⭕️ سوال ⁉️ آیا بین اسلام، مسیحیت و یهودیت فرقی وجود دارد؟ همه دین خدا هستند و پیرو هر دینی باشیم چه اشکال دارد؟ 🔰 پاسخ: 1⃣ نکته اول: بله درست است که تمام ادیان الهی در زمان خود حق بوده اند؛ اما با گذشت زمان و تحریف آن شریعت، و آمدن شریعت های بعدی؛ شریعت قبلی منسوخ شده است. مثلا با آمدن حضرت عیسی علیه السلام شریعت حضرت موسی منسوخ شده و همه باید از حضرت عیسی علیه السلام پیروی می کردند و همچنین با آمدن اسلام؛ تمام پیروان انبیاء گذشته از آخرین پیامبر الهی تبعیت کنند. 👈 در واقع به استناد قرآن کریم ما یک دین بیشتر نداریم «إِنَّ الدّينَ عِندَ الله الإِسلامُ»(آل عمران/19) «قطعا دین نزد خداوند اسلام است.» بلکه این شریعت ها بوده است که یکی پس از دیگری آمده است. ✳️ قرآن به صراحت بیان می‌کند که بعد از آمدن قرآن و دین مبین اسلام، هیچ دین و آیینی از انسان‌ها پذیرفته نیست و تمام ادیان نسخ شده‌اند: «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ (آل عمران/85) و هر كس جز دین اسلام، آيينى براى خود انتخاب كند، از او پذيرفته نخواهد شد، و او در آخرت، از زيان‌كاران است.» 2⃣ نکته دوم: چون در بین ادیان و اعتقادات و عمل‌کرد آن‌ها تضاد وجود دارد، بدون شک نمی‌توان گفت همه آنان حق هستند؛ چون عقل بشری حکم می‌کند در بین دو حکم متضاد، تنها یکی درست است و نمی‌تواند هر دو درست باشد؛ این مطلب بدیهی است و از باب «اجتماع نقیضین» است که امکان ندارد، مثلاً مسیحیت به سه خدا معتقد هستند و اسلام معتقد است جز یک خدا وجود ندارد. 🔺 حال یک یا سه؟ تنها یکی از این دو درست است و یکی باطل، پس نمی‌توان هر دو را حق و درست دانست. یا این‌که قرآن و اسلام می‌فرماید خداوند متعال جسم نیست و هیچ‌گونه زاد و ولدی ندارد، اما یهود «عزیر» که از پیامبران الهی بود را پسر خدا می‌نامند، حال یا خدا پسر دارد یا نه؟ نمی‌توان گفت هر دو درست می‌گویند و هم پسر دارد و هم ندارد. بالاخره یکی صادق است و یکی باطل. ❇️ یا آن‌که اسلام می‌گوید تنها یک خدا وجود دارد ولی زرتشتیان معتقد به دو خدا هستند خدای خوبی‌ها و خدای بدی‌ها، حال کدام یک درست می‌گویند؟ پس چون اجتماع نقیضین محال است، نمی‌توان گفت هر دو دین درست می‌گویند و هر دو دین حق هستند. ✳️ در رابطه با احکام هم این تضاد دیده می‌شود، مثلاً اسلام «شراب» را حرام می‌داند، اما مسیحیت آن‌را حلال می‌داند؛ حال باید پرسید در زمان کنونی حکم خدا چیست؟ نمی‌شود که هم حلال باشد و هم حرام؟! یک فعل ممکن است در دو زمان دو حکم را داشته باشد؛ اما در یک زمان هرگز یک فعل دو حکم را ندارد. _____________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/23253 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #نبوت 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس 🌤️ @gole_narges_12

