ساقیا بر سر جان بار گران است تنم باده ده باز رهان یک نفس از خویشتنم من از این هستی خود نیک به جان آمده‌ام تو چنان بی‌خبرم کن که ندانم که منم پیش این قالب مردار چه کار است مرا نیستم زاغ و زغن طوطی شکر سخنم مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک دو سه روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم خنک آن روز که پرواز کنم تا ور یار به هوای سر کویش پر و بالی بزنم در میان من و معشوق همام است حجاب وقت آن است که این پرده به یک سو فکنم #همام_تبریزی @golchine_sher