خبر بــه دورترین نقطه ي جهان برسد نخواست او به منِ خسته بی گمان برسد شکنجه بیشتر از این؟که پیش چشمِ خودت کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد چه می کنی؟اگر او را که خواستی یک عمر بـــه راحتی کسی از راه نـاگهان برسد رهـا کنی بــرود از دلت جدا بـاشد به آن که دوست تَرَش داشته به آن برسد رهـا کنی بروند و دو تا پرنده شوند خبر بـه دورترین نقطه ی جهان برسد گلایه اي نکنی بغض خـویش را بخوري که هق! هقِ... تو مبادا به گوششان برسد خدا کند کــه... نه! نفرین نمی کنم... نکند به او کـه عاشق او بوده ام زیان برسد خدا کند فقط این عشق از سرم برود خدا کند که فقط زود آن زمان برسد #نجمه_زارع

#شعر_شبانه شبیه قطره بارانی که آهن را نمی فهمد دلم فرق رفیق و فرق دشمن را نمی فهمد نگاهی شیشه ای دارم به سنگ مردمک هایت الفبای دلت معنای «نشکن!» را نمی فهمد هزاران بار دیگر هم بگویی: «دوستت دارم» کسی معنای این حرف مبرهن را نمی فهمد من ابراهیم عشقم، مردم اسماعیل دلهاشان محبت مانده شمشیری که گردن را نمی فهمد چراغ چشمهایت را برایم پست کن دیگر نگاهم فرق شب با روز روشن را نمی فهمد دلم خون است تا حدی که وقتی از تو می گویم فقط یک روح سرشارم که این تن را نمی فهمد برای خویش دنیایی شبیه آرزو دارم کسی من را نمی فهمد... کسی من را نمی فهمد #نجمه_زارع ارسالی از: Arghavan