✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «پیوند آسمانی (٣)» ✍️ مناسبت روز: در #هفته_ازدواج هستیم و در دو روز گذشته به مناسبت سالروز ازدواج امیرالمؤمنین (ع) و بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) از ضرورت الگوگیری از سیره این خانواده‌ی آسمانی سخن گفتیم، و سپس به دو اصل تربیتی از زندگی مشترک حضرت زهرا و حضرت امیر (ع)، تحت عناوین: 1️⃣ «اصل خدامحوری و عبادت» 2️⃣ «اصل ساده زیستی و بی‌اعتنایی به دنیا» اشاره نمودیم و اینک ادامه مبحث: 3️⃣ سومین اصل از اصول تربیتی در خانواده حضرت امیر (ع) را باید «اصل ایثار و انفاق خانوادگی» بدانیم؛ چنانچه با کاوش و نگرشی کوتاه در شأن نزول «سوره انسان»، این اصل را به زیبایی درمی‌یابیم: «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً؛ إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا»: «و به عشق خدا، مسکین و یتیم و اسیر را طعام می‌دهند (و می‌گویند) فقط برای رضای خداوند شما را اطعام می‌کنیم و در مقابل، از شما انتظار هیچ شکرگزاری و پاداشی را نداریم»؛ «ابن‌عباس» درباره شأن نزول این آیات می‌گوید: «امام حسن و امام حسین (ع) به شدت مریض شدند، به گونه‏اى که همه اصحاب پیامبر (ص) از آنان عیادت می‌کردند؛ امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: نذر مى‏کنم که اگر خداوند دو نوه پیامبر (ص) را شفا دهد، سه روز روزه بگیرم؛ حضرت فاطمه (س) نیز فرمودند: براى خدا در گردن من هم، همان باشد که شما فرمودید، و حسن و حسین نیز آن را شنیدند و گفتند: اى پدر، براى خدا در گردن ما نیز همان باشد که شما فرمودید؛ پس خداوند شافی، آنها را شفا داد، و همگی آنان برای ادای نذرشان، سه روز، روزه گرفتند؛ اما در هنگام افطار، مقدار نان و غذایی را که برای افطاری تهیه کرده بودند، به فقیر و یتیم و اسیری که به در خانه آنها آمدند، بخشیدند و به این ترتیب روزه خود را با آب افطار نمودند و سپس این آیات (در شأن این خانواده آسمانی) نازل شد» (بحار الانوار، ج ٣۵، ص ٢۴٣) بدیهی است که اهدای تمام غذای در منزل، آن‌هم پس‌ از روزه‌داری و گرسنگی، نهایت ایثار و گذشت این بزرگوران در راه خدا را نشان می‌دهد و این نوع ایثار است که اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را از انسان‌های دیگر ممتاز می‌سازد. 4️⃣ «اصل دفاع همه جانبه از حریم ولایت»: حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا (س) با پذیرش همه‌ی سختی‌ها به معنای واقعی حامی و فدایی ولایت بودند؛ به‌گونه‌ای که حضرت امیر (ع) همواره شیر میدان و سرباز در رکاب رسول خدا بودند، و نه تنها در تمامی جنگ‌ها این موضوع را به اثبات رساندند بلکه قبل از آن نیز در «لیلةالمبيت» و در «شعب ابیطالب» با خوابیدن در جای پیامبر خدا، دفاع عملی و جانفشانی در حریم ولایت را به همه نشان دادند؛ حضرت فاطمه (س) نیز در تمامی این دوران سخت، با داشتن چند فرزند کوچک و سختی‌های هجرت و حضور در شهر مدینه، بهترین یار و یاور برای أميرالمومنين (ع) بودند تا حضرت با آرامش خیال از اسلام و رسول خدا حمایت نمایند؛ حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) نیز