher
می‌کند آشفته‌ام، همهمه‌ی خویشتن
کاش برون می‌شدم، از همه‌ی خویشتن
می‌کشد از هر طرف، چون پر کاهی مرا
وسوسه‌ی این و آن، دمدمه‌ی خویشتن
پنجه در افکنده‌ام، در دل خونین خویش
گرگ‌وش افتاده‌ام، در رمه‌ی خویشتن
باده‌ی نابم گهی، زهر هلاهل گهی
خود به فغانم از این، ملقمه‌ی خویشتن
طفلم و بنهاده سر، بر سر دامان عشق
تا کُندم بیخود از، زمزمه‌ی خویشتن
مست و خرابم امین، بی‌خبر از بود و هست
از که ستانم بگو! مظلمه‌ی خویشتن
#سید_علی_خامنه_ای
#رهبر_انقلاب
@golchine_sher