⭕️ سوال ⁉️ رجعت چه زمانی خواهد بود؟ 🔰 شیعه معتقد است که اهل بیت(علیهم‌السلام) و برخی از انبیا و انسان‌‌های خالص و عده‌ای از مشرکان و معاندان محض، در آخرالزمان و پیش از قیامت به دنیا باز می‌گردنند و صالحان انتقام همه‌ ظلم‌ها و جنایت‌هایی که در حق مظلومان و ستم‌دیدگان عالم شده بود را از آن ظالمان گرفته و طعم ذلت و نکبت را به آنان خواهند چشاند. ⁉️ سوالی که در باب رجعت مطرح شده، این است که این حادثه مهم در چه زمانی رخ خواهد داد؟ و بازه زمانی آن کی می‌باشد؟ حقیقت آن است که همان‌گونه که زمان ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) و روز پایانی عالم و برپایی قیامت، معلوم نیست، زمان وقوع رجعت نیز یکی از اسرار الهی است و زمان آن بر همگان پوشیده است و جز خداوند متعال کسی از آن آگاهی ندارد. 👈 اما از روایات اهل بیت(علیهم‌السلام) و کلام علمای سلف می‌توان برای رجعت دو ظرف زمانی تعریف کرد: 1️⃣ عصر ظهور 🔺 برخی از روایات‌ حکایت از آن دارد که آغاز رجعت با ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) هم‌زمان می‌باشد و هم‌چنین برخی از متکلمین و علمای سلف نیز همین نظر را پذیرفته‌اند مانند شیخ مفید، سیّد مرتضی، شیخ طوسی و... . 2️⃣ بعد از ظهور و حکومت امام زمان(عجل‌اللَّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔻روایات بسیار دیگری وجود دارد که زمان رجعت را پس از حکومت امام زمان(عجل‌اللَّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و در آستانه شهادت ایشان معرفی می‌کنند که با رجعت حضرت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) آغاز شده و حضرت پس از غسل و دفن حضرت حکومت می‌کنند. ______________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/107068 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #امامت 📎 #رجعت 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس 🌤️ @gole_narges_12

⭕️ سوال ⁉️ معنای شفاعت چیست ؟ 🔰 در کتب لغت بیان شده «شفع» به معنای جفت و زوج در عدد است، یعنی دو چیز که با هم باشند را شفع گویند. لذا «شافع» به کسی گفته می‌شود که به غير خودش اضافه شود و او را كمك كند و در کارهای خیر یا شر، شَفيع و مددکار او گردد و در منفعت و مضرّت آن کار، با او شریک گردد. 🔶 در نتیجه: شفاعت به معناى تقويت كردن و امداد نمودن و نيرو بخشيدن به چيزى و يا به كسى است كه ضعيف و نيازمند به كمك، معاونت و نيرو باشد. غالبا ما این معنای از شفاعت را در امور اجتماعی‌ای به كار مى‏‌بريم، که براى جلب منفعتى باشد يا براى دفع ضررى. ❇️ حال در چنین شرایطی اگر کسی از قانون تخطّی کند و سزاوار مجازات و عذاب باشد، می‌تواند شخص مورد اعتماد و وثوق قاضی و مجری قانون را ضامن و واسطه قرار دهد که دیگر این عمل خلاف را مرتکب نمی‌شود و آن شخص مورد اعتماد نیز تضمین کند و از قاضی بخواهد که از مجازات او بگذرد؛ این عمل را شفاعت گویند. 👈 قرآن در آیات متعدّدی به مساله «شفاعت» اشاره کرده است مانند: 1️⃣. «يَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلًا [طه/ 109] در آن روز (قيامت) شفاعت از كسى پذيرفته نيست، مگر كسى كه خداوند به او اذن در شفاعت داده باشد و به گفتار او راضی باشد.» 2️⃣. «وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ [سبا/ 23] و در نزد خداوند شفاعت كسى مقبول نيست و سودى نمی‌بخشد، مگر براى كسى كه خداوند به او اجازه شفاعت را داده‏ است.» 3️⃣. «وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْنِي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ الله لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى؛ ‏[نجم/ 26] و چه بسيار از فرشتگانى كه در آسمان هستند و هيچ گونه شفاعت آنان سودى نمی‌بخشد، مگر پس از آن‌كه خداوند به كسى كه اجازه دهد و مورد پسندش باشد.» 