آسودگی
از واعظ قزوینی
مال چون بسیار گردد، کم شود آسودگی
بگذرد چون سیری از حد، تن رود مشکل به خواب
حشمت فقر، واعظ، ص ۱۰۰.
#آسودگی
#واعظ‌قزوینی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
دوستان
از سعدی
پای در زنجیر، پیشِ دوستان
بِه که با بیگانگان، در بوستان
کلیات سعدی، گلستان، باب دوم: در اخلاق درویشان، ص ۸۸.
#دوستان
#سعدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
وفا
از موسوی زاهد
آن کُاو به کس محبت و مهر و وفا نکرد
خواهد دگر ز مردم گیتی، چرا وفا؟
کتاب مشاعره، ص ۱۹.
#وفا
#موسوی‌زاهد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شعر
از دکتر سید حسن حسینی
از شاخه‌ی خشک میوه چیدن، شعر است
با بال شکسته پر کشیدن، شعر است
این منظره‌های سخت تکراری را
از زاویه‌های تازه دیدن، شعر است.
مجموعه‌ی کامل شعرهای سید حسن حسینی، ص ۷۶.
#شعر
#سیدحسن‌حسینی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
محبت
از صائب تبریزی
بی محبت مگذران عمر عزیز خویش را
در بهاران، عندلیب و در خزان، پروانه باش
مشاعره‌ی جدید، ص ۷۶.
#محبت
#صائب‌تبریزی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
سازمان ملل
از دکتر حبیب‌الله صناعتی(پویا)
آن‌جا که روال کارش اندر دغل است
زیبا به سخن، زیانگر اندر عمل است
گرگ و سگ و برّه، گِرد هم جمع شده
این جنگل وحش، سازمان ملل است!
همدم، رباعیات پویا، دکتر صناعتی، ج ۱، ص ۳۱۹.
#سازمان‌ملل
#حبیب‌الله‌صناعتی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
هدایت شده از گلزار ادبیات
جهانِ بیمار و رنجور
از فریدون مشیری
جهان، بیمار و رنجور است
دو روزی را که بر بالین این بیمار باید زیست
اگر دردی ز جانش برندارم، ناجوان‌مردی‌ست
نمی‌خواهم بمیرم تا محبت را به انسان‌ها بیاموزم
بمانم تا عدالت را برافرازم، بیفروزم
خرد را، مهر را تا جاودان، بر تخت بنشانم
به پیشِ پای فرداهای بهتر، گل برافشانم
چه فردایی! چه دنیایی!
آه باران، مشیری، ص ۱۴۱.
#جهان‌بیمار
#فریدون‌مشیری
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
مجنون و لیلی
از عاشق اصفهانی
همه جا قصه‌ی دیوانگی مجنون است
هیچ کس را خبری نیست که لیلی چون است!
گزیده‌ی اشعار عاشق اصفهانی، مریم‌السادات جهانتاب، ص ۳۲.
#مجنون‌و‌لیلی
#عاشق‌اصفهانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae