مشکل از منه که با کسایی که دوسشون دارم به قدری مهربون رفتار میکنم که فکر میکنن احمقم و باعث میشه دلشونو بزنم.

میخاسم تو دلت برج بسازم ولی شهرداری اومد گفت این مکان عمومیه!

کسی که قراره بره دویدن یادش بده

دوست داشتن وقت گذاشتنه،نه پر کردن وقت های خالی.

هدفهایتان را روی کاغذ بنویسید میان مغز و دست شما اتفاق فوق العاده ای می افتد... وقتی قلم و کاغذی برمی دارید و هدفهایتان را مکتوب می کنید هم زمان قوانین انتظارات، جذابیت و همخوانی را فعال می سازید. به این باور می رسید که می توانید به هدفهای خود دست پیدا کنید. مکتوب کردن هدفها بر عزم و اراده شما می افزاید تا هر اقدامی را که برای دستیابی به هدفهایتان ضرورت دارد، انجام بدهید. وقتی هدفهایتان را مکتوب می کنید، با سرعتی معجزه آسا به آنچه می خواهید دست پیدا می کنید. با نوشتن هدفهایتان، احتمال دستیابی به آنها 10 برابر می شود به 1000 درصد می رسد. @golchintap

📝 نوشته‌ام را اینگونه آغاز کردم ما ادامه دادن با همدیگر را دوست داریم و ادامه دادم که دوست داشتن همدیگر یک چیز است و دوست داشتنِ ادامه دادن با همدیگر یک چیز دیگر. دوست داشتن به خودی خود لحظه‌ای و موقتی‌ست. خشم موقتی‌ست، نفرت موقتی‌ست. هیچکدام از این‌ها با دوام گره‌ نخورده‌ اند. اما اگر ادامه دادن با دیگری را‌ دوست داشته باشی انگار آغوش باز کرده‌ای برای تمام لذت‌ها و رنج‌های موقتی.‌ وقتی ادامه دادن با دیگری را دوست داشته باشی انگار به دوست داشتن دیگری اصالت و دوام بخشیده‌ای. اگر ادامه دادن با دیگری را دوست داشته باشی نمیگذاری غم‌ها و ناراحتی‌های موقت ریشه کنند و اگر ریشه کردند به فکر درمان خواهی بود. شاید بار اولی که همدیگر را دیدیم فکر نمی‌کردیم بار دومی وجود داشته باشد. اما ما ادامه دادن با همدیگر را دوست داشتیم و آرام آرام دانه‌ی دوست داشتن را آبیاری کردیم. ثمره‌ی ادامه دادن این شد که دوست داشتنمان حالا درخت شده. ما حالا باغبان شده‌ایم. دوست داشتن‌مان ثمر داده. علفهای خودروای مثل قهر و غم و حتی گاهی نفرت را با ریشه از خاک زندگی‌مان جدا می‌کنیم. این «علاقه به ادامه دادن» هر دوی ما را باغبان کرد. حالا که به اینجا رسیده‌ایم و در داشتن باغ شریک شده‌ایم، می‌خواهم اعتراف کنم که من بیش از تو در این ادامه دادن و شراکت سود کرده‌ام. من تو را بدست آورده‌ام. تویی که باغبانی، گُلی، سبزی، میوه‌ای، شیرینی، ترشی، مَلَسی، برگی، آبی و شکوفه‌‌ای‌. من برای دوست داشتنِ ادامه دادن با تو و برای دوست داشتنِ تو و برای داشتنِ تو و برای آمدنِ تو و برای بودنِ تو خدا را بسیار بسیار بسیار شکر میکنم...

فقط اینو برات فرستادم که بهت بگم من نیازی ندارم که هروز هزارتا نوتیف برام بیاد  همون یه نوتیفی که از تو میگیرم تو هر تایمی که باشه روزمو انقدر قشنگ میکنه که باعث میشه تا شب پر انرژی باشم و حالم خوب باشه.

بیا دوباره برای اولین بار حرف بزنیم.

دلم می‌خواد بغلت کنم. تو آغوشم بگیرمت. و بگم دمت گرم. داری هرروز نزدیک تر می‌شی به اهدافت، به جایگاهت، به لیاقتت. آره. دلم می‌خواد با تمام وجودم عاشق تو باشم. و اولویتم تو باشی، نه دیگران. دلم می‌خواد بغلت کنم و باهم تا خود صبح میون گریه‌های شوقمون قهقه بزنیم و بهت بگم مرسی که کنارم بودی. حتی تو تاریک ترین لحظه‌ها. ازت تشکر می‌کنم بابت قدرتت، شجاعتت، خواستنت. دمت گرم که خواستی و بلند شدی و از کنج تنهایی خودت بیرون اومدی. و آدمک شاد درون منو نجات دادی از دست دیو دو سر ترس‌ها و نشدن‌ها. من عزیزم. ممنونم که خودت رو نجات دادی. قول میدم همیشه کنارت باشم و ازت مراقبت کنم.

یه قانونی هست که می‌گه: گاهی هر چقدر برای چیزی بیشتر پافشاری کنید و بیشتر سمتش برید و درگیریش بشید اون بیشتر ازتون دور می‌شه. پس رها کن بره شاید رسیدن در رها کردن باشه؛ به قول نادر ابراهیمی که می‌گه: "بگذار آنچه از دست رفتنی است، از دست بِرود. وگرنه تو در قلب یک انتظار خواهی پوسید.” -پریا.

من دیگه پی ام نمی‌دم بهت. چون احساس میکنم مزاحمم، چون مشخصه دلت نمی‌خواد باهام حرف بزنی، چون سرد جوابمو می‌دی، چون میزنی تو ذوقم، چون انقدر دیر جواب می‌دی حسش می‌پره، چون من می‌گم اگر خودش بخواد می‌ده، چون من دیگه خسته شدم انقدر پیله کردم رو تو، چون کاش می‌فهمیدی اینارو.