عاشقانه‌ترین پاسداشت از حریم امامت را به نمایش گذاشتند و با سپر قرار دادن خود و فدا نمودن فرزند عزیزشان؛ زیباترین شعار ولایت‎مداری را در گوش جهان طنین انداز ساخته و فرمود: «ای امیر مؤمنان، روحم به فدای روح شما و جانم سپر بلای شما؛ همواره همراه شما خواهم بود؛ چه در خیر و نیکی به سر برید و چه در سختی و بلا گرفتار شوید» بنابراین می‌توان اذعان نمود که این خانواده آسمانی، پیشتازترین و خالص‌ترین حمایت‌گران ولایت، و اسوه جاویدان «ولایت باوری»، «ولایت محوری»، «ولایت‌یاوری» و «حجت‌مداری» در طول تاریخ هستند. 📚 برگرفته از «کتاب خانواده و تربیت مهدوی» نوشته محمدباقر حیدری کاشانی. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پیوند_آسمانی (۴)»         ✍️ مناسبت روز: چهارم ذی‌الحجه در تقویم وقایع‌الایام و توضیح‌المقاصد به عنوان «روز زینت» ثبت شده است، و شیخ‌بهایی (ره) آورده که «یَوْمُ الزِّینَة» روزی است که حضرت موسی (ع) با معجزه و امداد الهی بر ساحرانِ فرعون پیروز شدند، و ساحران و حاضران را هدایت نمودند که در آیه ۵٩ سوره طه به این روز اشاره شده است: «قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَة...» «روز زینت» در میان مردم مصر مشهور بوده و از سیاق آیه استفاده می‌شود که مردم، آن روز را جشن گرفته و خود را زینت کرده، و معابر و بازارها را آذین می‌بستند. [التبیان فی تفسیر القرآن‏، ج‏۷، ص۱۸۱] لذا می‌توان گفت که «یَوْمُ الزِّینَة» روز جشن همه‌ی پیروان راه الهی است چرا که روز پیروزی خداپرستان بر طاغوت و طاغوتیان است. ✍️ اما در هفته ازدواج قرار داریم و در چند روز گذشته به مناسبت ایام ازدواج امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا (س) از ضرورت الگوگیری از سیره این خانواده‌ی آسمانی سخن گفتیم، و سپس به چهار اصل تربیتی از این زندگی الگو، تحت عناوین: 1️⃣ «خدامحوری و عبادت» 2️⃣ «ساده زیستی و بی‌اعتنایی به دنیا» 3️⃣ «ایثار و انفاق خانوادگی» 4️⃣ «دفاع همه جانبه از حریم ولایت و امامت»، اشاره نمودیم و اینک ادامه مبحث: 5️⃣ پنجمین اصل از اصول تربیتی در این خانواده آسمانی، «اصل دانش پژوهی خانوادگی» است؛ چنانچه حضرت زهرا و امیرالمؤمنین (ع) محیط خانه را به دانشگاهی بی‌نظیر برای تعلیم و تربیت فرزندان و همچنین تعلیم همسایگان و مردم، و تشکیل کلاس‌های علمی و دینی تبدیل کرده بودند؛ حضرت امیر (ع) که امام و هادی امت بودند و همواره در مسیر دانش‌افزایی مردم حرکت می‌کردند، و حضرت زهرا (س) نیز در نهایت مهربانی و دل‎سوزی به تعلیم و تربیت دینی بانوان امت اسلامی همت می‌گماردند؛ چنانچه در یک روایت تاریخی که گزارشگر آن مولای متقیان حضرت علی (ع) هستند، چنین آمده که: «روزی یکی از زنان مدینه خدمت حضرت زهرا (س) رسید و گفت: مادر پیری دارم که در مسائل نماز، پرسش‎های فراوانی دارد و مرا فرستاده است تا آن مسائل شرعی را از شما بپرسم؛ حضرت فرمودند: بپرس؛ آن زن، مسایل بسیاری طرح کرد و برای هر یک از آنها، پاسخ شنید، تا آن‌که به واسطه‌ی فراوانی پرسش‌ها خجالت کشید و گفت: ای دختر رسول خدا، از این‌که با پرسش‎های فراوان شما را به زحمت می‌اندازم، معذرت می‌خواهم؛ حضرت فرمودند: باز هم بیا و هر آنچه سؤال برایت پیش آمد، بپرس... (بحارالانوار، ج٢، ص٣) 6️⃣ «اصل عفت ورزی و عفاف محوری»: در زندگی حضرت زهرا (س) و امیرالمؤمنین (ع) به دستور پیامبر خدا، تقسیم کار شده بود و کارهای درون منزل، به‌عهده حضرت فاطمه (س) بود تا حضرت، کمترین صحبت و مراوده را با نامحرم داشته باشند و بی‌بی دوعالم نیز از این موضوع، بسیار خوشحالی بودند؛ همچنین در روایت آمده که روزی رسول خدا (س) از جمع مسلمانان حاضر در مسجد پرسیدند: به نظر شما، چه روش و سیره‌ای برای زندگانی بانوان بهتر و برتر است و خير و سعادت آنان را در پی دارد؟ پس هرکس به فراخور معرفت خویش جوابی داد، ولی هیچ جوابی، رسول خدا را قانع نکرد؛ تا اینکه حضرت سلمان فارسی (ره) در بین اظهار نظرهای گوناگون، خود را به درب خانه حضرت زهرا (س) که متصل به مسجد بود، رسانید و پرسش پیامبر (ص) را به محضر حضرت عرضه داشت؛ و حضرت زهرا (س) در پاسخ او فرمودند: «برای زنان بهترین روش زندگی این است که کاری کنند که مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم نیز ایشان را نبینند»؛ پس حضرت سلمان به مسجد بازگشته و پاسخ سؤال را مطرح نمود؛ رسول خدا فرمودند: آری؛ اما این جواب را از که آموختی؟ سلمان (ره) عرضه داشت: دختر گرامیتان حضرت زهرا (س) این پاسخ را فرمودند؛ پس پیامبر (ص) فرمودند: «پدرش به فدایش باد؛ به راستی که فاطمه پاره‌ای از وجود من است». (بحارالأنوار، ج۴٣، ص۵۴) این روایت گویای این حقیقت است که نظر دین مبین اسلام این است که در شرایط و کارهایی که نیازی به حضور زنان در جامعه و ارتباط آنان با مردان نیست، شایسته است که بانوان، «ملکه‌ی خانه خود» باشند تا کارگر در بیرون خانه! لذا این یک توصیه بزرگ اخلاقی است که با عنایت به شأن و جایگاه والای زن از دیدگاه اسلام صادر گردیده و زنان هرگز نباید آن را فراموش نمایند. 📚 برگرفته از «کتاب خانواده و تربیت مهدوی» نوشته محمدباقر حیدری کاشانی. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پیوند_آسمانی ۵» ✍️ مناسبت روز: چهاردهم تیرماه در صفحات تقویم به عنوان «روز قلم» مزین شده است؛ هرچند که ارزش و کرامت «قلم» که خداوند در قرآن کریم به آن سوگند یاد کرده: «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ»، بسیار بالاتر از آن است که برای بزرگداشت آن به اختصاص دادن یک روز در تقویم، بسنده شود؛ اما بی‌شک نماد «روز قلم» تلنگری است تا با گرامی داشت یاد و خاطره ارباب قلم و تجلیل از آثار گرانمایه ایشان، گوشه‌ای از خدمات ارزشمند و زحمات طاقت‌فرسای آنان را قدردان باشیم؛ لذا سخن امروز را با بزرگداشت «روز قلم» آغاز می‌نمائیم؛ اما در هفته ازدواج قرار داریم و در چند روز گذشته به مناسبت ایام ازدواج امیرالمؤمنین (ع) و بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) از ضرورت الگوگیری از سیره این خانواده‌ی آسمانی سخن گفتیم، و سپس به شش اصل تربیتی از زندگی مشترک حضرت زهرا و حضرت امیر (ع)، با عناوین ذیل اشاره نمودیم: 1️⃣ «خدامحوری و عبادت» 2️⃣ «ساده زیستی و بی‌اعتنایی به دنیا» 3️⃣ «ایثار و انفاق خانوادگی» 4️⃣ «دفاع همه جانبه از حریم ولایت» 5️⃣ «دانش پژوهی خانوادگی» 6️⃣ «عفت‌ورزی و عفاف محوری» ✍️ و اینک ادامه مبحث: 7️⃣ هفتمین اصل از اصول حاکم بر زندگی این خانواده آسمانی را باید «اصل همسایه مداری» بدانیم؛ چنانچه امیرمؤمنان (ع) بر اهمیت همسایه همواره تأکید داشته و سفارش فرموده‌اند که پیش از تهیه خانه، از همسایه‌ی آن پُرس وجو کنید؛ و همسایه بد را از بزرگترین خسارت‌ها و سخت‌ترین گرفتاری‌ها دانسته‌اند؛ همچنین حضرت، مؤمنین را به همسایه‌داری سفارش اکید نموده و فرموده‌اند: «انسان شریف... همسایه‌اش را گرامی می‌دارد و کسی که همسایگانش را اذیت وخوار کند، عزیز نشود» و در وصیت خود نیز فرمودند: «خدا را، خدا را، درباره همسايگانتان؛ زيرا رسول خدا (ص) درباره ایشان، پيوسته سفارش می‌فرمودند تا جایی که گمان كرديم كه همسایه از همسایه ارث می‌برد» [نامه ۴٧ نهج‌البلاغه] حضرت زهرا (س) نیز حتی در دعا، همسایگان را بر اعضای خانواده خود مقدم می‌داشتند و وقتی امام حسن (ع) دلیل این موضوع را پرسیدند؛ حضرت ‎فرمودند: «فرزندم، نخست همسایه و سپس اهل خانه»: «اَلجّارُ ثُمَّ الدّار» [علل الشرائع، ج١، ص١٨٣] 8️⃣ «اصل استفاده از لذت‌های حلال»: خانواده آسمانی حضرت امیر (ع) و حضرت زهرا (س)، همانطور که در عبادت و فعالیت‌های دینی، الگوی بشریت بوده‌اند، در استفاده از لذت‌های حلال دنیا، و هم‎بازی شدن با کودکان، و تفریح و.. نیز الگو می‌باشند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) در تبیین این موضوع فرمودند: «ای بندگان خدا، بدانید که پارسایان، هم در این دنیای زودگذر و هم در جهان آخرت سود می‌برند؛ آنها با اهل دنیا در دنیاشان شریک می‌شوند، در حالی که اهل دنیا در آخرت آنان شریک نشده‌اند... پارسایان در دنیا در بهترین مسکن‌ها ساکن می‌شوند و بهترین‌ها را می‌خورند و می‌نوشند و از بهترین‌ها می‌پوشند و با بهترین همسر ازدواج می‌کنند و بر بهترین مرکب‌ها سوار می‌شوند؛ آنها با اهل دنیا به لذت(های حلال) دنیا دست می‌یابند و فردا نیز همسایگان خداوندند... پس ای بندگان خداوند، هر انسان عاقل و خردمندی، شیفته چنین مکتب جامع الهی می‌شود» [امالی شيخ طوسى، ص٢۶] همچنین حضرت علی (ع) در رابطه با تقسیم وقت و بهره بردن از لذت‌های حلال دنیا فرمودند: «انسان دین‌باور، باید شبانه روز خود را به سه بخش تقسیم کند: زمانی را برای عبادت و نیایش با آفریدگارش؛ وقتی را برای فعالیت اقتصادی‌اش؛ و فرصتی را برای بهره بردن از لذت‌های زیبا و حلال بگذارد» [غررالحكم، ح٧٣٧٠] ✍️ در پایان سخن بدیهی است آنچه در چند روز اخیر از روش زندگی نورانی این خانواده آسمانی گفتیم، تنها جرعه‌ای از دریای بیکران هدایت الهی است که انشاالله با الگوگیری از این خانواده الگو، بتوانیم به سعادت در دنیا و آخرت دست یابیم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شکافنده_علوم نبوی و معارف علوی ١» ✍️ مناسبت روز: امشب، شب #شهادت_امام_باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ رسول خدا (ص) در طول حیات پربرکت خویش، فرهنگ و تمدن بزرگ اسلامی را پایه‌گذاری نمودند، و پس از ایشان، امامان معصوم (ع)، با توجه به مقتضیات زمان خود، در تبیین و تکوین این فرهنگ انسان‌ساز، نقش تأثیرگذاری ایفاء نموده‌اند؛ دراین میان، امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و امام سجاد (ع) در دوران بسیار سختی قرار داشتند و متأسفانه با جهالت و ضلالت، و منع و جعل حدیث، و دشمنی‌های آشکار و پنهان خلفاء و بنی‌امیه مواجه بودند؛ و این غاصبان خلافت به هر طریق ممکن، مانع نشر علوم علوی که بر اساس حدیث نبوی، باب مدینه علم است، می‌شدند؛ با این وجود هر یک از حضرات معصومین (ع) بنا بر مقتضیات زمان خود، تمامی مساعی خویش را در راه تبیین معارف و احکام اسلام ناب محمدی به‌کار بردند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) با ربع قرن صبر در زمان خلفاء و سپس ایجاد حکومت علوی و جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین، سنت رسول خدا را احیاء نمودند و سپس امام حسن (ع) با صلح خویش، ریشه‌های نفاق و کفر را به مسلمانان معرفی کرده، و امام حسین (ع) با قیام عاشورا، نهضت و جنبش بزرگی را در جامعه اسلامی ایجاد نمودند و در ادامه این راه امام سجاد (ع) نیز در قالب راز و نیاز و تعالیم معنوی مکتب اهل‌بیت (ع)، این جنبش اسلامی را ادامه دادند؛ تا اینکه پس از این دوران بسیار سخت، بالاخره با افول بنی‌امیه و تقابل بنی‌العباس با آن‌ها بر سر حکومت دنیا، و کمتر شدن فشار و کنترل از سوی حاکمیت، زمینه مساعدی برای رشد فرهنگ و تمدن اسلامی فراهم گردید، لذا حضرت باقرالعلوم (ع) با تلاشی مضاعف و گسترده، نهضتی بزرگ را در زمینه‌های مختلف علمی و معرفتی پایه‌گذاری نمودند، که این جنبش دامنه‌دار به تأسیس دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامی در دوران فرزند گرامیشان امام صادق (ع) انجامید؛ البته این موضوع سال‌ها قبل توسط رسول اکرم (ص) پیش‌بینی شده بود و طبق روایت جابر، حضرت با اعطای لقب «باقر»، ایشان را به عنوان شکافنده علوم معرفی نمودند: «یَبقَرالعلم بقْرًا» (بحارالانوار، ج۴۶، ص٢٢٢) در روایات آمده که حضرت باقرالعلوم (ع) اکثر علوم اسلامی را از آیات قرآن استخراج نموده و می‌فرمودند: «هر مطلبی که می‌گویم، از من بپرسید که در کجای قرآن آمده است تا آیه مربوطه را به شما معرفی نمایم» (اعلام‌الوری، ص١٧۶) مقام بلند علمی حضرت باقرالعلوم (ع) به گونه‌ای است که دانشمندان بزرگ آن دوران همچون «جابر بن یزید جعفی» که از موثقین راویان و اعاظم ناقلین احادیث است، هرگاه می‌خواست سخنی در باب علم به میان آورد، می‌گفت: «جانشین و حجت الهی و میراث دار دانش نبوی، محمد بن علی (ع) این‌گونه فرموده‌اند... » و به دلیل ناچیز دانستن موقعیت علمی خود در برابر جایگاه عظیم آن امام همام، هرگز از خود نظری به میان نمی‌آورد. (ارشاد شیخ مفید، ج٢، ص١۶٠) بزرگان اهل سنت نیز حضرت باقرالعلوم (ع) را ستوده‌اند و به جایگاه والا و شخصیت علمی و معنوی امام باقر (ع) اعتراف نموده‌اند؛ چنانچه «شمس‌الدین ذهبی» محدث و مورخ بزرگ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، با اشاره به «علم و عمل»، «سیادت و شرافت»، و «وثاقت و متانت» امام باقر (ع)، ایشان را امام و فقیه و شایسته خلافت دانسته است. [سِیَرُ أعلامِ النُّبَلاء، ج۴، ص۴۰۲؛ و ج۱۳، ص۱۲۰] همچنین ابن حجر هیتمی، از فقهای بزرگ شافعی می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را شکافنده علم و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. [الصَواعِقُ المُحْرِقَه، ص۲۰۱] نقش امام باقر (ع) در تبیین و ترویج فرهنگ و تمدن اسلامی تا حدی است که بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی اسلامی که امروزه در کتب فقهی و حدیثی بر جای مانده، از این امام بزرگوار و فرزند گرامی ایشان، حضرت صادق (ع) است به‌گونه‌ای که راویانی چون «محمد بن مسلم» سی هزار حدیث و «جابر جعفی» هفتاد هزار حدیث از حضرت باقرالعلوم (ع) نقل کرده‌اند. [بحارالانوار، ج۱۱، ص۸۳] بنابراین می‌بایست امام باقر (ع) را احیاگر علوم الهی و سنت نبوی و مکتب حیات‌بخش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دانست. ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شکافنده_علوم ٢» ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم ذی‌الحجه، سالروز #شهادت_امام_محمد_باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته عرض کردیم که در دوران امامت حضرت #باقرالعلوم (ع)، به دلیل افول بنی‌امیه و اختلاف آنها با بنی‌العباس، بستر مناسبی برای نشر احکام دین و معارف مکتب اهل‌بیت (ع) مهیا شد و #امام_باقر (ع) نیز از این فرصت طلایی، شایسته‌ترین استفاده را نمودند تا چهره زیبای حقایق دینی را از پس پرده‌های اوهام و تحریف امویان بیرون آورده و اسلام ناب محمدی را برای بشریت نمایان سازند؛ لذا این دوره را باید عصر انتشار مکتب نورانی اهل‌بیت و فقه آل‌ محمد (ص) دانست؛ همچنین در روزبرگ گذشته به گوشه‌ای از #سیره_علمی حضرت باقرالعلوم (ع) اشاره نمودیم و انشاالله در سخن امروز نیز به گوشه‌ای از #سیره_اقتصادی و نگاه آن حضرت به کار و تلاش می‌پردازیم؛ ✍️ «اسلام» آخرین و کامل‌ترین دین الهی است، که هم برای دنیا، و هم برای آخرت انسان برنامه دارد؛ لذا حضرات معصومین همواره در کنار سفارش به اصلاح امر آخرت، به سامان بخشیدن امور دنیا نیز سفارش نموده‌اند و همانطور که در روز گذشته عرض شد، یک انسان مسلمان می‌بایست یک سوم از وقت روزانه خود را به امور اقتصادی و تلاش برای کسب رزق و روزی حلال اختصاص دهد؛ از دیدگاه امام باقر (ع) نیز یکی از مؤلفه‌هایی که نقش به‌سزایی در زندگی خوب دنیوی و اخروی انسان دارد، #کسب_درآمد_حلال و نیکوست؛ لذا حضرت، مال پاک در دنیا را کمک خوبی برای آخرت دانسته و فرموده‌اند: «نِعْمَ الْعَونُ الدُّنْیا عَلی طَلبِ الآخرَة: چه کمک خوبی است [برخورداری از] دنیا برای طلب آخرت» (وسائل‌الشیعه، ج١٧، ص٢٩) در سیره عملی حضرت نیز کسب روزی حلال به‌عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی می‌باشد؛ چنانچه محمد بن مُنکَدِر می‌گوید: روزی از روزهای بسیار گرم در حال رفتن به اطراف مدینه بودم که امام باقر (ع) را دیدم که در مزرعه، سخت مشغول کار هستند؛ با خود گفتم: سبحان الله، بزرگی از بزرگان قریش، در چنین ساعتی و در چنین حالتی در طلب امور دنیا است! باید ایشان را موعظه کنم! پس به حضرت نزدیک شدم و سلام کردم؛ و امام در حالی که عرق می‌ریختند، پاسخ سلامم را فرمودند؛ پس گفتم: «خدا مال شما را نیکو گرداند، بزرگی از بزرگان قریش در چنین ساعتی و با چنین حالتی در طلب دنیاست؟! پس اگر در چنين وضعیتی مرگ شما را فرا گیرد چه خواهید كرد؟ و در پيشگاه خداوند چه جوابى دارید؟ حضرت در جواب من فرمودند: «به خدا سوگند، چنانچه در اين حالت، مرگ سراغ من آيد در بهترين حالت‌ها خواهم بود؛ چراكه مشغول طاعت خدا هستم و مى‌خواهم خود را از افرادى همانند تو بى‌نياز گردانم و سربار جامعه نباشم؛ زيرا هر كه سربار جامعه باشد، گناه و معصيت خداى تعالى را كرده است...»؛ (وسائل الشیعه، ج١، ص۶۵٢) لذا باید بدانیم که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، بسیار سخت کوش و پرتلاش بودند و در حالی که اعتقاد راسخ به توکل به خداوند، و همچنین رزاق بودن خداوند داشتند، اما هرگز کار و تلاش را رها نمی‌کردند؛ چنانچه استاد محمدتقی جعفری (ره) در این رابطه می‌نویسد: «تاریخ بشری با آن همه غرض‌ورزی‌ها که به یاد دارد، هرگز کار و تلاش خستگی‌ناپذیر امیرالمؤمنین (ع) و اولاد معصومین ایشان را از یاد نخواهد برد...» و سپس درباره نگاه دین مبین اسلام به کار و تلاش می‌نویسد: «بررسی لازم و کافی در آیین اسلام، این موضوع را کاملاً روشن می‌سازد که کار و کوشش در این دین آسمانی به حد اعلا رسیده؛ تا جایی که هیچ مکتب فکری نخواهد توانست فوق ارزشی را که اسلام به کار داده است، مطرح نماید... » (حکمت، عرفان و اخلاق در آثار نظامی گنجوی، ص٣٢) ✍️ و بالاخره سخن امروز را با دو حدیث گرانقدر از حضرت باقرالعلوم (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «الْکسَلُ یصُرُّ بِالدّینِ وَ الدُّنیا»: «تنبلی، به دین و دنیا [ی انسان] آسیب می‌رساند» (الحیاة، ج۵، ص۴٧٢) و همچنین فرمودند: «إِنِّی لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ أَوْ أُبْغِضُ لِلرَّجُلِ أَنْ يَكُونَ كَسْلاَناً [كَسْلاَنَ] عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَ مَنْ كَسِلَ عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ»: «همانا من با مردى كه براى كار دنياى خود تنبل و كسل باشد دشمن هستم و هركس دربارۀ دنيايش تنبلى كند (مسلماً) در مورد آخرتش تنبل‌تر است» (الکافی، ج۵، ص۸۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#عرفه #عید_تضرع_و_بندگی» ✍️ مناسبت روز: امشب «#شب_عرفه» از شب‌های بسیار با عظمت، و شب شهادت حضرت #مسلم_بن_عقیل (ع) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند آن سفیر شهید آغاز می‌نمائیم؛ «مسلم بن عقیل بن ابی‌طالب» فقیه، دانشمند، محدث و از یاران صديق اهل‌بیت (ع) و برادرزاده و داماد امیرالمؤمنین (ع) بود؛ ایشان از چهره‌های پرفروغ خاندان بنی‌هاشم و از قهرمانانی است که با ايمان و شجاعت مثال‌زدنی، نام خود را در فتوحات اسلامی از جمله در جنگ جمل، صفین و نهروان، و همچنین به‌عنوان سفیر حضرت سیدالشهداء (ع) در کوفه به ثبت رسانده است؛ حضرت مسلم (ع) پس از گرفتن بیعت از بیش از هجده هزار نفر از مردم کوفه، جهت آماده‌سازی این شهر برای ورود امام حسین (ع) در مقابل عبیدالله بن زیاد قیام نمودند؛ اما پس از پیمان‌شکنی کوفیان بی‌وفا تنها مانده و توسط لشکریان ابن مرجانه دستگیر