💠 در نتیجه می‌توان گفت: شفاعت یکی از سنت‌های الهی است؛ و آن این‌که برخی افراد این لیاقت را دارند که می‌توانند نسبت به برخی افراد دیگر شفیع واقع شوند، البته آن افرادی که مورد شفاعت قرار می‌گیرند نیز باید لیاقت و شرایط لازم برای شفاعت شدن را داشته باشند؛ لذا شفاعت برای همه هست، ولی برخی خود را از آن محروم می‌سازند. _____________________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/36567 📎 #راهنما_شناسی 📎 #نبوت 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس 🌤️ @gole_narges_12

⭕️ سوال ❓«حبیب بن مظاهر» چه کسی بود و چگونه در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسید؟ 🔰 چهره بارز «حبیب» همیشه در تاریخ مانند خورشیدی تابان، می‌درخشد. نام اصلی او «حبیب بن مظاهر» است، بزرگ‌مردی از طایفه باشرافت و افتخارآفرین «بنی اسد» و از صحابه رسول گرامی اسلام(ص) وی یک سال پیش از بعثت پیامبر اسلام(ص) به دنیا آمد؛ فیض دیدار پیامبر(ص) توفیقی بود که حبیب را، از همان اوایل جوانی با معارف دینی و سرچشمه زلال تعالیم اسلام، آشنا کرد. 👈 بنابراین حبیب از جمله کسانی است که به فیض دیدار پنج امام معصوم(علیهم‌السلام)، نائل آمده است. چهره‌ی زیبا و جمال معنوی او به حد کمال رسیده بود. به طوری که در عبادت، شجاعت، علم، زهد و در دفاع از حریم ولایت زبان‌زد خاص و عام شده بود. 🔶 پس از وفات جان‌سوز رسول گرامی(ص) حبیب بن مظاهر با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کرد، و در خط ولایت و در شمار یاران خالص و شاگردان ویژه حضرت قرار گرفت و دانش‌های گران‌بها و فراوانی را از حضرت آموخت. 🔺او در جمیع علوم و فنون، هم‌چون فقه، تفسیر، قرائت، حدیث، ادبیات، جدل و مناظره تبحّر داشت تا آن‌جا که مایه اعجاب و شگفتی دیگران بود. ✳️ «حبیب بن مظاهر» مردی شجاع، باصلابت و با قدرت بود، به طوری که در تمام جنگ‌هایی که در دوران حکومت امیرالمؤمنین(ع) رخ داد؛ حضوری فعال و چشم‌گیر داشت، در روز عاشورا نیز با شجاعت تمام، در مقابل لشگر عمر سعد ایستاد و شروع به نصیحت و اندرز کرد. ✅ حبیب مردی عابد و پارسا بود. تقوا و حدود الهی را رعایت می‌کرد. حافظ کل قرآن کریم بود، و هر شب به نیایش و عبادت خدا می‌پرداخت. ❇️ حبیب بن مظاهر این پیرمرد عارف و آگاه، مصمّم بود که به هر قیمتی شده، خود را به کاروان کربلا برساند؛ شب به راه می‌افتاد و روز استراحت می‌کرد تا در بند مأموران «ابن زیاد» اسیر نشود. سرانجام روز هفتم ماه محرم، در کربلا، به کاروان امام حسین(ع) پیوست. 