واقعا نمیدونستم شاید خیلی از شماها هم نمیدونید تفسیر واقعی ایه مبارکه وان یکاد....چیه بسیییار عالی حتما گوش کنید ارسال برای عاشقان مولا علی ع🕊️✨💐،بسیار زیبا 👇👇👇👇

‏

وقتی میگوییم باب الحوائج یعنی چه؟👇👇👇👇

🎥 کلیپ: سه علامت مهم در خانه امام کاظم علیه السلام #کلیپ_تصویری #دکتررفیعی👇👇👇👇

سلام عزيزان وقتتون بخیر افرادی هستند که در این زمانه گرانی و بالا بودن اجاره بها فقط بوسیله انجام نماز و روزه و ختم قرآن برای اموات اموراتشان را می‌گذرانند خواهشاََ اگر تصمیم دارید برای شادی روح امواتتون در این ایام کاری انجام دهید مبلغی را برای کمک به این افراد برای انجام نماز و روزه و ختم قرآن بشماره 6037991941109377 زهرا رمضانی اصفهانی واریز کنید واطلاع دهید

📛 📛 *شبهه* 📛 📛 *موضوع کلیپ:* شبهه افکنی در موضوع امر به معروف و نهی از منکر *مسائل مطرح شده در این کلیپ حاوی چند شبهه است که جهت طولانی بودن مطالب به تفکیک، هر شبهه را مطرح و پاسخ مناسب با آن را ارئه‌ می‌کنیم:* 👇 👇 👇

📛 *شبهه اول* 📛 *گوینده‌ می‌گوید: «معروف» یعنی هر کاری که عرف جامعه است و همه آن را پذیرفته اند. «منکر» یعنی آنچه را که مردم‌ نمی‌خواهند. قرآن نگفته امر به مشروع و نهی از حرام.* ❎ *پاسخ شبهه اول* ❎ ✔️در کتاب مفردات راغب (معتبرترین کتاب لغت قرآنی) صفحه 561 «معروف» اینگونه تعریف شده است: «هر کاری که از نظر شرع و عقل حَسَن و نیکو شمرده می‌شود معروف، و هر کاری که از نظر شرع و عقل، ناپسند شمرده می‌شود منکر نامیده‌ می‌شود. بنابراین تعریف معروف و منکر اعم از مشروع و حرام است. پس اینکه قرآن نفرموده «امر به مشروع و نهی از حرام» برای این است که معروف و منکر عقلی را هم شامل شود و منحصر در مسائل شرعی نشود. اگر‌ می‌فرمود: «امر به مشروع و نهی از حرام»، در این صورت دامنه معروف و منکر فقط منحصر در معروف و منکر شرعی‌ می‌شد و شامل معروف و منکر عقلی‌ نمی‌شد. بنابراین، تعریف معروف به « هر کاری که عرف جامعه است و همه آن را پذیرفته اند» و تعریف منکر به « آنچه را که مردم‌ نمی‌خواهند» هیچ مبنای علمی ندارد و تعریفی غیر علمی و «من درآوردی» است. شبهه بعدی 👇 👇 👇

📛 *شبهه دوم* 📛 *تردیدی نیست که قیام امام حسین برای امر به معروف بوده است اما [آیا] یک کلمه آقایان‌ می‌توانند بگویند که امام حسین قیامش به خاطر این بوده است که مردم‌ بی‌حجاب بوده‎‌اند؟! یک سخن از امام حسین هست که بگویند [قیام من برای این است که] مردم نماز‌ نمی‌خوانند، روزه‌ نمی‌گیرند؟ یک کلمه [از امام حسین] در طول حادثه کربلا‌ می‌توان پیدا کرد که امام حسین از رابطه انسان با خدا گفته باشد؟! مسئلۀ اصلی از قیام اعتراض به حکومته* ❎ *پاسخ شبهه دوم* ❎ ✔️شخص بیماری را در نظر بگیرید که چندین بیماری کوچک و بزرگ مانند آرتروز، تنگی نفس، سوزش معده ، سینوزیت و... دارد. این بیمار ناگهان سکته قلبی‌ می‌کند و به اورژانس منتقل‌ می‌شود. قطعاً پزشک معالج، اولویت اول کار خود را درمان سکته قرار‌ می‌دهد و به بیماریهای دیگر این بیمار فعلاً کاری ندارد. این رفتار پزشک، بدین معنا نیست که لزومی به معالجۀ سایر بیماری‌های ‌این شخص‌ نمی‌باشد، بلکه فعلاً سکته چون جان بیمار تهدید‌ می‌کند، پرداختن به معالجه سایر بیماری‌ها، او را از معالجه سکته باز‌ می‌دارد و ممکن است بیمار دچار مرگ شود. ✔️جامعه زمان امام حسین نیز حالش شبیه حال این بیمار بود که درگیر انواع بیماری های‌‌اجتماعی از قبیل شرابخواری، ربا، رشوه، ظلم، فسق و فجور و ... شده بود؛ اما همین جامعه، دچار یک بیماری خطرناک و مهلکی شده بود که اصل موجودیتش را تهدید‌ می‌کرد و آن، حاکمیت یک انسان نالایق و سفیه به نام یزید بن معاویه بود که بویی از دین و دیانت و انسانیت نبرده بود؛ چنانکه امام حسین علیه السلام در این باره فرمود: «وَعَلَى الاِسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاُمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ؛ یعنی اینکه امت اسلامی گرفتار حاکمی مانند یزید شده شود باید فاتحه اسلام را خواند». و این یعنی جامعه اسلامی دچار سکته قلبی شده است که اگر اقدامی فوری برای آن نمی‌شد دچار استحاله و بازگشت به دوران جاهلیت‌ می‌گردید. اینجا بود که امام حسین(ع) با بینش الهی و معصومانه خود لازم دید ابتدا این بیماری مهلک را معالجه کند. فلذا تمام فعالیت های‌‌خود را بر از بین بردن این بیماری مهلک منحصر نمود. بدیهی است اگر امام به اصلاح سایر انحرافات جامعه از قبیل شرابخواری، رباخواری، رشوه، ظلم، فسق و فجور و ... می‌پرداخت، نه تنها در این امر موفق نمی‌شد که جامعه اسلامی دچار فروپاشی و استحاله نیز‌ می‌گردید. ✔️نکته بعدی که نباید از نظر دور داشت این است که ما نباید عملکرد یک امام معصوم را ملاک قضاوت قرار دهیم. ما برای اینکه به دریافتی صحیح و جامع از نگاه دین به موضوعات مختلف فردی و اجتماعی برسیم باید در کنار قرآن، مجموع عملکرد معصومین را در طول دوره250 ساله حضور ایشان ملاک قضاوت قرار دهیم. امامان معصوم هر یک در شرایط زمانی خاصی زندگی و متناسب با آن شرایط، موضع‌گیری و عمل‌ می‌کردند. اگر فرضاً امام حسین(ع) به تناسب شرایط حاکم بر جامعه در رابطه با حجاب، موضعی ابراز نکردند، آیا امام صادق و امام باقر علیهما السلام نیز سخنی در این باره نفرموده‌اند؟ اگر سخن و سیره امام، ملاک است، هم سخن و سیره امام حسین(ع) ملاک است و هم سخن و سیره امام باقر و امام صادق و امام کاظم و سایر امامان علیهم السلام. شبهه بعدی 👇 👇 👇

📛 *شبهه سوم* 📛 *نودو نه درصد امر به معروف، مراقبت مردم است نسبت به عملکرد حاکمان. امر به معروفی که در قرآن آمده امر به معروف روابط انسان ها با همدیگر نیست که مثلاً شما به بنده بگی چرا نماز‌ نمی‌خوانی؟! به کسی چی مربوطه کسی نماز‌ می‌خونه یا‌ نمی‌خونه، کسی روزه‌ می‌گیره یا‌ نمی‌گیره!* ❎ *پاسخ شبهه سوم* ❎ ✔️اولا در تعریف معروف و منکر گفتیم که معروف هر کاری است که از نظر شرع و عقل حسن و نیکو شمرده می‌شود و منکر هر کاری است که از نظر شرع و عقل، ناپسند شمرده می‌شود. بنابراین، نماز، روزه، خمس، زکات و حجاب از مسائلی است که شرع به آن امر‌ می‌کند، پس معروف هستند. و ترک این اعمال، خلاف شرع است پس ترکشان منکر است؛ نتیجه اینکه امر به معروف و نهی از منکر شامل این امور نیز‌ می‌گردد. ✔️ثانیاً در قرآن علاوه بر «امر به معروف و نهی از منکر»، هم «يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْر»(آل عمران/104) یعنی دعوت به خیر و خوبی آمده، و هم «يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ»(اعراف/165) یعنی نهی از بدی. بدون شک خوبی و بدی منحصر در مسائل حکومتی و اجتماعی نیست بلکه شامل مسائل فردی نیز‌ می‌شود. 📛 *شبهه چهارم* 📛 *ما در هیچ جای قرآن کوچکترین کیفری در رابطه با انسان با خالق خودش نداریم. ارتداد من درآوردی آقایان است. در هیچ جای قرآن نداریم که مرتد رو باید کشت.* ❎ *پاسخ شبهه چهارم* ❎ ✔️اولاً این تصور که هر حکمی که در قرآن آمده باشد قبول و هر حکمی که در قرآن نیامده باشد مردود است، تصوری کاملاً غلط و باطل است. به عنوان مثال در قرآن امر به نماز شده است اما در هیچ جای قرآن نیامده است تعداد رکعتهای نماز نیامده است. پس تعداد رکعتهای نماز از کجا آمده است؟! قطعاً خواهید گفت پیامبر(ص) تعداد رکعتهای نماز را مشخص کرده است. این یعنی، اینطور نیست که حکم همه چیز به صراحت در قرآن آمده باشد. اگر فرضاً حکم ارتداد در قرآن نیامده باشد آیا در سخنان پیامبر(ص) و ائمه معصومین که جانشینان آنحضرت هستند نیز نیامده است؟! بنابراین، طبق حدیث متواتر ثقلین که شیعه و سنی آن را نقل کرده اند، سخنان و سیره و سنت پیامبر(ص) و به تبع آن، ائمه معصومین(ع) نیز در حکم قرآن است. ✔️ثانیاً در آیه 74 سوره توبه درباره کیفر افراد مرتد چنین آمده است: «وَ كَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ ... فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَليماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ؛ پس از اسلام آوردنشان كفر ورزيدند، ... پس اگر توبه كنند براى آنان بهتر است، و اگر روى برتابند(مرتد شوند)، خدا آنان را در دنيا و آخرت عذابى دردناك مى‏كند» که عذاب دنیایی اشاره به مجازات دنیوی شخص مرتد دارد که طبق سنت، مجازات آن، با شرایطی «قتل» است(نه اینکه هر مرتدی بدون استثنا کشته‌ می‌شود). شبهه بعدی 👇 👇 👇