و به دستور او در روز عرفه سال ۶۰ قمری به مقام بلند شهادت نائل آمدند و بدن شریفشان در نزدیکی دارالاماره کوفه دفن گردید که امروزه بارگاه با عظمت ایشان در کنار مسجد کوفه، زیارتگاه و عبادتگاه شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. ✍️ اما فردا «روز #عرفه»، یکی از بافضیلت‌ترین روزها در اسلام است؛ در این روز حاجیان از ظهر تا غروب در «عرفات» توقف می‌کنند و برخی از مراسم حج را به جا می‌آورند؛ همچنین مؤمنین در سراسر جهان نیز شب و روز عرفه را به عبادت و نیایش سپری می‌کنند؛ شیخ عباس قمی (ره) در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان درباره «شب عرفه» می‌گوید: «این شب از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب می‌شود و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، به اجر و پاداش هفتاد سال عبادت نائل می‌شود» همچنین در رابطه با «روز عرفه» می‌گوید: «این روز از #اعیاد_عظیمه است، هر چند به اسم عید نامیده نشده؛ و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است» حاجت خواستن از غیر خدا در این روز، کراهت شدید دارد و در روایت آمده که امام زین العابدین (ع) در روز عرفه صداى سائلى را شنیدند که از مردم درخواست‌ کمک مى‌کرد؛ پس به او فرمودند: «واى بر تو، آیا در این روز از غیر خدا درخواست مى‌کنى؟! و حال آنکه براى بچه‌هاى در رحم، در این روز امید مى‌رود که فضل خدا شامل حالشان گردد و سعادتمند شوند» [وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸] ✍️ پسران غالب اسدی روایت کرده‌اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحرای عرفات، خدمت امام حسین (ع) بودیم، که حضرت با گروهی از اهل‌بیت و شیعیان با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در سمت چپ جبل‌الرّحمه ایستادند و روی مبارک خویش را به سوی کعبه نموده و دست‌های مبارک را روبروی صورت خود به دعا بلند کردند؛ سپس مانند مسکینی که طعام می‌طلبد و در حالی که قطرات اشک بر رخسار شریفشان می‌ریخت، دعای عرفه را انشاء فرمودند. [مفاتیح‌الجنان، اعمال روز عرفه] این دعا، یکی از دعاهای مأثوری است که از مضامین بلند و معارف عمیق عرفانی و عقیدتی ازجمله شناخت خداوند و بیان صفات الهی، یادآوری نعمت‌های بیکران الهی بر انسان، و حمد و سپاس خداوند بر آن‌ها، تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه، درخواست حوائج، و درخواست پاداش اخروی است و توصیه شده که شیعیان آن را در روز عرفه قرائت نمایند؛ همچنین زیارت امام حسین (ع) در این روز سفارش بسیار شده و ثواب آن را برابر با هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد و بالاتر دانسته‌اند؛ و همچنین در روایات آمده که اگر کسی توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش کمتر از کسی که در عرفات باشد نیست بلکه زیادتر و مقدّم است. ✍️ در پایان توصیه می‌شود برای بهره‌گیری از ثواب عظیم اعمال شب و روز عرفه به کتاب شریف مفاتیح الجنان مراجعه فرمایید که البته به صورت اجمالی، احکام این شب و روز را در «‌#گلبرگ_احکام» امروز تقدیم شما گرامیان نموده‌ایم 👇 https://eitaa.com/ROOZBARG