💢 فطرت خداجوی انسان ها 🔶 انسان سرگرم دنیا و داشته های آن می شود و به مرور زمان خدا را فراموش می کند؛ دست از فطرت خداجوی خود برمی دارد و از خدا روی گردان می شود، فراموش می کند که هرچه دارد، از خدا دارد. 🔷 اما وقتی که همین انسان فراموشکار در کوران اتفاقات و حوادث، امنیت و آرامش از دست می دهد، دست به دامان خدا می شود؛ «وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ؛ و چون در دریا به شما خوف و خطری رسد در آن حال به جز خدا همه آنهایی که به خدایی می‌خوانید از یاد شما بروند.» 🔶 هرچند با رسیدن به ساحل سلامت این انسان ناسپاس باز خدا را فراموش می کند؛ «فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ؛ آن‌گاه که خدا شما را به ساحل سلامت رسانید باز از خدا روی می‌گردانید.» 🔷 حتی بی خدایان نیز وقتی از همه جا نا امید می شوند و بی یاور می شوند، می یابند که جز خدا یاری کننده ای وجود ندارد. 🔶 همین ها نشان می دهد خداباوری در فطرت همه انسان ها، حتی مدعیان خدا ناباوری نیز وجود دارد و در حال استیصال؛ می یابند که جز خدای مهربان فریادرسی ندارند. 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/203378 📎 #اعتقادات 📎 #کلام 📎 #فطرت_الهی پاسخ به سوالات اعتقادی شما 👇👇 @pasokhgo313 🔅🔅پیام‌رسان ایرانی ایتا🔅🔅 کانال گل نرگس 🌤️ https://eitaa.com/gole_narges_12