راه من
از سیّدای نَسَفی
به هر جا قصد رفتن میکنم، پیش تو میآیم
فلک، سوی تو وا کردهست از هر کوچه، راه من
مشاعره، مریمالسادات صفاییان، ص ۱۷.
#راهمن
#سیداینسفی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
مرغ (پرنده)
از صادق سرمد
چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد
چه نکوتر آن که مرغی، ز قفس پریده باشد
پر و بال ما بریدند و درِ قفس گشودند
چه رها، چه بسته، مرغی که پرش بریده باشد
با شهریاران شعر، حمیدرضا قلیچخانی، ص ۱۸۹.
#قفسومرغ
#صادقسرمد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
دوست
از صوفیمحمد هروی
گفتم به دل که: از سخن خوش، چه خوشترست؟
گفتا: حدیث دوست که خوشتر ز شکّر است
هر جا حدیث دوست به نیکی عیان شود
از عطر آن حدیث، دل و جان معطّر است
دفتر اشعار صوفی، صوفیمحمد هروی، ایرج افشار، ص ۳۱.
#دوست
#صوفیمحمدهروی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
رندان سحرخیز
از علیاکبر سجادی
ما را به دعا، کاش نسازند فراموش
رندان سحرخیز که صاحبنفسانند
دلی که جا مانده، ویژهی دوستاران مشاعره و اهل دل و ذوق، نادر گرانمایه، ص ۴۵۱.
#رندانسحرخیز
#علیاکبرسجادی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
زمین
از عبدالرضا رضایینیا
پیشترها مهربان بودی، زمین
همزبان آسمان بودی، زمین
عاشق خورشید و باران و نسیم
فرصت رنگینکمان بودی، زمین
بر زبانت آه... اکنون زخمهاست
تو که با ما بیزبان بودی، زمین
بخوان عین باران، رضایینیا، ص ۴۰۶.
#زمین
#عبدالرضارضایینیا
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
راه
از عطّار
گر مرد رهی، میان خون باید رفت
از پای فتاده، سرنگون باید رفت
تو پای به راه در نِه و هیچ مگوی
خود راه بگویدت که چون باید رفت
شعر پارسی، کاظمی، ص ۲۶۷.
#راه
#عطّار
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
نیکی
از امیرخسرو دهلوی
کسانی که بد را پسندیدهاند
ندانم ز نیکی چه بد دیدهاند؟
با شهریاران شعر، حمیدرضا قلیچخانی، ص ۲۸۴.
#نیکی
#امیرخسرودهلوی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae