ارادت با اراده
با اینکه فقط یک حرف بین این دو کلمه متفاوت هست، ولی سرنوشت انسان ها را در تاریخ همین یک حرف تعیین کرده است.
خیلی ها اهل ارادت اند ولی اهل اراده نیستند.
کسی که حسینی شد، عاشورایی شد؛
فرقی نمی کند شیعه باشد یا سنی
در کربلا وهب مسیحی، عاشورایی شد؛
چون هم ارادت داشت و هم اراده.
شیعیانی هم داشتیم که عاشورایی نشدند، چون ...
ارادت با اراده معنا پیدا میکند.
سنوار سنی با اراده همان کار را کرد که وهب مسیحی کرد.
با ظلم جنگید ...
کم نبودند و کم نیستند شیعیانی که حسین بن علی علیه السلام را فقط برای ارادت می خواهند ولی در فرخوان، ۷۲ نفر اهل اراده هستند.
زیارت عاشورا میخوانیم که چه؟!
ارادتمان زیاد شود فقط؟
یا اراده مان هم زیاد شود؟
زیارت عاشورای شب عملیات کربلای ۵ را میخوانیم یا زیارت عاشورای مفاتیح طاقچه ی اتاقمان را؟
کارهای خودمان را برچسب خدایی میزنیم یا کاری که خدا از ما خواسته است را انجام میدهیم؟
منِ بچه شیعه خیلی این روزها تحت تأثیر سنوار سنی، ذهنم درگیر شده. من هم اراده دارم یا فقط ارادت دارم؟
سرنوشت تاریخ را عاشورائیانی رقم زده اند که هم ارادت داشتند و هم اراده.
۳۱۳ نفر با اراده لازم دارد موعود ارواحنافداه
خدایا عاشورائیمان کن...
#امت_اسلامی
#ظهور
#یحیی_السنوار
#مقاومت
#تمدن_اسلامی