🌐 او، عاشق شهادت بود، دلش برای شهادت می‌طپید، شب عاشورا را به عبادت و مناجات با معبود خویش مشغول بود، و لحظه شماری می‌کرد تا روز عاشورا فرا رسد و در رکاب مولا و سرور خویش، شربت شهادت را بنوشد. بالاخره، نوبت جان‌فشانی فرا رسید. حبیب بن مظاهر، با آن سن زیاد هم‌چون یک قهرمان شمشیر می‌زد، و ۶۲ نفر از افراد دشمن را به درک واصل کرد. ✔️ تشنگی و خستگی بر او چیره شده بود، ناگهان، در این هنگام «بدیل بن مریم عقفانی» به او حمله کرد و با شمشیری بر فرق او زد، دیگری با سرنیزه به او حمله کرد، تا این‌که حبیب از اسب بر زمین افتاد، محاسن او با خون سرش خضاب شد. سپس «بدیل بن مریم» سر مطهرش را از تن جدا کرد. __________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/99338 📎 #اعتقادات 📎 #شکوه_حسینی 📎 #راهنما_شناسی 📎 #محرم 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس ☀️🔜🌤 https://eitaa.com/gole_narges_12

⭕️ سوال ⁉️ یکی از سوالات متداولی که در مورد امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) می‌پرسند این است که حضرت در زمان ظهور چند سال دارد و شکل و شمایل او چگونه است؟ 🔰 یکی از خصوصیات و ویژگی‌های امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) این است که گذشت زمان در حضرت تأثیر ندارند و ایشان در هنگام ظهور مردی سی یا چهل ساله به نظر می‌رسد که از لحاظ قوای جسمانی هم در وضعیت فوق‌العاده‌ای به سر می‌برد. 👈 روایات فراوانی دلالت می‌کند که گذشت زمان و طولانی بودن عمر امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) را پیر نمی‌کند به طوری که در هنگام ظهور یک تار موی سر و صورت حضرت سفید نیست. و گفته شده که در زمان ظهور مانند یک مرد سی یا چهل ساله است. 🔶 به طور مثال اباصلت هروی می‌گوید: از امام رضا (علیه‌السلام) درباره علامت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه، هنگام ظهور پرسیدم؛ آن حضرت فرمود: «علامت حضرت مهدی این است که به لحاظ سن پیر، ولی برابر دیدگان مردم جوان است به گونه‌ای که بینندگان تصور می‌کنند او چهل ساله یا کمتر است و نشانه او این است که پس از ظهور هم با گذشت شب و روز پیر نمی‌شود تا زمان رحلتش فرا رسد.» ⁉️ ممکن است عده‌ای سؤال کنند که مگر ممکن است شخصی که چند قرن از عمرش می‌گذرد به گونه‌ای جوان به نظر برسد که حتی یک موی سفید هم در سر و رویش نباشد؟ 🔺در پاسخ به این سؤال باید دانست که این امر با توجه به قدرت بی‌نهایت پروردگار عالم، هیچ استبعادی ندارد و اگر خداوند عالم اراده کند، گذشت زمان کسی را پیر نمی‌کند؛ زیرا تمام هستی تحت قدرت الهی قرار دارد و حتی یک برگ بدون اراده خداوند از درخت نمی‌افتد و در واقع اثرگذاری و اثرپذیری تمام موجودات عالم به اراده خداوند بوده و محتاج به اجازه اوست. 💠 در نتیجه: می‌توان گفت مسئله ظهور امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) با سیمای جوانی یکی از الطاف و نعمت‌های خداوند است که در حق آخرین منجی انسان‌ها ارزانی داشته است و با توجه به سنت معجزات الهی امری معقول و ممکن است. ___________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/104945 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #امامت 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس ☀️🔜🌤 https://eitaa.com/gole_narges_12

❌ #شبهه ⁉️ چرا امام حسین در کربلا برای رفع تشنگی از خداوند طلب باران نکرد؟ 🔰 پاسخ 🔶 نکته اول: پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام ملزم بودند که در تمام کارها و زندگی روزمره خود از علم و قدرت عادی استفاده کنند. در برخورد با دوستان، دشمنان، برآوردن نیازهای زندگی و ... از علم و توانایی که از طریق عادی به دست آمده، استفاده می‌کردند و در برخورد با ستمکاران از راه های معمولی استفاده می‌کردند و دست به اعجاز و کار خارق‌العاده نمی زدند. 🔺بدون شک ائمه اطهار علیهم السلام قدرت‌های فوق بشری و الهی را داشته‌اند و می‌توانستند از آن‌ها استفاده کنند و دشمنان را در دم نابود کنند؛ امام باقر علیه السلام در این رابطه فرمود: «اسم اعظم 73 حرف است و در پیش "آصف بن برخیا" یک حرفش بود که با به کار بردن همان یک حرف در یک لحظه تخت بلقیس را آورد، و پیش ما (امامان) 72 حرف از اسم اعظم است». 👈 امام حسین علیه السلام نیز با این‌که مستجاب الدعوه و دارای اسم اعظم الهی بود، و می‌توانست به اذن الهی همه دشمنان را از این طریق نابود کند، نیز می توانست از زمین چشمه گوارا بجوشاند یا از آسمان باران بباراند (با اذن خدا) و خود و اصحابش را سیراب نماید، ولی این کار را نکرد، چون مشیت الهی بر این نبود که در حادثه کربلا، معجزه جریان یابد و حضرت طبق مشیت الهی عمل کند. 💠 نکته دوم: آزمایش، یکی از سنت‌های الهی است که در آیات بسیاری بیان شده، که غیر قابل تغییر بوده، در مورد همه انسان‌ها از جمله پیامبران و امامان علیه السلام جاری است. یکی از این آزمون‌ها سختی و مصیبت و گرسنگی و تشنگی است. کربلا نیز صحنه آزمون الهی است. آزمون حسین و یاران او از یک طرف و دشمنان از طرف دیگر. برای چنین صحنه‌ای باید ابزار آزمایش آماده باشد تا با صبر و شکیبایی در مقابل این مصیبت و آزمون الهی،‌ به پاداش عظیم صابران دست یابند و اجر و پاداش مصیبت دیدگاه در راه خدا را دریافت کنند. 🌐 نکته سوم: اگر بنا باشد ائمه اطهار علیهم السلام با علم لدنی و علم غیب که از خداوند دریافت می کردند، زندگی کنند و با دیگران برخورد نمایند و نیازهای خود را برآورده کنند، دیگر امامت، مقام با ارزشی محسوب نمی شد و اصولاً نمی‌توانستند الگوی ما باشند، بلکه امامان با زحمت بسیار و تلاش و کار و ... زندگی خود را فراهم می‌کردند و بر مشکلات چیره می‌شدند و در این راه مشکلات بسیاری را تحمل می‌کردند. ❇️ نکته چهارم: مسئله اصلی در روز عاشورا تشنگی نبود تا با رفع آن مشکل حل شود. یاران امام علیه السلام در شب عاشورا از فرات آب آورده، غسل کرده و نوشیده بودند؛ اما در روز عاشورا سپاه دشمن می‌خواست با قرار دادن آنان در موقعیت کم آبی و تشنگی، آنها را به تسلیم وادارد. مسأله اصلی در آن صحنه، مبارزه با ظلم یا تسلیم شده بود، که یکی به شهادت می‌انجامید و دیگری به ذلت، و بودن یا نبودن آب در آن اثری نداشت . ✳️ نکته پنجم: از طرف دیگر تشنگی در روز عاشور و منع سپاهیان دشمن برای آب‌رسانی به زنان و فرزندان سبب رسوا شدن آنها و آشکار شدن چهره خشن و غیر انسانی و قساوت آمیز آنان بود. ___________________ 📎 #امام_حسین علیه‌السلام 📎 #راهنما_شناسی 📎 #محرم 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس ☀️🔜🌤 https://eitaa.com/gole_narges_12