📛 *شبهه پنجم* 📛 *ما [در قرآن]چهارتا کیفر بیشتر نداریم که روابط میان انسان ها است؛ سرقت، زنای علنی، قصاص جان و امنیت جامعه رو به هم زدن. در سراسر قرآن به جز این چهار کیفر که مربوط به انسان‌ها است مطلقاً ما جریمه‌ای، کیفری، تنبیهی نداریم.* ❎ *پاسخ شبهه پنجم* ❎ ✔️این هم سخنی است از سر نادانی و‌ بی‌سوادی. در رد این ادعا به چند مورد از قرآن اشاره می کنیم: 1- بدون شک «شرک» جرمی است در ارتباط با انسان و خدا. خداوند در مورد مشرکانی که نقض عهد کرده و ایمان نمی‌آورند در آیه 5 سوره توبه می فرماید: فَإِذَا انْسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكينَ‏ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُم‏؛ پس چون ماه‏هاىِ حرام سپرى شد، مشركان را هر كجا يافتيد بكشيد». 2- قرآن در آیه 61 سوره احزاب در مورد افراد شایعه پراکنی که با شایعات خود دل های مردم را دچار تشویش و اضطراب می کنند، می فرماید: « مَلْعُونينَ أَيْنَما ثُقِفُوا أُخِذُوا وَ قُتِّلُوا تَقْتيلاً؛ آنها ملعون هستند و هر كجا يافته شوند گرفته و سخت كشته خواهند شد». 3- درباره مجازات شکستن سوگند در سوره مائده آیه 98 آمده است که کفاره آن غذا دادن به ده مسکین یا پوشانیدن آنان و یا آزاد کردن یک برده است و اگر هیچ کدام از اینها مقدور نبود باید سه روز روزه بگیرد. آیا شکستن سوگند، مربوط به رابطه میان انسان هاست که خداوند برای آن مجازات در نظر گرفته است؟! 4- در آیه 19 سوره نور در مورد کسانی که دوست دارند فحشا و زشتکاری در جامعه اسلامی، شيوع پيدا كند، می‌فرماید: « إِنَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ‏؛كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آورده‏اند، شيوع پيدا كند، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى دردناک خواهد بود» که عذاب دردناک دنیا همان مجازت و کیفر دنیوی است. 📛 *شبهه ششم* 📛 *ما [در قرآن]چهارتا کیفر بیشتر نداریم که روابط میان انسان ها است؛ سرقت، زنای علنی، قصاص جان و امنیت جامعه رو به هم زدن... پس آنچه که در قرآن میگوید امر به معروف و نهی از منکر بکنید[در مورد این چهارتاست] یعنی اگر همه قبول کردند و جزو چیزهای تصویبی‌شون هست که این کار را باید بکنید [مشمول امر به معروف و نهی از منکر‌ می‌شود] اگر یک کسی سرقت کرد بهش امر به معروف و نهی از منکر بکنید اگر جلو چشم مردم علنی خواستند کار فسق و فجور بکنند، یعنی اون چیزی که به مردم ارتباط داره [در آن امر به معروف و نهی از منکر بکنید.]* ❎ *پاسخ شبهه ششم* ❎ ✔️گوینده در یک جا‌ می‌گوید: «امر به معروفی که در قرآن آمده امر به معروف روابط انسان ها با همدیگر نیست که مثلاً شما به بنده بگی چرا نماز‌ نمی‌خوانی؟!» ✔️ در اینجا‌ می‌گوید: اگر مردم سرقت کردند و جلو چشم مردم علنی خواستند کار فسق و فجور بکنند یعنی اون چیزی که به مردم ارتباط داره [در آن امر به معروف و نهی از منکر بکنید.] ✔️آیا این تناقض نیست که یک بار‌ می‌گوید امر به معروف و نهی از منکر مربوط به روابط انسان ها با همدیگر نیست و بار دیگر‌ می‌گوید: اون چیزی که به مردم ارتباط داره [در آن امر به معروف و نهی از منکر بکنید.] ✍️ *گروه جهاد تبیین مصباح الهدی* ▪️ _این پیام را به نیت صدقه جاریه در گروه‌های مختلف منتشر کنید._

#استاد_شجاعی 💥" انسانِ تمام " یعنی؛ فقط با یک حرکت ساده، به تمام نسل‌ها می‌آموزد؛ ـ چگونه با دشمنش رفتار کند؟ ـ چگونه با دوستانش رفتار کند؟ ـ چگونه با خدایش رفتار کند؟ ※ ویژه ولادت #امام_کاظم علیه‌السلام👇👇👇