یک رباعی از خیام
این کهنه رِباط *را که عالم، نام است
وارامگهِ اَبلَقِ* صبح و شام است
بزمی است که وامانده‌ی صد جمشید است
قصری است که تکیه‌گاه صد بهرام است
*رباط: کاروان‌سرا. کهنه رباط: دنیا.
*ابلق: دورنگ، سفید و سیاه، اسب دورنگ.
رباعیات ابوسعید ابوالخیر و خیام، جهانگیر منصور، ص ۱۷۶.
#عالم
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
یک رباعی از خیّام
برخیز و مخور غمِ جهانِ گذران
بنشین و دمی به شادمانی گذران
در طبعِ جهان، اگر وفایی بودی
نوبت به تو خود نیامدی از دگران
رباعیات ابوسعید ابوالخیر و خیام، ص ۲۰۲.
#شادمانی
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
یک رباعی از خیّام
هر صبح که روی لاله شبنم گیرد
بالای بنفشه در چمن خم گیرد
انصاف، مرا ز غنچه خوش می‌آید
کُاو دامنِ خویشتن، فراهم گیرد
رباعیات ابوسعید ابوالخیر و خیام، ص ۱۹۱.
#غنچه
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
یک رباعی از خیّام
این کوزه چو من عاشق زاری بوده است
در بند سرِ زلفِ نگاری بوده است
این دسته که بر گردن او می‌بینی
دستی است که بر گردن یاری بوده است
رباعیات ابوسعید ابوالخیر و خیام، ص ۱۷۶.
#کوزه
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
کارگهِ کوزه‌گری
از خیّام
در کارگهِ کوزه‌گری رفتم دوش
دیدم دوهزار کوزه، گویا و خَموش
ناگاه، یکی کوزه برآورد خروش:
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه‌فروش؟
رباعیات خیام، دکتر میرجلا‌الدین کزّازی، ص ۴۹.
#کارگه‌کوزه‌گری
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
صدف و دُر
از خیام
هر راز که اندر دل دانا باشد
باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد
کاندر صدف از نهفتگی گردد دُر
آن قطره که رازِ دل دریا باشد
رباعیات خیام، دکتر کزّازی، ص ۳۳.
#صدف
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عمر و غم
از خیام
این یک دو سه روزه نوبتِ عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت
هرگز غم دو روز، مرا یاد نگشت:
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت
کتاب مشاعره، دکتر آذر، ص ۶۴۱.
#عمر‌وغم
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
خروس سحری
از خیّام
هنگام سپیده‌دم، خروس سحری
دانی که چرا همی‌کند نوحه‌گری؟
یعنی که نمودند در آیینه‌ی صبح
کز عمر، شبی گذشت و تو بی‌خبری!
کتاب مشاعره، ص ۶۶۴.
#خروس‌سحری‌و‌عمر
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
شادمانی
از خیام
برخیز و مخور غم جهانِ گذران
بنشین و دمی به شادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی،
نوبت به تو خود نیامدی از دگران!
صد و یک رباعی، خیام، ژیلبر لازار، ص ۱۱۰.
#شادمانی
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
قانع
از خیّام
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
بِه زان که طُفیل خوانِ* ناکس بودن
با نان جوین خویش، حقّا که بِه است
کالوده به پالوده‌ی هر خس بودن
* خوان: سفره.
رباعیات خیام، دکتر میرجلال‌الدین کزّازی، ص ۵۸.
#قانع
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
به مناسبت ۱۲ آذر، درگذشت خیام
🌹🌹🌹
یک رباعی از خیام
گر یک نَفَست ز زندگانی گذرد
مگذار که جز به شادمانی گذرد
هُش دار که سرمایه‌ی سودای جهان
عمر است و چنان کِش گذرانی، گذرد
🌹🌹🌹
رباعیات خیام، دکتر میرجلال‌الدین کزّازی، ص ۳۱.
#خیام
#رباعی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
حرص
از خیّام
گر با خِرَدی، تو حرص را بنده مشو
در پای طمع، خوار و سرافکنده مشو
چون آتش تیز باش و چون آب روان
چون خاک به هر باد، پراکنده مشو
گزينه‌ی موضوعی اشعار فارسی، جباری، ص ۴۲۵.
#حرص
#خیام
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae